1 2 3 4 5 Het graf van de verloren tijd VOORDEEL retour'Kank V retOUr* matras0"? En geniet van 100-den aanbiedingen! Dossier-Wilders vernoemd naar onopvallend vlindertje NIEUWS 5 Twee jaar duurde het, voor het proces over 'minder Marokkanen' gisteren begon. Maar waarom eigenlijk? Vijf dingen die u nog niet wist over de zaak rond de PW-leider. Ook het juridische dossier over 'minder Marokkanen' heeft - net als alle andere dossiers bij het Openbaar Mi nisterie (OM) - een volstrekt willekeurige naam: Here mietuil. Geen majestueuze roofvogel overigens, maar een onopvallend nachtvlindertje dat alleen in Europa voorkomt. Voor de wereld het wist, moet toenmalig bewindsman Ivo Opstelten al van de vervolging van Wilders hebben geweten. Want het OM moet 'gevoelige zaken' altijd tevo ren bij de minister van Justitie melden. Bij het verhoor op 8 december 2014 heeft de rijksrecher che allerlei vragen over 'minder Marokkanen' op Geert Wilders afgevuurd. De PVV-leider heeft geen enkele vraag willen beantwoorden. Hij gaf alleen een verklaring af die hij tevoren had opgesteld. Al in maart 2014 had Wilders het over 'minder Marokka nen', dus waarom dient de rechtszaak nu pas? Justitie meent dat de verdediging meermaals met 'aanvullende onderzoekswensen' kwam, Knoops houdt het erop dat het vinden van getuigen niet lukte. Niet iedereen wilde of kon. Voor sommige discriminatiezaken is één strafrechter ge noeg. Hier schuiven er, gezien 'de grote maatschappelijke impact', drie aan. Die rechters kregen, zo werd al eerder bekend, extra mediatraining om de zaak goed te kunnen uitleggen. COLUMN Tommy Wieringa Lang geleden vond ik on derdak in een azc in Utrecht. Het grootste deel van de gebouwen werd ingenomen door asielzoekers, in een verre uithoek woonde een goede vriend als an- tikraakwacht. Hij bewoonde een kleine zaal, met een verscholen deur erin. Daarachter woonde ik, als verstekeling op zolder, nie mand mocht weten dat ik daar zat. Ik had er een schrijftafel en een matras, ik leefde lichter dan lucht. Soms parkeerde ik mijn Fiat 127 op het terrein. Wanneer ik de motorkap opende, verzamel de zich onmiddellijk een groep mannen rond de auto die me in al le talen van de wereld begon te adviseren. Het was ze ernst, de Bosniërs, Koerden, Afghanen en Irakezen, een Fiat 127 Sport met een motorisch defect was hun eni ge verzetje in de taaie opeenvol ging van dagen. Op een dag werd er op de gehei me deur geklopt. Ik hoorde stem men. De klink ging op en neer maar de deur zat op slot. 'Doe open!' klonk het. Muisstil zat ik aan de andere kant te wachten tot ze weg zouden gaan, maar steeds vinniger werd het geklop en steeds bozer de stemmen. Ten slotte opende ik de deur. Een klein groepje mensen keek mijn verborgen bestaan binnen. 'U hoort hier niet', zei een van hen. 'U moet hier weg.' Ik raapte ik mijn boeltje weer bij elkaar en vertrok, en vergat het azc en de mannen rond de auto tot ik 'Hoe ik talent voor het le ven kreeg' van Rodaan Al Galidi las. Dat boek bracht die vergeten episode in herinnering terug. Niet een halfjaar, zoals ik, maar negen jaar bracht Al Galidi door in een azc. Die negen jaar heeft hij geprobeerd in een boek te van gen. 'Hoe ik talent voor het leven kreeg' is eerst en vooral een ro man over tijd. Onbeweeglijke, ver loren tijd. Al Galidi meet zijn wachttijd af aan een kind dat een dag na zijn komst in het azc gebo ren wordt - het kind groeit de toe komst in, hij staat stil en wacht. 'Er hebben', schrijft hij, 'naast Da- gel en Kadhem nog zes anderen die ik kende zelfmoord gepleegd in die negen jaren dat ik in het azc verbleef.' Ze sprongen om aan het wachten een einde te maken. Om aan de taaie, Nederlandse bu reaucratie waaraan ze onderwor pen waren, te ontsnappen. Wat de regimes die ze ontvluchtten niet lukte, lukte het web van re gels waarin ze waren ingespon nen en het gedwongen wachten wel. Het azc, schrijft Al Galidi, is een graf waarin de tijd van een paar honderd mensen begraven ligt. Voor dat graf richtte hij een aan grijpend monument op, dat tege lijk een aanklacht en een spiegel is. Ik schaamde me voor wat ik er in zag. Het was ze ernst, de Bosniërs, Koerden, Afghanen en Irakezen, een Fiat 127 Sport met een motorisch defect was hun enige verzetje in de taaie opeenvolging van dagen. EEN WERELD VOL W00NPLEZIER ZATERDAG 19 MAART 2016 HEREMIETUIL OPSTELTEN STIL TWEE JAAR DRIE RECHTERS OPEN DAGEN rï2oo +€200 ELKE ZONDAG OPEN - Industrieweg 2, Hulst r Vraag naar de voorwaarden of kijk op MORRES.COM

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2016 | | pagina 5