We lossen het als
zussen steeds
onder elkaar op
is niet alleen maar slechter
NIEUWS 13
Elke week maakt Loek
ter Welle (70) samen
met haar moeder (95)
een boodschappenlijst
je en doet ze de boodschappen.
„Ook breng ik het plastic, pa
pier en glas weg en haal ik geld
van de bank. Mijn zus en ik ko
ken regelmatig. Door samen
met zussen en zwagers die zorg
op ons te nemen, kan onze moe
der thuis blijven wonen."
Het is inmiddels alweer twee
jaar geleden dat mevrouw Den
Hollander nietsvermoedend uit
de lift stapt om de krant te ha
len. Het drempeltje waar ze al
tijd zonder probleem overheen
stapt, ziet ze deze keer over het
hoofd. Ze valt en breekt haar
heup en elleboog. Weken zie
kenhuis en revalidatie later
staan de kinderen voor de grote
vraag: kan moeder nog naar
huis? „Het zag er in eerste in
stantie niet naar uit", haalt doch
ter Loek weer naar boven. „Zelf
vond ze het heel erg om naar
een tehuis te gaan."
Omdat moeder zelf nog goed
weet wat ze wil, besluiten de
kinderen moeder het voordeel
van de twijfel te gunnen. Haar
appartement wordt aangepast
(verhoogd toilet, steunen in de
douche) en kasten worden op
nieuw ingedeeld. Ook wordt
Buurtzorg ingeschakeld.
Sindsdien komt Buurtzorg ie
dere dag langs en helpt me
vrouw Den Hollander bij het
uit bed stappen, het douchen en
- 's avonds - bij het uitdoen van
steunkousen. „Buurtzorg ver
dient een pluim", benadrukt
Loek. „Het is een klein team van
mensen dat om de beurt langs
komt. Mijn moeder kent ze alle
maal." Daarnaast heeft me
vrouw Den Hollander elke
week drie uur huishoudelijke
hulp (particulier ingehuurd).
„Altijd is alles keurig schoon en
ze is zo lief voor onze moeder."
Zorg alleen is niet voldoen
de, weten de kinderen en dus
dragen de dochters - voor zover
ze dat al niet deden - allemaal
hun steentje bij. Loeks man
Hans (70) doet de administratie.
Zus en zwager Suus en Jaap Ele-
veld (beide 72) springen ook re
gelmatig bij. „Mijn twee andere
zussen wonen verder weg, maar
zijn regelmatig een weekend bij
moeder. Als zussen lossen we
het onder elkaar steeds op."
De bovenbuurvrouw (85)
van mevrouw Den Hollander
brengt elke dag even de krant
langs. „Al die dingen bij elkaar
zorgen ervoor dat mijn moeder
thuis kan blijven wonen. Door
dat we het zo verdelen, valt het
niet zwaar. Maar dat is een luxe.
Want als mijn man en ik zo oud
zijn, zal het anders gaan. Onze
drie kinderen wonen ver weg.
Over hoe het dan moet, denk ik
nog even niet na."
genuanceerd over alle veranderin
gen. „Dit is een persoonlijk ver
haal. Er zijn collega's ontslagen.
Zij zullen er anders naar kijken."
De meeste cliënten krijgen min
der hulp, weet ze. „Dat heeft veel
mensen verdriet gedaan. Want
voor hen gaat huishoudelijke hulp
ook om dat kleine beetje extra;
het praatje, het bakje koffie."
Haar werk is afgelopen jaar dui
delijk zakelijker geworden. „Ik
krijg minder tijd om even met
mensen bij te praten of om te sig
naleren dat het met iemand wat
minder gaat."
Daar heeft ze het best moeilijk
mee. „Maar ik klaag daar niet over
en zie mijn werk juist als een uit
daging. Met cliënten meehuilen is
geen oplossing. Zo probeer ik juist
meer te overleggen. Als een cliënt
wil dat ik een keer iets minder
grondig schoonmaak en in plaats
daarvan naar hem of haar luister,
dan doe ik dat. Samen met de
cliënt kijk ik naar welke keuzes te
maken zijn. Want als cliënten niet
gelukkig zijn, ben ik het ook niet."
Vermindering van huishoudelij
ke hulp leidt lang niet altijd tot
problemen. Maar soms kom je
schrijnende gevallen tegen, vertelt
Jeannette. „Zo is een man in een
verpleeghuis beland omdat hij
minder hulp kreeg. Hij kreeg
twee ochtenden hulp. Met iets
meer uren had hij zelfstandig
thuis kunnen blijven wonen.
Maar dat is mijn mening hoor;
een ander zal zeggen dat het niet
had gekund."
De andere kant van de medail
le ziet ze ook. Want met veel men
sen die nu minder hulp krijgen,
gaat het prima. „Bovendien is de
gemeente Schouwen-Duiveland
menselijk en coulant. Mensen kun
nen tegen gereduceerd tarief uren
hulp bijkopen. Een uurtje extra
kost drie euro. Dat is voor ieder
een op te brengen. Toch staan
mensen niet in de rij. Dat is een
prima maatstaf om te zien of die
extra hulp ook echt nodig is."
Jeannette is trots om bij Eiland-
zorg te werken. „Het is zo'n gewel
dig werk. Zo zinnig. Je kunt iets
wezenlijks voor mensen beteke
nen."
ZATERDAG 23 JANUARI 2016
Loek ter Welle, foto Ruben Oreel
Jan en Iza Nijssen redden het samen goed, mede dankzij de hulp van Buurtzorg. Jan: „Aanvankelijk dacht ik dat het
niet nodig was. Maar achteraf gezien is het heel fijn dat we nu hulp krijgen." foto Marcelle Davidse
Jeannette Jongman en cliënt John van Wieren (46); ze maakt er schoon en
begeleidt hem in het leven, foto Marieke Mandemaker
Hl" 1»
