Kalfjesmotie Thieme
wekt woede boeren
Meeste klachten jeugdhulp over
gebrek aan informatie en privacy
Meer bezoekers dan andere jaren op Emigratiebeurs
NIEUWS 7
De meeste bezoekers
van de Emigratiebeurs
in Houten willen
vertrekken vanwege
de vluchtelingen en de
hufterige mentaliteit.
Zon, zee, ruimte, groen.
De bezoekers van de
Emigratiebeurs weten
precies wat ze zoeken in
hun nieuwe leven. Al is
er dit jaar een nieuwe
prikkel om te vertrekken. „Het is een
kentering," zegt directeur Tom Bey
van de Emigratiebeurs. Hij enqueteer-
de ruim 10.000 bezoekers. „Vroeger
was het Nederland met de korte lont
jes de druppel waardoor ze vertrek
ken. Nu is het voor veel mensen het
hoofdmotief geworden. Een kwart is
de slechte mentaliteit zat. Ze zijn ook
de files en criminaliteit beu."
Voor 13 procent is de migrantencri
sis een reden om Nederland te verla
ten. Dat noemt Bey: „Heel jammer.
Ze vluchten en dat is negatief." In
zijn ogen zou emigratie juist een posi
tieve keuze moeten zijn.
Maar Bey klaagt niet. Er waren af
gelopen weekeinde 12.500 bezoekers
op zijn beurs, ruim 10 procent meer
dan vorig jaar. „De drukste beurs in
twintig jaar."
Paradijs
'Work and live in paradise!', valt te le
zen op de banier van de Australische
staat Queensland. Er staat een lange
rij emigranten in spe voor de stand.
De meesten druipen weer af. Want
niet alleen moet er gewerkt worden
in het paradijs, de poorten gaan
slechts open voor heel selecte be
roepsgroepen. „Ik kan morgen al be
ginnen als ik wil", juicht verpleeg
kundige Susanne Philipse (34) uit
Den Haag. Haar opleiding HBO-V is
goud waard in Australië. „Als klein
meisje wilde ik al weg. Ontwikke
lingswerk of zo. Later, na reizen naar
Indonesië, wilden René en ik emigre
ren naar Azië. Maar dat is heel moei
lijk. Nu willen we naar Australië.
Naar de zon, naar de warmte. Hier in
Nederland zit ik letterlijk een half
jaar te wachten tot het weer lente
wordt. Ik wil verder met ons leven."
Vriend René Bakker (34), werkzaam
in de marketing, gaat wel mee. Down
Under lonkt. Maar ze zijn Nederland
ook zat. Hun eerste kind is 3 jaar en
in augustus volgt de tweede. Wat
voor toekomst hebben de kleintjes
hier? „Nederland is vól. We betalen
ons scheel voor niks en je merkt bij
iedereen irritaties", vindt hij. „De hof
felijkheid is verdwenen uit ons land",
zegt zij. „Je krijgt een duw als je te
lang bij de groente staat."
Kalvermesterij
Philipse en Bakker zijn niet alleen.
Heel veel jonge gezinnen bezochten
afgelopen weekeinde de beurs, dro
mend van een beter leven voor zich
zelf en hun kinderen. „Ze zoeken
rust en ruimte en een natuurlijker
omgeving voor hun kinderen om op
te groeien", weet Bey. Jaarlijks emi
greren 46.000 autochtone Nederlan
ders en dat aantal stijgt.
Een half miljoen Canadese dollars
hebben Jan van den Broek (46) en
zijn vrouw Ria (45) nodig om hun
droom te verwezenlijken: een kalver
mesterij in Alberta. „We zijn er een
paar keer geweest en verliefd gewor
den op de Canadese ruimte en rust.
Hier is alleen maar stress", zegt de ho
venier uit Moordrecht. Hun zonen
Pieter (21), Gert-Jan (18), Anton (15),
Matthijs (8) en Niels (1) gaan alle vijf
mee. „Het moet een familiebedrijf
worden", stelt Pieter. Met al die
schouders eronder moet het lukken.
Ook bij de familie Van den Broek
is het niet alleen het mooie land en
de nieuwe toekomst die gloort. Het is
ook Nederland anno 2016 waar ze ta
bak van hebben. „We zien dat het
niet goed gaat. Grote hoeveelheden
vluchtelingen die komen. De verru
wing. Criminaliteit. Bij ons op het
dorp zie je allochtonen van de twee
de generatie die overal schijt aan heb
ben. Ze scheuren door het dorp. In
2018 zijn we weg", zegt hij onver
bloemd.
Warm land
Esther van Bronkhorst (50) en haar
man John Kuilman (51) zeggen het
anders, maar ze bedoelen feitelijk het
zelfde. „Wij gaan naar een warm
land, letterlijk en figuurlijk: Turkije.
Daar zijn de mensen nog zó vriende
lijk. We stonden te wachten op de
bus en een vrouw die een feestje had,
kwam met twee pannenkoekjes aan.
Zo lief', zegt Esther die een bedrijf in
salestrainingen heeft.
„Ik val Nederland niet af, maar ik
kan zo zeven redenen noemen om
weg te willen", zegt echtgenoot John.
„Het is hier zo verruwd, zo verhard.
Ondankbaarheid voert de boventoon.
In Marmaris waar we gaan wonen
zijn de mensen nog behulpzaam."
Hun twee penthouses in Alkmaar
staan te koop. En zodra het kan zijn
ze weg, hun droom achterna.
DEN HAAG. Woedend zijn ze, de
melkveehouders. Hoe is het mo
gelijk dat de Tweede Kamer een
motie overneemt van Marianne
Thieme van de Partij voor de
Dieren, om kalveren na de ge
boorte een bepaalde tijd bij de
koe te laten? Dat is juist dieron
vriendelijk omdat dit in een vol
le stal tot ongelukken kan lei
den. Melkveehouder Allina Kre-
mer uit Stegeren begon een Face-
bookactie tegen het idee, die
massaal wordt gesteund. „Onze
oproep op Facebook is inmid
dels bijna tweeduizend keer ge
deeld, dik driehonderdduizend
mensen hebben hem gezien.
Het is een bevestiging dat het
boeren bezighoudt en we voe
len ons gesteund in ons verhaal
dat het echt beter is om kalfjes
meteen bij de koe weg te halen.
We hopen de staatssecretaris te
overtuigen om de motie niet uit
te voeren." De regering moet bin
nen een halfjaar met een plan
van aanpak komen voor melk
veebedrijven om kalveren na de
geboorte een bepaalde tijd bij de
koe te laten. Staatssecretaris Mar-
tijn van Dam ontraadde de mo
tie. Hij wil eerst een onderzoek
naar een paar veehouders die
kalveren langere tijd bij de koe
laten, afwachten.
Dat blijkt uit de Jaarrapportage
2015 van de Monitor Transitie
Jeugd, die meldingen van ouders
en jongeren verzamelt over jeugd
hulp. Deze zorg valt sinds 1 janua
ri 2015 onder verantwoordelijk
heid van de gemeenten.
Meer dan de helft van de in to
taal 472 meldingen die in 2015 zijn
binnengekomen, gaan over het ge
brek aan informatie. Zo weten
ouders niet waar ze terechtkun
nen met hun zorgvraag, welke
hulp ze kunnen verwachten of
wat de status is van een aanvraag.
De informatie die ze krijgen, is
meestal niet duidelijk. Verder wor
den ouders regelmatig van het
kastje naar de muur gestuurd, om
dat niet duidelijk is wie de regie
heeft. Vervolgens krijgen ze vaak
niet binnen de wettelijk gestelde
termijn van acht weken een reac
tie op hun hulpvraag. Ouders vin
den dat ze niet worden gehoord,
voelen zich niet serieus genomen
door hulpverleners en krijgen
geen ondersteuning van een onaf
hankelijke derde. Het persoonsge
bonden budget (pgb) en herindica
ties pgb zijn ook een bron van irri
tatie door onjuiste betalingen,
traagheid en korting zonder duide
lijke argumenten. In sommige ge
vallen waren budgetten niet toe
reikend, waardoor de hulp aan kin
deren moest worden stopgezet en
wachtlijsten ontstonden.
Gemeenten blijken het ook
niet zo nauw te nemen met de pri
vacy van de jongeren, zo blijkt uit
ruim een kwart van de meldin
gen. Dossiers worden zonder toe
stemming van ouders besproken
met derden, ouders weten niet
wie inzage heeft en ze krijgen
geen uitleg over hoe privacygevoe
lige gegevens worden beschermd.
MAANDAG 15 FEBRUARI 2016
Weg uit 'kortelontjesland'
door Ton Voermans
Dromen van een nieuw land op de Emigratiebeurs. Op de linker
foto de familie Van den Berg, hierboven Suzanne en haar vriend
René, onder Esther van Bronkhorst en John Schuilman.
foto's Shody Careman
Jaarlijks emigreren
46.000 autochtone
Nederlanders en
dat aantal stijgt.
Voor maar liefst
13 procent van
de huidige kandidaten
om te emigreren is
de huidige
vluchtelingencrisis
de hoofdreden om
te vertrekken.
door Ingrid Willems
door Ine Cup
ETTEN-LEUR. Gebrek aan privacy,
gebrek aan informatie en ellenlan
ge, rammelende procedures. Hier
over komen de meeste klachten
binnen van ouders en jongeren die
te maken hebben met jeugdhulp.
ïle and P
Canadli
