CULTUUR SHOW 25
73
Zeker, ze gingen veel
te vroeg. David Bo
wie was pas 69, Eag
le Glenn Frey zelfs
maar 67. Het zijn leef
tijden die net voorbij
de pensioengrens liggen en ver on
der het gemiddelde van de moder
ne mens. De doorsnee Nederland
se man haalt 79, de vrouw 83.
Maar wat rocksterren van ons
onderscheidt: wij zijn dan mis
schien gemiddeld, zij zeker niet.
In vergelijking met ons gewone
stervelingen zijn ze bedeeld met
een veel hogere dosis talent, maar
ook met een aanzienlijk hogere
kans op een vroegtijdig einde.
Australisch onderzoek onder
13.000 internationale rocksterren
leverde in 2013 een schokkend re
sultaat op: deze artiesten worden
gemiddeld 25 jaar minder oud dan
wij.
Dat brengt niet alle vitale
65-plussers van de pop, met Paul
McCartney (73) en Mick Jagger
(72) als blikvangers, meteen in le
vensgevaar. De cijfers zijn ge
kleurd doordat popsterren veel va
ker vroegtijdig ten prooi vallen
aan overdoses drugs, vliegtuigon
gelukken en ander rock-'n-rollon-
gerief. De leden van de 'club van
27' (onder wie Janis Joplin, Kurt
Cobain, Amy Winehouse) zijn
daarvan de meest sprekende én
tragische voorbeelden.
Toch kwam het overlijden van
iconen als Kilmister (70), Bowie
en Frey voor velen als een schok.
Talloze Nederlandse vijftigers za
gen met het heengaan van de rock-
iconen plotseling een deel van
hun eigen jeugd sterven. Zij raak
ten in hun tienerjaren in de ban
van deze artiesten en bleven hun
hele leven met hen verbonden.
Een gevoel dat wordt versterkt
doordat de rocksterren die aan het
eind van de jaren zestig doorbra
ken de eerste generatie vormen
die het rock-'n-rolladagium Hope I
die before I get old negeerde. De
Rolling Stones, Tom Jones (75) en
Bob Dylan (74) blijven ook met
Gewone mensen zijn
dan misschien
gemiddeld, rocksterren
zijn dat zeker niet
grijze haren optreden. Waren de
concertpodia in de jaren vijftig,
zestig en zeventig vrijwel uitslui
tend het domein van de jeugd,
voor deze lichting rockers is leef
tijd geen belemmering.
En daarmee komen we aan het
pijnlijkste gedeelte van dit ver
haal: deze groep eerste, échte
rocksterren begint stilaan de laat
ste sporten van de levensladder te
bestijgen. Uiteraard trekken zij
zich op aan uitzonderingen als
Charles Aznavour (91) en Tony
Bennett (89) die nog altijd de we
reld rondtoeren. Maar gevreesd
moet worden dat niet de gehele
kolonie in de jaren veertig gebo
ren muzikanten met zo veel ge
zondheid en geluk is gezegend.
De zware jaren zeventig, waar
in overvloedig alcohol en drugs
werd gebruikt, staan bij velen in
het gelooide gezicht geëtst. De
meesten leven tegenwoordig vol
gens strikte diëten, maar het
lichaam van pakweg Keith Ri
chards of Brian Wilson heeft ver
moedelijk meer klappen gekregen
dan dat van een gemiddelde prof
bokser. Het voornemen te blijven
optreden, valt steeds meer samen
met De Dijks meesterwerkje Dan
sen op de vulkaan: 'Nog dichter bij
de afgrond/ nog dichter op het
vuur/ en het wordt alleen maar er
ger met het uur'.
Is er nog iets wat ons troost
biedt? Wellicht de wetenschap dat
liedjesmakers nog een belangrijk
voordeel hebben ten opzichte van
ons, krabbelaars: ze zijn mis
schien zelf niet onsterfelijk, hun
mooiste songs zijn dat wel.
DINSDAG 2 FEBRUARI 2016
de Stairway to Heaven
Fats
Domino
Tina Turner
Tom Jones
Willie
Nelson
Leonard
Cohen
Paul
McCartney
Brian Wilson 73
Keith Richards
Tony Bennett
Charles
Aznavour
