l
I
1
Kattenstaarten
zijn in opmars
U en uw VOORJAARSVAKANTIE
i
BUITEN 13
Quinoa
De voorjaarsvakantie zit er weer op. U ziet op deze pagina wat u had
kunnen doen. Veel dicht bij huis, van strandwandelingen tot klimmu-
ren voor de (klein)kinderen in Goes. Er waren ook Zeeuwen die zich
niet lieten regeren door het weinig lenteachtige weer in de provincie:
sneeuw in Bulgarije en een zomers plaatje in Macedonië.
De weersvoorspellers denken dat het een week van maartse buien
wordt en dat komt goed uit nu die maand net uit de startblokken is.
Daarom vragen we u voor volgende week donderdag to maart foto's te
maken van U en Uw MAARTSE BUIEN. Mail uw foto's naar
buiten@pzc.nl of plaats ze via www.pzc.nl/buiten. Graag met vermel
ding van naam en woonplaats en een korte toelichting.
Op 't erf
Al vele jaren lang heb
ben de kattenstaarten
een goed leven in onze
tuin. Katten ook, maar
da's een ander verhaal, een dier
lijk verhaal. De kattenstaarten
zijn die lange rode - soms ook
bleekgroene - bloemen en later
zaden, die in dikke pluimen aan
hoge planten staan, of in dikke
trossen aan diezelfde planten
hangen. Zoiets als superlange,
sierlijke échte kattenstaarten. Ze
bloeien lang, en zijn in uitge
bloeide staat ook mooi en sier
lijk. De vogels zijn er dol op. Ze
staan bij ons in de moestuin en
soms tussen de dahlia's. Ze mo
gen de hele winter staan en zor
gen zo voor een eindeloze dis
voor velerlei, vooral kleine vogel
tjes. De zaden die gemorst wor
den, zijn onze planten voor vol
gend jaar. Want kattenstaartenza
den ontkiemen makkelijk en
zaaien zich vanzelf. Ieder voor
jaar wied ik ze selectief, anders
krijgen we een kattenstaarten-
tuin. Ik denk dat de zaden ook
voor mensen goed eetbaar zijn.
Maar geprobeerd heb ik dat nog
niet, want we hebben zoveel za
den en eetbare planten. D'r komt
haast geen einde aan in onze
vruchtbare tuin. Toch moet ik
volgend jaar de proef maar eens
nemen. Want de amaranthus
plantenfamilie - waartoe ook de
kattenstaarten behoren - zijn ver
want aan de ganzevoetfamilie
(chenopodiaceae). En bij die laat
ste familie hoort ook de momen
teel veelbesproken en bejubelde
quinoa. Da's een superzaad vol
gens vele modieuze 'veggies', dat
ander en zeker dierlijk voedsel
volstrekt overbodig maakt. Het
heeft - voor mij - echter in ieder
geval één bezwaar. Dat super-
food moeten we invliegen vanuit
Zuid-Amerika, uit Peru en voor
al Columbia. Daar vormen die
koolhydraatbommetjes vrijwel
de enige voedselbron van de
hoog in de Andes levende in
heemse Indiaanse bevolking. Zij
kweken de quinoa daar op klei
ne, rotsachtige bergakkertjes.
Dankzij de tegenwoordige enor
me voedselexport naar Europa -
sterk bevorderd door modieuze
urbane quinoazaad adepten - is
de prijs van het betreffende zaad
in Peru en Columbia bijna onbe
taalbaar geworden voor de in
heemse bevolking. En uitbrei
ding van de teelt daar, in die on
genaakbare omgeving, is vrijwel
onmogelijk. Aan zo'n moderne
voedselroof mag je eigenlijk niet
meedoen. Dat staat toch haaks
op ons sociaal gerichte ontwikke
lingsbeleid.
Ondertussen hebben we -
nieuwsgierig geworden - wel de
quinoa geproefd. Het is o.i. best
lekker spul, met een beetje noot
achtige smaak. Veel beter dan
chia-zaad, ook uit dezelfde lan
den afkomstig. Dat laatste zaad,
klein van formaat, blijft vooral
tussen je tanden zitten en heeft
minder smaak. Da's goed voor ka
naries, niet voor vals zingende
mannen zoals ik. Maar als we dat
quinoazaad nu eens in Neder
land zouden kunnen telen, dacht
ik toen. En jawel, de agrarische
ondernemerszin is in Nederland
nog altijd volop aanwezig. Afgelo
pen jaar waren er bij ons in de
Zak van Zuid-Beveland een paar
akkers te vinden met quinoa
zaad. Daar heb ik een klein beet
je zaad van gekregen, en dat gaat
aanstaand voorjaar bij ons de
grond in. Zeeuwse quinoa, ge
groeid op onze eigen klei. Het
zal minstens zo lekker zijn als de
Zuid-Amerikaanse variant. Naast
de aloude kattenstaarten komen
hun Columbiaanse neefjes hun
plaats opeisen. Een beetje extra
variatie in ons toch al afwisselen
de menu.
<?uinoa fiui
DONDERDAG 3 MAART 2016
Eva Hordijk genoot in Bulgarije volop van de sneeuw
en de zon. foto Eva Hordijk
Met de kleinkinderen naar het Tropische bos in Goes,
waar ze lekker konden klimmen, foto Mieke Moens
'Het voorjaar be
gint', zag Helene
Klaasse toen ze in
Kamperland dit kool
witje spotte, foto
Helene Klaasse
Maya Lentze genoot in Den Bosch van de enige echte
Bossche bol. foto Maya Lentze
Een strandwandeling met de hond op het strandje bij
Ritthem. foto Piet Grim
Macedonië is vol
gens Martin Boek
hout een mooie en
niet dure vakantiebe
stemming. Hij maak
te de foto in Ohrid.
foto Martin Boekhout
Kattenstaarten in de tuin.
door Gerard Smallegange
I' jam-
Quinoa in het vak van de supermarkt.
