^Ift
V
Actie '40 dagen zonder'
In het kader van de vastentijd
zweren zeven PZC-verslaggevers
hun slechte gewoonten af Hoe
vergaat het ze na vijf weken?
4 ZEELAND
Verleiding ligt
op de loer
Met champagne
vier ik het leven
Aan de stok met andere wandelaars
Witte bonen
in tomatensaus
Het draaide uit
op choco-vreten
lil
Hoe streng blijf Binge-watching,
ik voor mezelf?
maar dan in bed
112-nieuws
Ursula Klaus
maakt water
De brandweer in Terneu-
zen is gisterochtend opge
roepen om assistentie te
verlenen bij een binnen
vaartschip aan de Schepen-
dijk in Terneuzen, dat wa
ter maakte. De brandweer
lieden plaatsten een dom-
pelpomp in het schip. La
ter is het schip overgedra
gen aan een bergings-
dienst. Die haalde het wa
ter en de lading van het
schip en sleepte het naar
een werf. Het gaat om de
Ursula Klaus, een 85 meter
lang en 10 meter breed
vrachtschip dat onder Duit
se vlag vaart.
KNRM Veere
helpt zeiljacht
De reddingsboot KNRM in
Veere heeft woensdaga
vond assistentie verleend,
nadat een zeiljacht in pro
blemen was geraakt op het
Veerse Meer.
De reddingboot Oranje
van de KNRM Veere voer
uit, nadat het jacht rond
18.20 uur ter hoogte van de
Zandkreeksluis aan de
grond was gelopen. Dat
meldt HV Zeeland.
Op het moment van de op
roep waren twee personen
aan boord van het zeil
jacht.
Scooterrijder
aangereden
Bij een aanrijding met een
personenauto in de Van
Hertumweg in Goes is
woensdagavond rond 20.15
uur een scooterrijder ge
wond geraakt.
Het ongeluk gebeurde ter
hoogte van het benzinesta
tion van Agrimarkt, meldt
HV Zeeland. De jongen op
de scooter kwam door de
botsing ten val. Hij is naar
het ziekenhuis gebracht.
De politie heeft de automo
bilist een verklaring afgeno
men en de scooter meege
nomen.
Hooibrand is
ergens anders
De brandweer van Tholen
is woensdagavond gealar
meerd voor een buiten-
brand die aan de Boomdijk
in Tholen zou woeden.
De melding kwam rond
22.45 uur binnen. Kort daar
na werd duidelijk dat de
brand niet in Tholen woed
de, maar aan de Boomdijk
in Halsteren, meldt 112 Mar-
kiezaten.
Er bleek een hoop hooi en
gras in brand te staan. Het
vuur veroorzaakte nogal
wat rook, wat in de omge
ving tot stank- en rookover-
last leidde.
De brandweer heeft het
brandende materiaal uit
eengetrokken en geblust.
Over de oorzaak van de
brand is niets bekend.
Nog even doorbijten
MARCEL
GEEN SOCIALE MEDIA
Met de eindstreep in het zicht vervliegt
ook mijn discipline. Voor ik het weet
sta ik 's ochtends toch weer even snel
mijn mail te checken op de telefoon.
Werkgerelateerd! En omdat ik nu toch
bezig ben, dan ook gelijk maar even
mijn privé-mailbox van spam ontdoen.
Terwijl dat allebei eigenlijk ook best
wel een uurtje later zou kunnen, wan
neer ik mijn computer aanzet. Het is in
derdaad net als met roken: af en toe
één sigaretje werkt niet. De keuze tus
sen rigoureus stoppen of de deur naar
de verleiding toch op een kiertje hou
den en van lieverlee terugglijden in het
oude patroon. Pure zwakte!
Of toch niet? Sommige collega's ver
vloeken zo langzamerhand de dag dat
ik mijn whatsapp-modus voor 40 dagen
uitschakelde. Even groepsgewijs met el
kaar een boom opzetten kan wel zo
handig zijn soms. Ik moet toegeven: ze
hebben een punt.
WENDY
GEEN ALCOHOL
Als het goed gaat, vier je dat met
drank. Als het minder goed gaat, troost
je je met drank. Het is zo vanzelfspre
kend. Het was een krankzinnige werk
week, vorige week. Dan denk je vrijdag
avond op de bank neer te ploffen met
een biertje. Gelukkig was ik in slaap ge
kukeld eer ik besefte dat dat niet
mocht. Dan deze week. Mijn moeder
overleed dinsdag, plotseling. Drie jaar
na mijn vader, die nog plotser door on
ze vingers glipte. 'Als je thuis bent,
schenk dan iets voor jezelf in', appte ie
mand me, toen we terugreden naar Vlis-
singen. 'Kan jou die challenge schelen.'
Maar ik kreeg niets door mijn keel. Laat
staan drank. Het is gebeurd: ik ben ge-
detoxed. Ik drink geen alcohol meer. De
laatste sprankeling heeft mijn lichaam
verlaten. Als alles achter de rug is, de
uitvaart en de hele notariële rouwram-
bam, de allerlaatste ik-pas-seconde in
cluis, dan ontkurk ik een fles champag
ne. Om het leven te vieren.
JEFFREY
MEER BEWEGEN
O jee, wat heb ik nu toch gedaan? Ik
heb op de PZC-site tegen de schenen
geschopt van 'profi-wandelaars'. Wats-
keburt? Veel routes zijn onduidelijk
aangegeven. Niet zoals vroeger met
kleurtjes (rood, 5km), maar met num
mertjes. Ik geef toe, ik ben een gele
genheidswandelaar. Maar dat zijn de
meeste wandelaars. Als die willen lo
pen in natuurschoon zoals het Poelbos
bij 's-Heer Arendskerke of de Zeepe-
duinen bij Burgh-Haamstede, kom je
dit tegen: 17 (rechtdoor), 43 (rechts),
20 (links). Daar sta je dan. Excuus:
stom, ik heb geen kaart gekocht. Nu
schelden 'wandelaars' me digitaal uit
voor 'stakker', 'kneus' en 'wordt geen
redacteur van formaat'. Dat laatste
klopt, ik ben 1,70 meter. Geen kleur
tjes en alleen nummertjes maken wan
delroutes onnodig afstandelijk. Ik pleit
niet voor afschaffing van de knooppun
ten, let wel. Voor profi's zijn ze nuttig.
Maar niet voor mij.
LEN
ELKE DAG ONTBIJTEN
Na het glutenvrije horroravontuur af
gelopen week, wacht me de komende
dagen een nieuwe uitdaging. Vanaf
vandaag verblijf ik voor even in Glas
gow. Ik kan niet wachten op de witte
bonen in tomatensaus...
Mijn smaakpupillen maakten vorige
week kennis met een glutenvrije boter
ham. Het was ook gelijk de laatste
keer dat ik zoiets naar binnen werk,
want het was niet bepaald liefde op
het eerste gezicht (lees: liefde bij de
eerste hap). Tijdens mijn glutenvrije
debuut wist ik niet wat ik kon ver
wachten. In de aanloop naar mijn
Schotse trip weet ik echter donders
goed wat het vooruitzicht is. Britten
houden van worstjes, spek, witte bo
nen in tomatensaus en ei. Nou, ik niet!
Desnoods speur ik heel Glasgow af
voor een fatsoenlijk broodje ham of
kaas. Mocht ik niet slagen in mijn zoek
tocht, dan hoop ik op vergiffenis.
jr
ANNEMARIE
GEEN CHOCOLADE
Een fles champagne ontkurken om het
leven te vieren, schrijft mijn collega.
Schenk mij dan ook een flute. Inder
daad om het leven te vieren. Want er
is natuurlijk veel meer dan die verma
ledijde chocolade. Het woord alleen
al....
Ik merk desondanks dat de challenge
mij flink door elkaar geschud heeft.
Had nooit verwacht dat het gemis aan
troostvoer zo sterk zou zijn. Wat ooit
begon als een 'advies' (een stukske
zwarte chocolade per dag) na een hart-
ingreep te Gent, draaide gaandeweg
uit op choco-vreten. Nog net niet met
handenvol tegelijk. Want troosten
deed het, in ieder geval tussen mijn
oren.
Maar ik heb het volgehouden. Het
paaseitje dat ik gisteren bij een kopje
koffie kreeg, heb ik keurig afgeslagen.
„O, jee ik zie het. U bent van de veer
tig dagen."
Ja, die dus. Nog even.
ONDINE
STOPPEN MET ROKEN
Eens even kijken... Half drie bijna. En
nog geen enkele aanvechting om er
een op te steken. Het werkt! Inmid
dels ben ik, middels een streng regi
me, begonnen de extra kilo's er weer
af te krijgen. En het wordt lente!
Langzamerhand krijg ik weer het ge
voel dat het leven de moeite waard is,
zonder een sigaretje op zijn tijd. Ja,
dat is toch wel het merkwaardigste
aan dat hele rookgebeuren, dat een
mens waarachtig gaat geloven dat al
les leuker is als je je zo nu en dan in
rookwolken kunt hullen.
Met de deadline in zicht, dringt zich
de vraag op: hoe streng blijf ik voor
mezelf als de veertigdagentijd afgelo
pen is?
Ik kijk naar mijn zoon, die ontzettend
blij is dat ik gestopt ben. Over drie
jaar, tien maanden en 23 dagen is de
kans op longkanker gehalveerd, lees ik
op mijn stop-app.
We zullen dóórgaan.
ROLF
NIET TE KORT SLAPEN
Mijn lichaam raakt merkbaar gewend
aan - min of meer - op tijd naar bed
gaan. Zo rond elf uur begint het ga
pen al en als het onverhoopt een keer
iets na twaalven wordt, voelt dat met
een als nachtbraken. De avonden zijn
beduidend korter geworden, wat voor
een avondmens niet altijd een voor
deel is.
Een onvermoede bijwerking van het
langer slapen is de toegenomen
droomactiviteit, al weet ik niet of die
echt is gestegen of dat het alleen
maar mijn beleving is. In elk geval ont
waak ik tegenwoordig met het gevoel
alsof ik de hele nacht heb deelgeno
men aan een Borgen- of House of
Cards-marathon. 'Binge-watching',
maar dan in bed. Het is, kortom, een
drukte van belang in dromenland, wat
ook wel weer vermoeiend is en af en
toe stof tot nadenken geeft.
Nooit geweten dat slapen zo enerve
rend is.
TERNEUZEN
VEERE
GOES
HALSTEREN
