Vijftiende plaats
voelt als zege
voor Sinkeldam
olympische vorm van 2012
Er ligt nog
veel weemoed
in het verschiet
SPORT 9
Van der Weijden: 844 baantjes
drie zijn in twee opeenvolgende
bochten gevallen. Stannard: „Je
moest voorin zitten, na de regen
van een dag ervoor, maar dan
nog. Het geheim van deze wed
strijd om voorin te blijven is
puur geluk."
Achterin de wedstrijd, buiten
het zicht van de camera's, is het
slagveld nog groter. Van de 198
renners halen er 75 de finish
niet. De Spanjaard Imanol Erviti,
zelf negende, is de enige van zijn
Movistar- ploeg die uitrijdt.
Voor Wouter Wippert (Cannon-
dale) is het zijn eerste Parijs-Rou-
baix en onderweg weet hij niet
wat hij ziet. „Op de Arenberg
zag ik een heel ernstige valpartij
en ik hoop dat het goed gaat met
die jongen van Orica, maar ik
ben er bang voor. Wij zagen alle
maal dat het bloed vol gas uit
zijn hoofd kwam. Iedereen is
even gek als ze een kasseistrook
zien komen. En alle 198 renners
krijgen dezelfde boodschap in
hun oortje: van voren zitten."
Gekte
Noem het sensatie. Of gekte.
„De spectaculairste editie van de
laatste tien jaar", vat Sep Van-
marcke samen. Met een welge
mikte aanval op Carrefour de
l'Arbe denkt hij op 17 kilometer
voor de finish naar de zege te rij
den. Maar hij wordt ingehaald.
Wat volgt is een uitputtingsslag
met aanvallen van de vijf koplo
pers. Vanmarcke strandt uitein
delijk op plek vier. Normaliter
zou de Belg ontgoocheld zijn
met een plek buiten het podium
Nu niet. „Je moest veel motivatie
hebben om te vechten en te blij
ven vechten. Het was speciaal
vandaag."
ROUBAIX. Het zijn de allerlaatste
meters van Fabian Cancellara in
het Velodrome. Hij fietst ze on
der ovationeel applaus, ruim ze
ven minuten nadat Mathew Hay-
man Parijs-Roubaix op zijn
naam heeft geschreven.
Het ontgaat Ramon Sinkeldam.
Die vertelt over zijn vijftiende
plek, nog geen drie maanden na
het ongeluk tijdens het trainings
kamp in Spanje, waarbij zes ren
ners van Giant-Alpecin werden
aangereden door een Britse auto
mobiliste. „Ik ben nog niet hele
maal de oude, maar wel enorm
blij dat ik nu met deze benen
rijd."
Het ongeluk laat nog altijd zijn
'Nog altijd speelt angst een
rol als ik in het peloton rijd.
Ik knijp eerder in de remmen'
sporen na bij de ploeg. Zo kon
John Degenkolb zijn titel niet
verdedigen in Roubaix. Sinkel
dam loodste zijn kopman vorig
jaar naar de zege, maar kan ook
nu tevreden terugkijken op de
'Hel van het Noorden'. „Het was
weer mooi", zegt hij lachend.
Onder die lach schuilt nog altijd
de pijnlijke herinnering aan de
crash in Spanje. „Ik ben nog niet
helemaal de oude. Nog altijd
speelt angst een rol als ik in het
peloton rijd. Ik knijp eerder in
de remmen. Dat is zonde, maar
het gaat al beter dan een aantal
weken terug."
De vijftiende plaats maakt niet
heel het voorseizoen van Sinkel
dam goed, maar het mag met
recht een overwinning worden
genoemd. „Ik praat veel met the
rapeuten, want het is een klein
trauma dat je aan zo'n crash
overhoudt. Het speelt geen enor
me rol, maar het gaat om die laat
ste procentjes."
Dylan van Baarle eindigde één
plek achter Sinkeldam. In de
Ronde van Vlaanderen was hij
nog zesde, nu zestiende. Het
maximaal haalbare voor de ren
ner van Cannondale: „Ik heb
heel de dag een achtervolgings
wedstrijd gereden."
Van Baarle zat in de achtervol
gende groep met Fabian Cancel
lara, Peter Sagan en Niki Terp
stra, maar moest die achtervol
ging staken toen de Zwitser ten
val kwam op de kasseien van
Mons-en-Pévèle. „Op Carrefour
de l'Arbe kwam ik weer terug
bij het groepje Sagan. Ik heb het
maximale eruit gehaald. Als ik
hoger had willen eindigen, had
ik voor de val van Cancellara
moeten zitten."
Voormalig winnaar Terpstra
werd meegenomen in de val
van de Zwitser en haalde het
Velodrome niet. Terpstra werd
naar het ziekenhuis afgevoerd.
Onderzoek wees uit dat de ver
wondingen aan zijn knie meeval
len. Komende zondag hoopt hij
te starten in de Amstel Gold
Race. Voor Lars Boom is het te
hopen dat zijn griep dan is ver
dwenen. Net als Terpstra reed
Boom de wedstrijd niet uit. „Ik
voelde het al een tijdje aanko
men. Vanochtend was ik koort
sig." Met pijn in het hart stapte
hij af. „Het is wel Roubaix."
concurrenten Sarah Sjöström, Ca-
te en Bronte Campbell en Femke
Heemskerk de afgelopen jaren
wel 52'ers klokten, wist Kromo-
widjojo dit kunstje niet te herha
len.
Test
Coach Patrick Pearson zag de
Swim Cup in Eindhoven vooraf
als een belangrijke test. „Alle in
spanningen zijn natuurlijk ge
richt op 'Rio', maar ik vind wel
dat ze in april een stap moet ma
ken", aldus Pearson.
En die stap kwam er zaterdag
avond in de halve finale. Nog niet
in de vorm van een absolute top
tijd, maar toch wel met een goe
de tijd zo vroeg in het jaar: 53,21
seconden. Het betekende zelfs we
reldwijd de derde tijd van het sei
zoen, na Sjöström (52,78) en Cate
Campbell (52,85). Gisteravond
kon Kromowidjojo in de finale
van de 100 meter vrij niet tippen
aan de tijd van een dag eerder:
53,55-
'Kromo' toonde zich tevreden
met haar tijd in de halve finale.
„Ik heb alles gegeven en de tijd is
goed voor nu. Alleen op het ein
de ging ik te langzaam. Die laat
ste 15 meter stierfik een beetje."
Het zijn juist die laatste me
ters waarop Kromowidjojo nog
twee tiende winst kan boeken,
vindt Pearson. „Ook op haar start
en onderwaterfase is nog wel een
tiende te winnen."
Terwijl Pearson zaterdagavond
tegen elf uur zijn verhaal deed,
had Kromowidjojo na het uit-
zwemmen nog alle tijd voor haar
jonge fans. Niemand van de circa
veertig kinderen ging naar huis
zonder foto en handtekening van
hun idool. Dolgelukkig verlieten
de kids om kwart over elf het
zwemstadion. Voor Kromowidjo
jo wachtte toen nog de gang naar
de dopingcontrole.
EINDHOVEN. Maar
ten van der Weij
den heeft een ware
krachttoer in het
zwembad van Eind
hoven volbracht.
De olympisch kam
pioen op de 10 kilo
meter van de Spe
len in 2008 zwom
de hele nacht van
vrijdag op zaterdag
baantjes en legde
in totaal een mara
thon af (42,2 kilo
meter). Met zijn ac
tie zamelde hij
geld in voor KWF
Kankerbestrij ding.
Van der Weijden
(35) was tien en
een half uur onder
weg: (10.36.57). Zijn
laatste van 844
baantjes ploegde
hij door een ere
haag van estafette
zwemmers, die
hem de hele nacht
ondersteunden.
COLUMN
Diederik Smit
Dat we oud worden,
dat is zo zoetjes aan
wel bekend. Toch
zijn er weken dat je
er net wat meer
mee geconfronteerd wordt dan
anders.
Zo las ik vrijdag het bericht dat
oud-Feyenoorder John de Wolf
ambassadeur ouderenwerkloos
heid is geworden. Op zichzelf is
het alleen maar te prijzen dat
John de Wolf zich inzet voor de ar
beidskansen van vijftigplussers,
maar vanuit jeugdsentimenteel
perspectief stemt het toch een
beetje weemoedig.
John de Wolf, de cultverdediger
uit de jaren negentig. Geen woor
den, maar lange manen en daden.
De man die eruitzag alsof hij net
een valse mammoet had doodge
beten. Eén brok onverzettelijk
heid. Of onverschrokkenheid,
daar wil ik vanaf zijn. In elk geval
zo'n man die ergens een brok van
was. Zo herinner ik me John de
Wolf.
Cultverdediger uit
de jaren negentig
zet zich nu in voor
de arbeidskansen
van vijftigplussers
Deze week werd hij ambassadeur
ouderenwerkloosheid.
Ook confronterend: Ajax-coach
Frank de Boer leidde deze week
de training op een scootmobiel.
Weliswaar vanwege een blessure
aan zijn achillespees, maar toch.
Weinig beelden doen het besef
van voorthobbelende ouderdom
zo hard binnenkomen als het
beeld van Frank de Boer op een
scootmobiel.
En dit is pas het begin. Omdat de
tijd confronterend zal blijven ver
strijken, ligt er nog veel wee
moed in het verschiet. Het af
scheid van de Kuip, over een jaar
of vijf. De laatste wedstrijd van
Lionel Messi, over een jaar of zes.
Patrick Kluivert met wit haar.
Een iets te dikke Arjen Robben.
Davy Pröpper als analyticus. Rie-
chedly Bazoer als assistent-trai
ner van een middenmoter. Het
zal hartverscheurend zijn.
Gelukkig was er deze week ook
nog nieuws dat niet melancho
lisch stemde. Vrijdagavond werd
het kindervak van NAC Breda
met een brandende fakkel beko
geld door fans van RKC Waal
wijk. Hopelijk worden we nooit
zo oud dat we ook maar iets van
dat soort mensen gaan begrijpen.
MAANDAG 11 APRIL 2016
Fabian Cancellara (linksvoor) gaat hard onderuit op de kasseien van
Mons-en-Pévèle en neemt Niki Terpstra (rechtsvoor) mee in zijn val.
foto Tim De Waele
door Tim Hartman
Ramon Sinkeldam
Ramon Sinkeldam foto Cor Vos
