2%
De zorg
12 NIEUWS
PZC ZORGENQUÊTE
Jan en Iza krijgen hulp, Jeannette geeft hulp en
Loek verzorgt haar moeder. Drie persoonlijke
verhalen over zorg en wat er is veranderd.
Zorg-
enquête
Het is alweer tien jaar gele
den dat bij Iza Nijssen (61)
uit Kattendijke de ziekte
MS werd geconstateerd.
Wat begon met steeds
moeilijker lopen, eindigde
na een MRI-scan in een kille conclusie:
MS. Een harde klap voor echtgenoot Jan.
„Elke keer moet ze stapjes terug doen."
Door thuiszorg van Buurtzorg houden Jan
en Iza het vol, ondanks veranderingen.
De ziekte is slopend en beperkt Iza
meer en meer. „Maar ik laat me er niet
door uit het veld slaan. Ik ben en blijf een
positief mens. Altijd."
Op een gegeven moment kon Iza niet
meer lopen en zelfs niet meer fietsen.
„We hebben toen een duo-fiets aange
schaft", herinnert Jan zich nog. Elke keer
verzinnen ze samen een oplossing, want
zo staat het echtpaar in het leven. „We ha
len ook veel kracht uit ons geloof', bena
drukt Jan. Op advies van de huisarts is ze
ven jaar geleden het huis aangepast en
zijn de slaap- en badkamer op de begane
grond gebouwd. „Dat scheelt enorm veel."
Na een ziekenhuisopname van Iza - nu
twee jaar geleden - kreeg Jan het advies
om een beroep te doen op thuiszorg. „Aan
vankelijk dacht ik dat het niet nodig was,
dat ik het zelf wel zou redden. Maar achter
af gezien is het heel fijn dat we nu hulp
krijgen. Dat geeft een hoop rust."
Buurtzorg komt sindsdien op maandag,
woensdag en vrijdag langs om Iza te hel
pen met douchen. Op dinsdag en donder
dag is er hulp bij het aankleden. „Zelf help
ik haar elke dag in en uit bed", vertelt Jan.
„En in het weekend doe ik de verzorging
helemaal zelf."
Ondanks de ziekte van zijn vrouw
werkt hij door op het eigen landbouwbe
drijf. Dat Buurtzorg een handje helpt,
geeft Jan nog de mogelijkheid om overdag
zijn bedrijf te runnen; op de 33 hectare
verbouwt hij onder meer tarwe.
Het echtpaar - inmiddels 38 jaar ge
trouwd - is goed te spreken over Buurt
zorg. Ook na het turbulente jaar vol veran
deringen. „Ze nemen alle tijd voor Iza.
Mijn vrouw kan goed met de hulpen op
schieten en het is dan ook heel gezellig als
ze er zijn."
Organisatorisch zit de zorg goed in el
kaar. „Ze komen altijd op tijd. En gebeurt
dat een keer niet, dan wordt er keurig
even gebeld."
Niet altijd komt dezelfde hulp. „Maar
ze werken in een klein team dat rouleert.
Dus het zijn altijd wel bekende gezichten
die langskomen."
Afgelopen jaar hebben Jan en Iza niet
heel veel gemerkt van de veranderingen
in de zorg. „Alleen ging mijn vrouw een
keer per week zwemmen onder begelei
ding van een fysiotherapeut. Dat is door
de bezuinigingen komen te vervallen. Dat
is jammer. Maar tegelijk zijn er oefenin
gen met een fysiotherapeut voor in de
plaats gekomen. Dus dat is opgelost."
Jan is zelf nog gezond. Houdt hij het
nog vol? „Er zijn momenten dat ik ze wel
zou willen inruilen, maar ik heb geen kas
sabon", roept hij lachend. Op serieuze
toon: „Ja, ik hou het vol. En dat hoop ik
ook nog een tijd te kunnen doen. Zolang
ze overdag zelf naar het toilet kan gaan,
kan ik overdag nog een paar uur van huis.
En als dat niet meer kan? Daar verzinnen
we dan ook wel weer wat op."
De drie kinderen en zes kleinkinderen
wonen allemaal ver weg. „Maar regelma
tig komen vrienden langs, zodat er vol
doende afleiding is. Tien jaar geleden kon
ik nog geen kop koffie zetten; nu kook ik
en komen er zelfs mensen bij ons eten.
Maar ik heb geen keus. Het gezin is net
een bedrijfje en moet ook door blijven
draaien."
antwoorden
uit Zeeland
(Thuis-)zorgverlener
Bent u tevreden met de
manier waarop u uw werk kunt
doen?
Neutraal
7%
Tevreden
Ontevreden
67%
Kunt u voldoende tijd
besteden aan uw cliënten?
-7%-
Ja Nee Geen
mening
Hoe heeft u de veranderingen in
de zorg tot nu toe ervaren?
.4%:
-9%-
Positief Negatief Geen
mening
Wat baart u het meest zorgen?
Dat cliënten meer
moeten betalen.
Dat cliënten minder
zorg krijgen.
Dat de gevolgen
van de veranderingen
onbekend zijn.
Anders.
Zorgcliënten
>0/ zegt dat de kwaliteit van de
zorg is verbeterd
Ruim een jaar geleden wa
ren veel van haar cliën
ten angstig en onzeker.
„Velen hielden zich stil.
Bang om huishoudelijke hulp
kwijt te raken", vertelt Jeannette
Jongman uit Sirjansland (59). „Uit
eindelijk hebben alle veranderin
gen heel verschillend uitgepakt."
Ze moet niets hebben van de 'li
tanie aan klachten die je soms
hoort'. „Het is echt niet zo dat de
zorg afgelopen jaar alleen maar
slechter is geworden. Mijn moe
der kreeg eerst drie uur per week
hulp en nu drie uur in de twee we
ken en dat gaat goed."
De huishoudelijke hulp - in
dienst van Eilandzorg op Schou-
wen-Duiveland - denkt dan ook
Elke keer
moet Iza
stapjes
terug doen
N CM
door Jeffrey Kutterink
