NIEUWS 17
luncht. Aan zo'n houten tafel, tussen de
andere wintersporters. Juist dat, vertel
den ze me altijd, waarderen ze altijd hier.
Ze gaan op in de massa. En iedere Lecher
weet: om dergelijke gasten te behouden,
moeten we ze met rust laten."
Binnen in Gasthof Post is het interieur
landelijk, veel hout en nog meer jachttro
feeën aan de muur. In de kelder, naast de
toiletten: een winkel voor mode, souve
nirs en parfum. Even binnenwandelen is
er niet bij, meldt een briefje op de deur.
Daarvoor moeten we een afspraak maken
met de Moosbruggers. De receptioniste
schudt nu alleen nog maar haar hoofd, als
een bezoek aan de winkel ter sprake
komt; de lach is verdwenen.
De eenvoudigste tweepersoonskamer
bij Pension Post kost komende week 720
euro, de 'vorstensuite' het dubbele, op ba
sis van halfpension. De 'keizersuite' (115
vierkante meter) en het chalet Sage aan
de overkant van de straat doen 2.170 euro.
Hollywoodactrice Renée Zellweger
schijnt tot de clientèle te behoren, net als
Farah Diba, de weduwe van de laatste
sjah van Iran en de vorstelijke families uit
Noorwegen en Monaco.
Wat krijgen ze? Internet in het hotel is
gratis, de schoenen staan elke ochtend ge
poetst voor de kamerdeur, gasten krijgen
elke dag een krant naar keuze. Uit de
meeste sleutelvakjes achter de receptie
steekt het roze papier van de Financial Ti
mes.
Op maandagavond is er een welkomst
cocktail met de familie Moosbrugger, el
ke middag tussen vier en vijf uur een
high tea in de Hubertushalle en wekelijks
een muziekavond met piano.
Over kneuterigheid gesproken: behal
ve met skiën vermaakt de koninklijke fa
milie zich met het spelen van spelletjes
en koken. „Vooral pasta", lieten ze ooit
weten.
Adembenemend
Vanaf het terras is het uitzicht op de stei
le Schwarzwand adembenemend. Conti
nu dalen plukjes skiërs langs de lawine
hekken. Offpiste dus, net als Friso en Flo-
rian Moosbrugger op die vrijdagmiddag
in 2012.
Waarom keren de Oranjes terug op
een plek die zo veel verdriet heeft opgele
verd, waar de herinneringen aan de verlo
ren man, vader, zoon, broer, zwager en
oom zo pijnlijk zijn? Door die ongevals-
plek, door de talrijke offpisteskiërs, door
de helikopters die de hele dag boven Lech
cirkelen - net als op die rampdag. Ner
gens in Oostenrijk is het heli's nog toege
staan skiërs op een berg te droppen, van
wege het milieu. Behalve in Lech, waar
klaterende euro's, dollars, ponden, roe
bels en francs de natuur overstemmen.
Die alom geroemde anonimiteit in
Lech, die is in meer wintersportoorden
voor de happy few te vinden. Plannen de
Oranjes hun weekje skiën in Verbier
(Zwitserland), Aspen (Amerika) of Whist-
Ier (Canada), dan kunnen ze ook in alle
anonimiteit skiën, mens-erger-je-nieten
en pasta maken.
„Dus er moet meer zijn hier", grijnst
Bernd Fischer (56). „En dat is de innige
vriendschap tussen de koninklijke fami
lie en de Moosbruggers. Ze delen niet al
leen vreugde met elkaar, maar ook ver
driet. Door hier terug te komen, kunnen
ze het samen delen. En voor de Oranjes
geldt: het verdriet is er toch wel als ze op
wintersport gaan. Zien ze sneeuw, dan
denken ze aan hem."
Jagen
Fischer woont, op zijn studententijd na,
zijn hele leven in Lech. Zijn ouders be
gonnen in 1959 pension Aurora. Lech was
nog een boerendorp, het toerisme werd
net ontdekt. Het toenmalige koningspaar,
Juliana en Bernhard, ging een jaar eerder
nog naar het lagergelegen Sankt Anton
op wintersport. Bernhard wilde de omge
ving verkennen, kwam uit in Lech en
raakte daar met hotelier Erich Moosbrug
ger in gesprek over hun gezamenlijke
hobby: jagen. De twee raakten bevriend,
Juliana en Erichs echtgenote Maria ook.
Vanaf de volgende winter trokken de
Oranjes naar Lech.
Fischer: „Het bijzondere aan het ver
haal van de twee families zijn de parallel
len. Bernhard en Erich Moosbrugger
mochten dus graag jagen. Bovendien wa
ren de twee echtparen verantwoordelijk
voor de opbouw van iets: de koningin en
haar man van een heel land, de Moos
bruggers van een grote onderneming.
Beatrix nam de troon over van haar moe
der, Moosbruggers zoon Franz het hotel
van zijn ouders, samen met zijn vrouw
Kristl die het op haar beurt erg goed kon
vinden met Beatrix. Helemaal na de dood
van Franz Moosbrugger."
Slok cola, korte stilte. Dan: „Hij ging in
de zomer van 1988 wandelen in Bhutan,
in de Himalaya, met zijn oom. Hij ging al
grieperig weg en is toen bevangen door
'De koninklijke familie
en de Moosbruggers
delen niet alleen
vreugde met elkaar,
maar ook verdriet'
hoogteziekte. Voordat ze konden afdalen
werd een longoedeem hem fataal. Ik
weet dat beide vrouwen veel steun aan el
kaar gehad hebben toen hun echtgenoten
overleden. En hun zoons weten hoe het
is om relatief jong je vader te verliezen,
dat schept een sterke band."
Hoe is het mogelijk dat een man uit de
Alpen bevangen raakt door hoogteziekte?
Schneider haalt zijn schouders op. „We
hebben hier allemaal vrienden verloren,
in de bergen. Door hoogteziekte, lawines,
nare valpartijen. In de bergen is de hemel
dichterbij, zo is het."
Fischer zit bij de vrijwillige reddings
dienst van Lech. Altijd heeft hij zijn pie
per bij zich, om in noodsituaties te assis
teren. Bij de redding van Friso was hij
niet betrokken. „Want dat ging toen zo
snel allemaal. Bovendien, er was direct al
een toenmalig lid van onze reddingsbriga
de ter plaatse: Florian Moosbrugger. Daar
om weet ik ook dat Friso nooit sneller on
der de sneeuw vandaan gehaald had kun
nen worden als nu gebeurd is; hij had
een uitstekende redder bij zich."
Hij maakte zich, in de eerste maanden
na het ongeluk, zorgen om Florian Moos
brugger. „Wat helpt, is praten. Nou ja,
luisteren in mijn geval. Florian zat vol
vragen, ook over schuld. Heb ik wel goed
gereageerd, goed gehandeld? Dat gevoel
blijft altijd knagen."
ZATERDAG 20 FEBRUARI 2016
Wijlen
prins Friso.
Hij raakte
in coma na
een lawine
en overleed
op 12 augus
tus 2013.
foto Frank
van Beek/ANP
Bernd Fischer bewoner Lech
Rechtsboven: de familie
Moosbrugger.is eigenaar
van Gasthof Post (rechts-
V onder) waar de koninklijke
familie ieder jaar verblijft.
Met oranje stropdas: Florian,
f een goede vriend van Friso.
foto PR en Peter Barritt