4 I
ZO DOEN
i
it
1
Gezond zijn, gezond blijven; we zijn er elke
dag mee bezig. Welke lessen leerde u van
het leven en wilt u aan anderen overdragen?
Deze week transman Ernst Heijn uit
Middelburg, a? tekst marjan de kort i foto s mechteld jansen
Zoek herkenning
Zei door
Betrek dierbaren
bij je proces
Het gaat niemand iets aan hoe
het er in mijn broek uitziet.
Dat vraagje niet, aan niemand
Sommige vragen
kunnen echt niet
Ernst: „Mijn geboortenaam doet er
niet toe, die roept te veel ongeluk
kige associaties op. Ik heet nu
Ernst en dat staat op alle officiële
papieren, dat is belangrijk. Ik ben
ook niet in het verkeerde lichaam
geboren, zoals mensen weieens
zeggen, maar mijn lichaam kwam
niet overeen met wie ik ben, met
hoe ik eruitzie in mijn hoofd.
De zoektocht naar mijn identiteit
was lang. Als kind werd ik gepest
en durfde ik niet mezelf te zijn. Ik
heb flink geworsteld met depres
sies. Misschien wist ik als kind al
wel wat ik voelde, maar ik kon er
geen woorden voor vinden. Ik had
in elk geval de kennis niet. Op
school is genderidentiteit geen on
derwerp bij biologie en Google was
er ook nog niet. Je voelt je zo al
leen, anders en onzeker als je niet
weet dat andere mensen hetzelfde
voelen als jij.
Pas rond mijn 24ste jaar durfde ik
mezelf de vraag te stellen: ben ik
misschien transgender? Er brak
een tijd aan van marineren. Ik
volgde blogs en vlogs van transgen
der leeftijdgenoten en daar vond ik
herkenning. Ik wilde contact met
mensen die in dezelfde situatie
zaten, weten wat zij voelden. Die
zocht ik vooral via sociale media,
prettig anoniem. Toen ik het zeker
wist, heb ik het voorgelegd aan
mijn huisarts. Hij kent me al van
jongs af aan en stond ervoor open;
het werd geen strijd, gelukkig."
„In 2011 had ik mijn intakegesprek
bij de VU in Amsterdam, daarna
moest ik 14 maanden wachten op
mijn eerste gesprek met de psycho
loog van het genderteam. Na zes af
spraken met de psycholoog en
beoordeling door het multidiscipli
nair genderteam kreeg ik groen
licht voor de volgende stap, de real
life-fase, eindelijk. Je moetje dan
volledig presenteren als man, wat
ik al deed, en beginnen met de hor
moonbehandelingen. Een soort test
drive, zeg maar.
Hoogtepunt was de verklaring van
mijn psycholoog waarmee ik naar
het gemeentehuis kon om mijn per
soonsgegevens te laten aanpassen.
Wat was ik daar blij mee! Vroeger
had ik eerst officieel onvruchtbaar
en dus gesteriliseerd moeten zijn,
maar de Verenigde Naties verklaar
den dat in strijd met de mensen
rechten en daarop paste Nederland
zijn wetgeving aan. Ik was de eer
ste in Middelburg, zeiden de mede
werkers van de gemeente. Ze gaven
me alle medewerking en sindsdien
klopt ook mijn identiteitsbewijs
met mijn identiteit."
Ernst: „Mijn ouders waren best
negatief in het begin. Ze snapten
het niet, kenden het niet en vonden
WIE?
het misschien ook wel eng. Ik be
grijp dat wel, het is best lastig als
je kind afwijkt van de standaard.
Dan moet je het beeld dat je van
je kind hebt aanpassen. Bovendien
ben ik nogal gesloten, want praten
over innerlijke processen vind ik
moeilijk, zeker met mensen die
dichtbij me staan. Als er meer
afstand is, dan heb ik meer over
zicht. Toch heb ik mijn ouders bij
mijn proces betrokken en zijn ze
regelmatig mee geweest naar de
VU.
Nu ik me zoveel beter voel, gaat
communiceren ook makkelijker,
dat merken ze wel.
Mijn broer en zus zijn er van begin
af aan redelijk laidback over; die
hebben eigenlijk alleen moeten
wennen aan mijn nieuwe naam.
Verder spreek ik er eigenlijk niet zo
expliciet over met ze, ook niet over
de medische ingrepen."
„Begin vorig jaar kreeg ik een
borstreconstructie. Tot die tijd
droeg ik altijd een superstrak hesje,
bijna een korset. Daardoor leerde
ik trouwens wel een uitstekende
buikademhaling.
Ik heb nu een mannelijk torso
en kan verder nog kiezen voor
het verwijderen van mijn baar
moeder en mijn eierstokken, en
voor reconstructie van mijn genita
liën. Maar wat ik doe, houd ik
privé. Dat vind ik iets voor alleen
dinsdag 15 maart 2016
'Zeg maar
gewoon
meneer,
hoor'
a
h a (i'$ I j
-4 Ernst Heijn (30),
vrijwillig digitaliserings
medewerker bij het
Zeeuws Archief
De ouders van Ernst
Heijn hadden in het begin
moeite met zijn geslachts
verandering.