T&SSh s
m:ir
Platanen blijven
stoere lastpakken
U en uw GRIJZE DAG
4
V
rap*,
BUITEN 13
Het waren afgelopen week niet allemaal grijze dagen. Maar, afgemeten
aan het ruime aantal foto-inzendingen, liet de zon zich niet al te vaak
zien. Uit wat u hier aan beelden ziet blijkt dat vele tinten grijs ook
kleur geven aan het buitengebied. Ingetogener dan in een fel zonlicht,
maar daarom niet minder mooi.
Volgende week donderdag 25 februari willen we foto's plaatsen van U
en Uw WINTERWANDELING. De temperatuur blijft aan de hoge
kant, maar het is toch winter. Tussen de buien door zijn er veel mooie
momenten om de veters van de wandelschoenen te strikken. Mail uw
foto's naar buiten@pzc.nl of plaats ze via www.pzc.nl/buiten - graag
met vermelding van naam en woonplaats en een korte toelichting.
->
Op 't erf
Soms zie je de dingen pas
als ze er niet meer zijn.
Voor mij geldt dat voor
bomen. Als jongetje voer
ik samen met m'n familie op 3 fe
bruari 1953 in een grote vissers
boot over ons erf, door de ver
dronken polders naar de veilige
binnendijk. De watersnood dus.
Het boerenerf, met zijn schuren,
huizen, aanbouwsels, boom
gaard en vele grote bomen - voor
al als windkering - stond diep in
het stinkende zoute water. Alle
bomen, alle heggen moesten ge
rooid worden toen het land weer
droog viel. Scheefgezakt, deels
verwoest, stonden de gebouwen
daarna op een geheel kaalgesla
gen erf. Een berg van hout ach
ter de schuur was wat er restte
van de schat aan bomen waarvan
sommige nog geplant waren
door de (groot)vader van onze
opa. Vanaf die tijd heb ik oog ge
kregen voor (de schoonheid van)
bomen. Tot vandaag toe. Rond
ons eigen grote woonerf in de
Zak van Zuid-Beveland staat een
keur van oude, maar ook zelf ge
plante bomen. De oudste zijn
een tweetal platanen die aan
weerszijden van ons huis staan.
Volgens de boomverzorger die ze
af en toe fatsoeneert zijn ze wel
150 jaar oud. De gemeente heeft
ze op de monumentenlijst van
Borselse bomen gezet. We zijn
best fier op die twee reuzen,
maar we hebben er ook een
haat-liefdeverhouding mee. Van
alle laan- en fruitboomsoorten
die we hebben (15 a 20 soorten)
geven zij het meeste overlast.
Wie denkt dat een boom geen
werk geeft, schaffe zich een pla
taan aan. Dan weet je al na een
paar jaar dat het tegengestelde
waar is. Bij elke harde wind, laat
staan storm, regenen zij takken
die opgeruimd moeten worden,
want ze hebben bros hout. De he
le winter hangen de bomen vol
met sierlijke zaadbolletjes, waar
decorateurs dol op zijn. Die ko
men allemaal naar beneden. Ze
zijn niet stevig, maar zacht en
een beetje kleverig; ze hechten
zich lekker vast aan gras, schel
pen en grint. Twee van die bo
men vol met bolletjes - enkele
duizenden om op te rapen en uit
een te vallen tussen je vingers.
De boom heeft een bast als een
slang. Dat betekent, dat hij zeer
regelmatig vervelt/verbast. Grote
lappen vallen dan gestadig aan al
le kanten uit de twee oude reu
zen. Mooi spul voor decorateurs,
maar niet in die mate die onze
bomen lossen... Laat in het voor
jaar krijgen onze bomen blad -
grote aantallen schaamlappen
van blad. Een week of vier later,
of nog sneller als het koud is, la
ten ze 80 procent van dat blad
weer vallen en maken nog een
keer nieuw blad aan. De dode
bladeren zijn bros en verkruime
len een beetje, maar verteren
niet. Een composthoop met plata-
nenblad doet er minstens twee
jaar over om te verteren, als je er
tenminste genoeg
kalk/compostbevorderaar tussen
strooit. Platanen zijn harde
groeiers, en moeten dus veel ge
snoeid worden, anders wordt
hun takkenstelsel te zwaar en
breken ze af. Dat snoeien is vak
werk - zeker met die enorme bo
men van ons. Daar moet je dus
een vakman voor inhuren.
Alles bij elkaar zijn platanen
echte werkverschaffers en last
pakken. En toch zijn en blijven
we fier op die prachtige bomen
waar altijd een zwerm vogels
zijn toevlucht en nest in vindt.
Het snoeihout tenslotte, zeker de
dikke takken, is uitstekend stook
hout. Maar lastpakken zijn en
blijven het.
DONDERDAG 18 FEBRUARI 2016
Grijs getinte meeuwen kleuren de strandwandeling
van Martine uit Renesse.
'Haven van Veere. Zomer, winter, mist of kou. De hond
moet eruit', foto Ben Biondina
Roger Blaakman uit
Oostburg maakte de
ze foto van het och
tendgrijs in De Blik
ken nabij Groede.
«J a/ -f J
'Hoe lang duurt dit gemiezer op deze grijze zondag', Een grijze dag op de Kop van Schouwen, maar het
vraagt het engeltje in de tuin van Anne Wisse zich af. blauw rukt op. foto D. van Wolferen
Vijftig tinten grijs
rond de televisieto
ren in Goes, gezien
vanuit het Poelbos.
foto Anneke
Niemantsverdriet
Als de bladeren zijn afgevallen, worden de duizenden zaadbolletjes zicht
baar. Ook die vallen geleidelijk aan allemaal naar beneden.
door Gerard Smallegange
Een grote plataan van ongeveer 150 jaar oud.
