Een moai puupje
In liefdevolle herinnering
ZEELAND 13
Een keiharde werker, geliefd bij iedereen.
Met zijn motor als uitlaatklep. Die passie
werd Karei de Waal (36) helaas fataal.
Een toekomst als loonwer
ker is Karei met de paple
pel ingegoten. Opa De
Waal was het gelijknami
ge loonbedrijf in Ossenis-
se begonnen, later voort
gezet door vader Peter. Met zijn trap-
tractortje kwam de kleine Karei al in
de loods, zich vergapen aan de échte
tractoren en ging hij mee het veld op.
„Je moest aan Karei niet vragen wat
hij later wilde worden. Die wilde in
het bedrijf, niks anders", zegt zus Sas-
kia Hoendervanger-De Waal (46)
over haar kleine broertje.
Die verantwoordelijkheid kwam
voor Karei eerder dan verwacht. Va
der Peter kreeg de kans niet zijn
zoon langere tijd voor te bereiden.
Hij stierf zes jaar geleden. Saskia: „Ka-
rel heeft dat nooit goed kunnen ver
werken. Wel liet hij een tattoo van
pa's trekker zetten, als eerbetoon. En
sindsdien ging hij elke avond bij on
ze moeder (68) eten en stak hij elke
ochtend zijn neus even binnen om te
informeren hoe het met haar ging."
Dertig jaar oud trad Karei in de voet
sporen van zijn pa, samen met neef
Ed. Het waren grote schoenen om te
vullen; hard en lang werken, veel ver
antwoordelijkheid. Saskia: „Juist daar
om had Karei het nodig af en toe zijn
zinnen te verzetten. Hij had een ont
zettend hechte groep vrienden rond
zich, waarmee hij graag ging stap
pen. Hij was actief in carnavalsclub
De Dwjèze Mieters, ze hadden in de
loods zelfs hun eigen café: d'n Toe-
toet, en hij ging graag motorrijden.
Pa vond dat niks. Hij kreeg gelijk."
Ruim 800 man zat er in de kerk
van Kloosterzande bij Kareis uit
vaart. In heel Ossenisse hing de
dorpsvlag halfstok. De harde werker
(altijd drukdrukdruk) wilde op een
namiddag in het aardappelpootsei-
zoen even zijn zinnen verzetten.
„Even relativeren", schrijft Karei als
laatste bericht op zijn Facebookpagi-
na. Erbij een foto van zijn motor. Sa
men met zijn motormaatje Tommy
ging hij een eindje rijden. Naar Doel,
wat drinken en weer terug. Maar hij
kwam nooit terug. Wat er precies ge
beurd is, werd nooit duidelijk. Wan
delaars zagen dat Karei van zijn mo
tor viel, meters werd meegesleurd en
uiteindelijk een fatale klap tegen een
paal maakte. En zo hard reed hij niet.
Saskia: „Ed belde met het bericht dat
Karei verongelukt was. Ik ben gaan
huilen, gillen. Daarna ging de auto
matische piloot aan en begon het ge
regel." Het rouwen begint eigenlijk
nu pas.
Ze heeft niets dan warme herinne
ringen aan haar kleine broertje. Die
keer dat ze zijn haar knipte („bloem
potmodel") en met een jankende Ka-
rel achterop de fiets alsnog naar de
kapper in Kloosterzande kon. Hij re
vancheerde zich later door Saskia (be
hept met hoogtevrees) de stuipen op
het lijf te jagen door in het reuzenrad
in Walibi lekker bovenin te schom
melen in de gondel. „Later gingen we
samen stappen, nam ik hem op sleep
touw. Dat was altijd zo gezellig!"
Het gemis is groot. „Nooit meer
kan ik hem een frietje brengen op
het land. Zijn vrienden roemden
hem, omdat ze altijd bij hem terecht
konden voor een luisterend oor en je
kon ook niks aan Karei misvragen.
Karei de Waal
Omdat zij zo bijzonder voor hem wa
ren, staan ze ook vermeld op de graf
steen." De ruim 25 bloemstukken
werden op de dag van de uitvaart ver
voerd met Kareis trots, zijn New Hol
land Blue Power trekker.
Saskia zit nog midden in het ver
werkingsproces. „Mensen zeggen, je
moet weer leren genieten, maar dat
is echt nog te vroeg."
Streektaal
Daè kom een officiële op
leiding voe 'niet medi
sche plastische chirur
gie'. Eindelijk, wan een
ööp van die mensen die
a dat ongediplomeerd doe, a eêl
wat ellende veroorzaekt. De repor
tages liege d'r nie om. Ontstoke
ogen, oarlellen as ouwe kousen, bul
ten op plekken daè ze nie oare te
zitten, zwerende memmen en nog
vee erger, 'k noait edocht a daè
zövee mensen gebruuk van maèk-
ten. Dat kom omda je in de meeste
gevallen d'r niks van ziet. Zelf
kreeg ik de lesten tied geregeld
e-mails om je penis te laète vergroa-
ten. Waèrom a ze dienke da je mae
kleine eschaepe bin dat weet ik nie,
mae 'k vind het vrie onfersoenlijk
om dat zömae te vraegen. Ik reage-
re daè ok nie op, mae ik vroeg m'n
eigen wè af of a d'r mannen bin die
a dat doe en wat a dat oplevert. Ik
bin dat uutgezoeke, gewoon deur
op verjaerdaegen en in 't café bie
deez' en gene is naevraege te doen.
Ik was glad confuus van de reac
ties. Meêstal nie direct van de men
sen zelf, mae telkens van oare zeg
gen. Je lopt mie zoiets ok nie te
kóóp. Ik vermoedde a sommige het
wè zelf mee'emaèkt mae het nie
toe geve en dan verzinne a de buur
man dat overkommen is. Ondertus
sen weet ik m'n weetje en ik wille
julder bie deze waerschuwe, eêl
ernstig waerschuwe.
Op Kwaedamme mot 'r een man
weze die a eêl ontevree was mie
z'n fluitje. Onooglijk, kleine en een
ietewatje krom. Groas at 'n was, eit
'n ereageerd op zö 'n advertentie
voe een penisvergroating. Bie het
eêste consult zeie ze direct a at 'n
nie voe correctie in aanmerking
kwam. Te moeilijk, te vee werk.
Die was beter an glad een nieuwen.
Die kon kieze uut eên van plastic
of eên emaèkt uut een verke. Die
koos voe 't leste omdat dan de kans
op natuurlijke gevoelens het
groatst was. Die wier een moaie pe
nis in het vooruutzicht esteld. Ze
zou 'n maeke van de verkensstaert:
rechte maeke, uutbore, voorzie van
een eikel en voorzie van aolle anslu-
tingen, een eêl kerwei. De operatie
verliep voorspoedig en nae een we
ke kon t'n uut het verband. Nae
een maend begon 'n te krullen en
nae een alf jaer leek 'n meêr op een
verke dan op een vent. Die krulle
was vreêd lastig. At 'n pisse most
vloog 't waeter rond z'n oaren. Die
kon gin wc in zonder die te bevu-
len. Kwaed en ontevree is t'n vrom
egae naè de plastisch chirurg. Het
loog er nie om, de man gaf toe a ze
beter gewoon verkensvel kunne ge-
bruken ao. De natuurlijke staat van
het onderdeêl was te vee in takt
ebleve. Ze kwaeme overeên at 'n
voe d'n elt van de pries een nieuwe
operatie zou kriege. De chirurg dee
z'n best om noe iets goeds te mae-
ken. Van een verkensoare, draaid'n
die een moai puupje. Vanwege de
kroke die a t'r in zat, was t'n noe ok
rechte en stevig. Het zag 'r net echt
uut. Opnieuw verliep de operatie
voorspoedig en na een weke kon 'n
groas weze op z'n nieuwe manne
lijkheid. Een vreemde, plezierig bie-
kommende ontdekking dee 'n toen
a t'n 's aevends mie z'n vrouwe in
béde lag. Toen a ze fluusteren at 'n
zö een lekker ventje was, dee ok
noe wee de oorspronkelijke staat
van 't verkensoare z'n werk. Die
oard'n dat en kwam recht overèn-
de. Die spitst'n, za 'k mae zegge.
Helaas ei dat ok nie lange eduurd
en noe is 't het van ermoe toch een
soort plastic slangetje eworre. Z'n
vrouwe die a van plan was een
borstvergroating te laete doen, eit
'r a van af ezie. Die ei gewoon een
nieuwe bh, maet koepeltente,
ekocht en op'evuld nie ouwe nylon
kousen.
Over wie a 'k het ier ehad dat
zeg 'k natuurlijk nie, mae a je er
gens in De Zak een verke zie löpe
mie mae eên oare, dan zou dat wê
's van die plastisch chirurg kunnen
weze.
ZATERDAG 26 MAART 2016
Dorpsvlag
halfstok
voor Karei
In deze rubriek praten mensen over verlies,
rouw en hoe het leven verder gaat.
door Sheila van Doorsselaer
Karei de Waal hield van stoer. Ook op zijn werk wilde hij eerste klas materiaal. Hij was dan ook beretrots op
zijn New Holland Blue Power tractor, foto privécollectie
1 april 1979 -
25 april 2015
Hebt u ook mooie herinneringen aan
een dierbare, die is overleden? En is er
een datum die daarom speciaal voor u is?
U kunt uw verhaal doen in onze rubriek
'In liefdevolle herinnering'. U kunt con
tact opnemen met Ab van der Sluis:
08801-30203, chefnieuws@pzc.nl.
door Engel Reinhoudt
Beluister de gesproken rubriek op
www.pzc.nl/streektaal.
