ProRail wist niet dat de hoogwerker het spoor over ging
Dalfsen moet nog steeds bijkomen
van het treindrama waarbij één
man om is gekomen.
8 NIEUWS
DALFSEN. De machinist van de
hoogwerker die door een trein
werd geramd bij Dalfsen, wordt
verdacht van dood door schuld.
Belangrijkste vraag: mocht de
21-jarige man met zijn 'afwijken
de' en trage voertuig het spoor
over? „Wij wisten van niks", zegt
ProRail.
De politie meldde gisteren dat
de bestuurder van de hoogwerker
officieel wordt verdacht van dood
door schuld. De machinist stak
met de hoogwerker de overweg
over toen de trein van Zwolle naar
Emmen aan kwam rijden. De
trein kon niet meer uitwijken,
botste en ontspoorde. De 49-jari-
ge Arriva-treinmachinist Erik
Breet kwam daarbij om het leven
en nog eens zes mensen raakten
gewond.
Een dag later lijkt de grote
vraag: mocht de hoogwerker - die
werd gebruikt om bomen te
rooien - het spoor oversteken?
„Normaal gesproken moet een
voertuig dat afwijkt van het nor
male verkeer qua snelheid daar
voor een vergunning aanvragen",
zegt woordvoerder Franc de Korte
van ProRail.
„Het bedrijf van dat voertuig
moet dan eerst bij de Rijksdienst
voor het Wegverkeer (RDW) vra
gen of ze het spoor over mogen.
Die gaan kijken of het echt niet an
ders kan en als dat zo is, dan moet
bij ProRail een vergunning wor
den aangevraagd. Dan leggen wij
op een tijd dat het óns uitkomt
het treinverkeer even stil en kun
nen ze erover heen. Ik weet alleen
niet of dat voor dit type hoogwer
ker ook noodzakelijk was. Eén
ding weet ik wel: ze hadden geen
vergunning want wij wisten niet
dat hij kwam. Anders had die
trein daar niet gereden."
Thérèse de Vroomen van de
RDW laat weten dat 'het van het
type hoogwerker afhangt of het
bedrijf zich bij ons had moeten
melden'. „En niemand, ook de po
litie niet, heeft zich gemeld met
het type hoogwerker."
Hans Aarse, voorman van IPAF
Benelux, de internationale bond
voor hoogwerkerbedrijven, weet
te vertellen dat de 'hoogwerker
van Dalfsen' géén kenteken had.
„En dus überhaupt de openbare
weg niet op mocht. Als het gerela
teerd is aan werk dat uitgevoerd
moet worden, dan mag het wel.
De machinist van de hoogwerker
mag er vanuit gaan dat de op
drachtgever van zijn bedrijf een
Taak Risico Analyse heeft opge
steld en een eventuele vergun
ning toestemming voor de openba
re weg heeft geregeld. Onderzoek
moet uitwijzen of dat echt alle
maal goed geregeld was."
Maar ProRail wist van niks en
dus kon ook machinist Erik Breet
nooit weten dat er een hoogwer
ker (die niet harder rijdt dan 3 tot
3,5 km per uur) zou oversteken.
Wilde dans
Dat blijkt ook wel, want de trein
die kwam aandenderen, toeterde
niet eens. Eddy van der Ham en
zijn vrouw Ria van de nabijgele
gen camping Het Tolhuis kunnen
er niet over uit.
Het is één dag na de ramp. Bui
ten lopen over het spoor mensen
rond in gele pakken. Die enorme
klap die klonk toen hij in de tuin
stond, zonder aankondiging, waar
na de hoogspanningsdraden bo
ven zijn schutting een wilde dans
*16115
maakten - het was verschrikke
lijk. Ze renden er samen heen.
„We verwachtten elk moment
dat het gekrijs zou beginnen. Er
kwam niks, omdat er nauwelijks
mensen in de trein zaten. Wat een
geluk was dat."
Midden in de nacht is Van der
Ham nog naar z'n buurvrouw ge
lopen. Bij haar stond de boom
waarvoor de boomsnoeier met
zijn hoogwerker was komen voor
rijden. „Ze heeft alles van dertig
meter afstand gezien. Hoe de
hoogwerker niet meer vooruit
kwam, hoe hij nog probeerde
door de spoorboom te rijden. Hoe
hij schreeuwde en heeft staan
zwaaien in het bakje voordat hij
sprong. Het gezin heeft het nu
heel zwaar." Van der Ham moet
het al steeds opnieuw vertellen.
De trein schoof als een projec
tiel van de rails, kwam na het hek
in het maïsland terecht en miste
ook hun huis en dat van de buren
maar net.
Alles tegelijk
Daarna gebeurde alles tegelijk: am
bulances kwamen en gingen. Poli
tieagenten. De burgemeester, de
directeur van ProRail. En allemaal
stonden ze op hun erf.
De slachtoffers hadden ze een
paar minuten na de klap al in hun
schuurtje opgevangen. De familie
Van der Ham had de garagedeur
omhooggeschoven, campingstoe-
len bij elkaar gezet, dekens van bo
ven gehaald. En de boerin ging
met de koffie rond. Onderwijl
werd de kraanmachinist voor hun
ogen aangehouden en bleef zijn
maat van het bomenrooibedrijf be
dremmeld naast de auto met op
lader staan waar ze samen de stuk
ken van de omgezaagde eik op
zouden leggen.
De boerin en haar buurvrouw
- die samen het erf aan het Lage-
veld delen - hebben het helemaal
gehad. „Laat me met rust." Wat la
ter stapt ze met een buurtgenoot
het land in. Om voor het eerst de
ravage van heel dichtbij te bekij
ken. Met de armen over eikaars
schouder staan ze op de akker en
daar komen de emoties los.
Allerafschuwelijkst, denkt buur
man Eddy van der Ham van de
camping. „Je huurt een hoogwer
ker en voelt je natuurlijk verant
woordelijk. Die eik in hun tuin
werd al eens door bliksem getrof
fen, de brandweer is er bijgeweest
in een enorme storm, nu dit. Een
terror-eik, dat is het."
Kraanmachinist schuldig?
door Jelle Boonstra
en Victor Schildkamp
Op het station in Zwolle worden bloemen neergelegd ter nagedachtenis
aan de treinmachinist en als steunbetuiging aan de gewonden, foto GinoPress
ProRail heeft gisteren de ontspoorde treinstellen geborgen. De komende dagen worden herstelwerkzaamheden uitgevoerd aan het spoor, foto ANP/Jerry Lampen
