Semantha wil blijven,
Staatssecretaris
neemt bij op
elkaar lijkende,
'schrijnende'
gevallen toch
verschillende
beslissingen.
4 NIEUWS
SCHRIJNENDE GEVALLEN
Waarom
de een wel,
de ander
niet?
ROTTERDAM. Het wel of niet verle
nen van verblijfsvergunningen
aan kinderen die net buiten het
kinderpardon vielen, blijft omge
ven met de schijn van willekeur.
In sterk op elkaar lijkende, schrij
nende zaken die persoonlijk aan
de staatssecretaris zijn voorgelegd,
zijn vergunningen zowel af- als
toegewezen.
Dat blijkt uit documenten die
deze krant heeft opgevraagd via
de Wet Openbaarheid van Be
stuur (Wob).
Zo werd in 69 verzoeken die in
eerste instantie waren afgewezen
voor het kinderpardon omdat de
kinderen en de ouders buiten
beeld van de rijksoverheid waren,
alsnog een vergunning verleend
door de staatssecretarissen Teeven
en Dijkhoff.
Maar in zeker acht op het oog
vergelijkbare gevallen werd die
vergunning niet verleend. Terwijl
het ook daarbij om al lang in Ne
derland wonende kinderen ging,
die zelf geen idee hadden dat ze
'buiten beeld' waren. Kinderen
voor wie burgemeesters brieven
schreven met de vraag of hun ge
zin kon blijven. Er lopen dan ook
nog meerdere procedures van afge
wezen kinderen die wijzen op die
ongelijke behandeling.
'Onrechtvaardig'
De Kinderombudsman sprak al
eerder van de 'schijn van wille
keur' bij het toepassen van de dis-
cretionaire bevoegdheid' van de
staatssecretaris. Defence for Child
ren stelt nu dat die mogelijkheid
tot het verlenen van gratie 'on
rechtvaardig' werkt. „Wij zien
hier vrijwel identieke gevallen
voorbijkomen en dan krijgt de
één wel een vergunning en de an
der niet", zegt een woordvoerster
van de organisatie die kinderen
bijstaat in hun strijd een pardon
te krijgen. Het waarom van de be
slissingen blijft onduidelijk.
Het kinderpardon (uit 2012) houdt
in dat kinderen die geen verblijfs
vergunning hebben, maar hier al
wel langer dan vijf jaar zijn, mo
gen blijven. Dat geldt ook voor
hun gezin. Er kwamen 3.280 aan
vragen binnen van kinderen en
hun gezinsleden, daarvan kregen
tot afgelopen najaar 1.540 mensen
een verblijfsvergunning, 1.630 aan
vragen werden afgewezen. Veel
Een brief van de
burgemeester lijkt te
helpen: in 48 van de 69
toegewezen zaken is
zo'n brief geschreven
kinderen zijn afgewezen omdat
zij (net) te oud waren, (net) te
kort in Nederland of omdat zij
niet de hele periode onder toe
zicht van de rijksoverheid hebben
gestaan. Dat laatste leverde veel
kritiek op omdat de kinderen vaak
wel bekend waren bij hun ge
meente of hun school. Tientallen
burgemeesters schreven brieven
met het verzoek die kinderen toch
een verblijfsvergunning te geven.
De staatssecretaris kan besluiten
alsnog een vergunning te verle
nen als hij een zaak 'schrijnend'
genoeg vindt. De uiteindelijke be
slissing wordt de asielzoeker mee
gedeeld in een korte brief, zonder
veel toelichting. Het is onder
meer het gebrek aan openheid dat
frustreert.
In de door deze krant opge
vraagde dossiers, waarop de staats
secretaris zijn beslissing baseert,
is veel informatie weggelakt. Wel
is een beeld te krijgen van de af
wegingen die zijn gemaakt.
In veel dossiers die de staatsse
cretaris als schrijnend genoeg be
oordeelde, spelen medische pro
blemen een grote rol. Ook lijkt
een brief van de burgemeester te
helpen: in 48 van de 69 toegewe
zen zaken is zo'n brief geschreven.
Meestal gaat het om gezinnen die
buiten toezicht van het rijk vie
len, maar wel bij de gemeente be
kend waren. De asielzoekers trek
ken alles uit de kast om aan te to
nen dat zij in Nederland zijn ge
worteld: tot aan de vermelding
van behaalde zwemdiploma's toe.
Buiten beeld
Het blijft onduidelijk waar de
scheidslijn ligt tussen afwijzen en
toekennen. Ook tussen afgewezen
dossiers zitten zaken waarin bur
gemeesters brieven hebben ge
stuurd en waarin het 'buiten
beeld-criterium' een rol speelt.
Ook in afgewezen dossiers komen
medische problemen voor en
schrijven vrienden en schooldirec
teuren aan de staatssecretaris dat
de kinderen 'geworteld zijn in Ne
derland'.
Twee zaken worden afgewezen
omdat de vader verdacht wordt
van mogelijke oorlogsmisdaden,
in een andere zaak wordt ondanks
dat stempel wel vergunning ver
leend aan de kinderen. Het ver
schil is dat in het laatste geval de
vader, zo lijkt het, niet meer bij de
kinderen woont.
De afwijzingen lijken niet over
een te komen met het doel van de
Ze doet het goed op
school, Semantha, zegt
haar vader. Spreekt Ne
derlands, Is Nederlands.
„Terug moeten naar Kameroen
zal verwoestend voor haar zijn.
Ze is nooit in Afrika geweest."
Semantha is geboren in Neder
land, in een noodopvang van het
Leger des Heils in Zwolle. Vier
jaar woonde ze daar. Nu is ze 9
jaar en woont ze nog steeds in
Zwolle. Samen met haar vader
Edwin, moeder en jongere zusje
in een klein appartement waar
van de huur wordt betaald door
een kerkgemeenschap. Edwin en
zijn vrouw kwamen begin deze
eeuw vanuit Kameroen naar Ne
derland. Ze vroegen politiek
asiel aan, Edwin hoort bij een op
positiepartij in Kameroen. Asiel
kregen ze niet en jaren van proce
dures en een semi-zwervend be
staan volgden. Met altijd uitwij
zing als een zwaard van Damo
cles boven het hoofd van het ge
zin.
„Toen in 2013 het kinderpar
don kwam, gloorde er weer
hoop", zegt vader Edwin. Dat
pardon kon niet alleen Semant
ha in Nederland houden, maar
ook de rest van het gezin. Het
dossier van Semantha belandde
echter op een grote stapel afge
wezen verzoeken: allemaal kinde
ren die een periode uit beeld
zijn geweest bij de rijksoverheid.
Schijn van willekeur
rond kinderpardon
door Cyril Rosman
illustratie Mark Reijntjens
SHENJUN
Shenjun en Tri zijn
in Nederland geboren
als kinderen van vluch-
telingenouders. Beiden
vielen buiten het kinder
pardon dat hen een
verblijfsvergunning had
kunnen bieden.
Voor Shenjun streek
de staatssecretaris als
nog met de hand over
het hart, maar voor Tri
niet. De achtergrond
van de jongens lijkt ech
ter nauwelijks te ver
schillen.
foto's Shody Careman
en Guus Schoonewille
Edwin Chi is boos. Waarom vallen
er honderden asielkinderen onder
het kinderpardon en zijn dochter
Semantha niet? „Het kind wordt
niet vooropgesteld, maar politie
ke wensen."
