JÊÊÊk
Actie '40 dagen zonder'
In het kader van de vastentijd
zweren zeven PZC-verslaggevers
hun slechte gewoonten af Hoe
vergaat het hun na vier weken?
ZEELAND 5
Ik wil weer
normaal zijn
Geef de jeugd een
ander voorbeeld
Soms is het een moetje
Ik vermoord
die paashaas
Drie weken
drie kilo's erbij
Vermoeidheid
ebt weg
Het juk van de
klok gaat knellen
112-nieuws
Wietlucht leidt
tot aanhouding
Politieagenten hebben
woensdagavond om onge
veer acht uur bij de contro
le van een auto op de Wa-
lensingel in Middelburg
vijftien zakjes hennep,
twee messen en een busje
pepperspray in beslag geno
men. De agenten kwam de
drugs op het spoor toen ze
de papieren van de 25-jari-
ge bestuurder controleer
den. Uit zijn auto kwam
een sterke henneplucht.
De man uit Breda is aange
houden en overgebracht
naar een politiecel in To
rentij d. Hij is gisteren ver
der gehoord over de zaak.
'Vermist meisje
is in Zeeland'
De politie vermoedt dat de
vijftienjarige Carmen
Maenhout uit Retranche-
ment, die sinds 25 februari
vermist wordt, zich wel
licht in Zeeland ophoudt.
Dat meldde de politie giste
ren via Twitter. Maenhout
is in februari met onbeken
de bestemming vertrokken
uit Oosterhout. Sindsdien
ontbreekt ieder spoor. Car
men Maenhout is 1,65 me
ter, heeft bruine ogen en
bruin haar. Wie meer weet
wordt gevraagd contact op
te nemen met de politie.
Trio gepakt na
diefstal iPhones
Op de Westerscheldetun-
nelweg in Terneuzen zijn
woensdag drie Belgische
mannen aangehouden
door de politie, omdat zij
ervan worden verdacht be
trokken te zijn bij de dief
stal van twee iPhones uit
een telefoonwinkel aan de
Havenstraat in Terneuzen.
De auto waarmee de man
nen gevlucht waren is
door de politie op de Wes-
terscheldetunnelweg staan
de gehouden. In de auto
troffen de mannen de twee
iPhones aan. De verdach
ten zijn aangehouden en
hebben de nacht in de cel
doorgebracht.
Fietsendief
gezocht
De politie is op zoek naar
de man die 12 februari de
fiets van een 74-jarige
vrouw uit Goes heeft gesto
len. De elektrische fiets
was rond 13.30 uur verdwe
nen uit de Lange Kerk
straat in Goes. Op camera
beelden zag de politie een
man die mogelijk iets met
de diefstal te maken heeft.
De politie wil graag met
hem in contact komen. De
man is vermoedelijk tus
sen de 17 en 25 jaar oud en
is gekleed in een groenkleu
rig trainings jack. Hij droeg
een blauwe trainingsbroek
en had zwarte sportschoe
nen aan.
40 dagen zonder
Volg ons op
www.pzc.nl/stoppenmet
en blijf op de hoogte
van onze ervaringen
VRIJDAG 11 MAART 2016
MIDDELBURG
RETRANCHEMENT
TERNEUZEN
GOES
Aftellen kan beginnen
MARCEL
GEEN SOCIALE MEDIA
Het loeder ligt continu op de loer. Ge
lokt door een té aardig nieuwtje of
duimpje omhoog laat ik me soms nog
verleiden het bericht achter die mel
ding op mijn gsm open te klikken. Stel
de ik vorige week al na kritisch zelfon
derzoek vast dat het me steeds lastiger
valt de drang te weerstaan, met dag 29
op de teller begin ik het wel zat te wor
den. Ik wil weer normaal zijn! Gewoon
op mijn telefoon kijken, zonder dat het
gevoel mij bekruipt ieder moment te
worden betrapt. Gisteren op straat
móest ik wel even met de focus op het
schermpje door de straten van Zierik-
zee struinen, in verband met een klusje
waar ik op af ging. Maar als verwijtende
blikken konden doden... Of zou ik me
dat nu ook al inbeelden? „Je zou toch
niet meer....?" Jahaa! Maar nu even
niet! Gek eigenlijk. Het was toch ook zo
heerlijk rustig, zonder telefoon? Het af
tellen is begonnen, wat mij betreft!
WENDY
GEEN ALCOHOL
Ik kan nergens komen of ik word in ver
band gebracht met alcohol. Bure Reina
liep deze week bijna met een boogje
om me heen. „Je lijkt wel een alcoholist
met die stukjes", beet ze me toe. Nou,
niet dus. Integendeel. Geen alcohol drin
ken kost me geen enkele moeite. Maar
omdat ik kennelijk zo'n bescheiden con
sument ben, merk ik van de weten
schappelijk bewezen voordelen ook
niet veel. Wat me wél opvalt, is dat de
hele samenleving met alcohol is door
drenkt. Nu ik zelf moeder ben, en dus
volledig vermutst, denk ik daar toch be
ter over na. Misschien helemaal niet
zo'n gekke gedachte om de jeugd een
ander voorbeeld te geven. Dat moet te
doen zijn. De glaasjes met sigaretten
gaan al decennialang niet meer rond op
verjaardagen. Roken is slecht, weet
mijn generatie nu. Misschien trekken
jongeren over twintig jaar ook wel een
zuur gezicht bij het zien van een fles al
coholhoudende drank?
JEFFREY
MEER BEWEGEN
Enkele tientallen kilometers heb ik
afgelopen week van mijn schoenen
afgesleten. Niet alleen aan Zeeuwse
stranden of in de natuur, maar ook
in het Portugese Porto. Een half uur
tje wandelen per dag werd dus met
gemak uren slenteren en ronddolen.
De uitdaging zat hem vooral in de da
gen erna. Want probeer je dan maar
weer eens te motiveren. Toch lukt
het me nog steeds om elke dag min
stens een half uur te gaan stappen.
Al gaat het de ene dag beter dan de
andere, geef ik eerlijk toe. Soms is
het een moetje. Vooral de drempel
om tussendoor tijd vrij te maken is
dan groot. Maar na het wandelen
voel ik me steevast fitter. Ook val ik
erdoor af en vind ik het leuk om te
stappen op plekken waar ik niet zo
snel kom. Langzaamaan denk ik er
over wat ik na deze uitdaging moet
gaan doen. Misschien lopen voordat
ik ga werken? Het is zomaar een
idee.
ANNEMARIE
GEEN CHOCOLADE
Bedankt hoor, hertog Alva. Voor het
meebrengen van chocola naar ons land.
Weliswaar als drankje destijds, maar
toch. Meneer van Houten maakte be
gin 1800 de eerste repen. Daar zit ik
dan nu. Smachtend. Het haasje dus.
De fabrikanten van chocola weten het
zo te fabriceren dat het smeltpunt van
chocolade iets onder onze lichaamstem
peratuur ligt. 'Daarom smelt het zo lek
ker in de mond', zeggen ze.
Fijn zo vlak voor Pasen. Overal chocofi-
guurtjes. Werkelijk óveral. Alle varian
ten paaseitjes; van hele, halve, gevuld,
verpakt, als bonbons en feloranje geval
letjes, tot eitjes waar lachende kuiken
tjes uitkruipen. Evenzoveel hazen ook;
van klein tot groot, dik en dun, gevuld
en 'leeg'. Allemaal met zo'n irritant wit
tandje. Dan heb ik het nog niet over de
kippen, konijntjes, hartjes met '1000
kussen', cadeaumandjes, grijnzende Ca-
limero's, vogelhuisjes, en, en, en....
Ik vermoord die paashaas.
ONDINE
STOPT MET ROKEN
Hoezo, het aftellen is begonnen? Dat
mag dan zo wezen voor degenen die
zichzelf éven wilden uitdagen of een in
gesleten patroon wilden doorbreken,
voor mij zat er achter deze actie toch
een wat ingrijpender gedachte: defini
tief stoppen. (Hoogstens één sigaretje
per dag, fluistert een stemmetje.) Of
dat lukt, is de vraag, maar feit is dat het
me nu heel wat haalbaarder lijkt dan
drie weken terug. De trek is toch grote
delen van de dag afwezig en zo ja, mak
kelijker te weerstaan. Vorige week, op
een lezing over parfum, merkten twéé
mensen na elkaar op dat ik er goed uit
zag. „Nee, écht, je huid ziet er beter uit.
Wacht eens even... Was jij niet gestopt
met roken? Dat zie je, hoor!" Ik kon het
me niet voorstellen. Want ik voel me
niet bepaald fris en fruitig, met de drie
kilo die ik er in drie weken tijd aangege-
ten heb. Op een enkel stukje chocola
na, waren het hoogst verantwoorde con
sumpties. Maar toch. Drie kilo.
LEN
ELKE DAG ONTBIJTEN
Voordat ik deze uitdaging aanging, was
ik vaak moe aan het eind van de mid
dag. Volgens het Voedingscentrum kan
niet ontbijten daar de oorzaak van zijn.
Ik ben daar nogal sceptisch over als ik
het op mezelf betrek. Al gebiedt de eer
lijkheid te zeggen: de vermoeidheid ebt
inderdaad langzaam weg. Of dat daad
werkelijk door het ontbijten komt, weet
ik niet. Wellicht is het ook de tijd van
het jaar. De bloemetjes komen onder
hand tot bloei. Wellicht geldt dat ook
voor mij.
Maar even zonder gekheid: 's morgens
één of twee boterhammen eten schaadt
sowieso niet en heeft wellicht een posi
tief effect op je gezondheid. Ik raad het
dan ook iedereen aan. De conditie op
voeren door meer te bewegen en het
flesje bier een keertje te laten staan,
zou de volgende stap moeten zijn. Maar
of ik daar direct behoefte aan heb, laat
ik nog even in het midden.
Hl v/ V
ROLF
NIET TE KORT SLAPEN
Eerlijk gezegd heb ik het inmiddels wel
een beetje gehad met dat hele slaapge-
doe. Het is best verfrissend om af en
toe met je ingesleten gewoonten te bre
ken, maar als het eerste schokeffect
eenmaal is weggeëbd, blijkt het toch
lastiger dan gedacht om er een perma
nente levensstijl van te maken. Zelfs
een periode van veertig dagen voelt in
eens verdraaid lang.
En dus maar een bekentenis: ik heb de
laatste dagen wat minder tijd in bed
doorgebracht dan de weken voordien.
Het is weliswaar nog een minutenkwes-
tie, maar de trend lijkt onmiskenbaar.
Geen enkele keer haalde ik meer dan
zevenenhalfuur, zonder daar merkbaar
nadeel van te ondervinden.
Maar vooral: ik verlang af en toe naar
de stilte van de nacht, naar slapen gaan
op het moment dat lichaam en geest er
om vragen, naar verlossing van het juk
van de klok. Deze 40-dagenuitdaging
zal toch geen nachtmerrie worden?
