4 I ZO DOEN i it 1 Gezond zijn, gezond blijven; we zijn er elke dag mee bezig. Welke lessen leerde u van het leven en wilt u aan anderen overdragen? Deze week transman Ernst Heijn uit Middelburg, a? tekst marjan de kort i foto s mechteld jansen Zoek herkenning Zei door Betrek dierbaren bij je proces Het gaat niemand iets aan hoe het er in mijn broek uitziet. Dat vraagje niet, aan niemand Sommige vragen kunnen echt niet Ernst: „Mijn geboortenaam doet er niet toe, die roept te veel ongeluk kige associaties op. Ik heet nu Ernst en dat staat op alle officiële papieren, dat is belangrijk. Ik ben ook niet in het verkeerde lichaam geboren, zoals mensen weieens zeggen, maar mijn lichaam kwam niet overeen met wie ik ben, met hoe ik eruitzie in mijn hoofd. De zoektocht naar mijn identiteit was lang. Als kind werd ik gepest en durfde ik niet mezelf te zijn. Ik heb flink geworsteld met depres sies. Misschien wist ik als kind al wel wat ik voelde, maar ik kon er geen woorden voor vinden. Ik had in elk geval de kennis niet. Op school is genderidentiteit geen on derwerp bij biologie en Google was er ook nog niet. Je voelt je zo al leen, anders en onzeker als je niet weet dat andere mensen hetzelfde voelen als jij. Pas rond mijn 24ste jaar durfde ik mezelf de vraag te stellen: ben ik misschien transgender? Er brak een tijd aan van marineren. Ik volgde blogs en vlogs van transgen der leeftijdgenoten en daar vond ik herkenning. Ik wilde contact met mensen die in dezelfde situatie zaten, weten wat zij voelden. Die zocht ik vooral via sociale media, prettig anoniem. Toen ik het zeker wist, heb ik het voorgelegd aan mijn huisarts. Hij kent me al van jongs af aan en stond ervoor open; het werd geen strijd, gelukkig." „In 2011 had ik mijn intakegesprek bij de VU in Amsterdam, daarna moest ik 14 maanden wachten op mijn eerste gesprek met de psycho loog van het genderteam. Na zes af spraken met de psycholoog en beoordeling door het multidiscipli nair genderteam kreeg ik groen licht voor de volgende stap, de real life-fase, eindelijk. Je moetje dan volledig presenteren als man, wat ik al deed, en beginnen met de hor moonbehandelingen. Een soort test drive, zeg maar. Hoogtepunt was de verklaring van mijn psycholoog waarmee ik naar het gemeentehuis kon om mijn per soonsgegevens te laten aanpassen. Wat was ik daar blij mee! Vroeger had ik eerst officieel onvruchtbaar en dus gesteriliseerd moeten zijn, maar de Verenigde Naties verklaar den dat in strijd met de mensen rechten en daarop paste Nederland zijn wetgeving aan. Ik was de eer ste in Middelburg, zeiden de mede werkers van de gemeente. Ze gaven me alle medewerking en sindsdien klopt ook mijn identiteitsbewijs met mijn identiteit." Ernst: „Mijn ouders waren best negatief in het begin. Ze snapten het niet, kenden het niet en vonden WIE? het misschien ook wel eng. Ik be grijp dat wel, het is best lastig als je kind afwijkt van de standaard. Dan moet je het beeld dat je van je kind hebt aanpassen. Bovendien ben ik nogal gesloten, want praten over innerlijke processen vind ik moeilijk, zeker met mensen die dichtbij me staan. Als er meer afstand is, dan heb ik meer over zicht. Toch heb ik mijn ouders bij mijn proces betrokken en zijn ze regelmatig mee geweest naar de VU. Nu ik me zoveel beter voel, gaat communiceren ook makkelijker, dat merken ze wel. Mijn broer en zus zijn er van begin af aan redelijk laidback over; die hebben eigenlijk alleen moeten wennen aan mijn nieuwe naam. Verder spreek ik er eigenlijk niet zo expliciet over met ze, ook niet over de medische ingrepen." „Begin vorig jaar kreeg ik een borstreconstructie. Tot die tijd droeg ik altijd een superstrak hesje, bijna een korset. Daardoor leerde ik trouwens wel een uitstekende buikademhaling. Ik heb nu een mannelijk torso en kan verder nog kiezen voor het verwijderen van mijn baar moeder en mijn eierstokken, en voor reconstructie van mijn genita liën. Maar wat ik doe, houd ik privé. Dat vind ik iets voor alleen dinsdag 15 maart 2016 'Zeg maar gewoon meneer, hoor' a h a (i'$ I j -4 Ernst Heijn (30), vrijwillig digitaliserings medewerker bij het Zeeuws Archief De ouders van Ernst Heijn hadden in het begin moeite met zijn geslachts verandering.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2016 | | pagina 48