Kimpe was schrijver
Napoleons hel van 1812
Wegwezen
jij, je loopt
ons voor
de voeten
Jeugdroman Sleutelhart
ZEELAND GEBOEKT 13
Mischa van Broekhoven schrijft
een spannend jeugdboek over
Nicolaas en zijn demente opa.
DIT IS
MIJN
HOF
Hoe kun je zien
dat een jongen
een meisje aar
dig vindt? In dit
geval: dat Nico
laas van tien wel
heel erg gecharmeerd is van zijn
klasgenootje Sophie? Dan laat je
het meisje met haar wijsvinger te
gen haar rechter oorlel tikken als
ze nadenkt. Een lief detail, dat je
als auteur inbrengt als je een per
sonage sympathiek wil maken.
Mischa van Broekhoven weet
hoe ze in haar jeugdroman Sleutel
hart - geschikt voor 7+ - gevoe
lens moet overbrengen. De
schrijfster werd in 1972 in Hulst
geboren en groeide op in Terneu-
zen. Ze studeerde Spaans in Nij
megen, waarna ze een tijd als ver
taalster in Luxemburg werkte.
Momenteel woont ze in Leiden.
Mischa volgde een cursus 'kin
derverhalen schrijven' van de ge
lauwerde schrijfster Bibi Dumon
Tak. Mischa bewondert Bibi, zegt
ze, „vanwege haar prachtige zin
nen en haar gave om met haar
taal van schijnbaar alledaagse din
gen iets heel bijzonders te ma
ken."
In Mischa's debuutroman ma
ken we kennis met de verlegen
en introverte Nicolaas. Hij is enig
kind en is net als zijn opa een ver
woed verzamelaar van sleutels -
grote, kleine, glimmende en dof
fe. Zijn opa heeft er 365 in een
kast: 36 stapels van tien, één sta
pel van vijf.
Nicolaas ontdekt dat zijn vader
een jongere broer had, Robin,
over wie niet wordt gesproken.
Samen met zijn vriendinnetje So
phie gaat hij op onderzoek uit. Ze
komen te weten dat Robin dertig
jaar geleden tegelijk met zijn moe
der - de oma van Nicolaas - is om
gekomen. Oma wilde de jongen
in haar auto wegbrengen en reed
te hard. Geleidelijk aan wordt dui
delijk dat er geloofsfanatisme in
het spel is. Een enge koster wilde
Robin in een streng klooster la
ten opnemen. Het lijkt erop dat
oma op weg was om haar zoon
Sleutelhart
Mischa van
Broekhoven
Tekeningen
Irma Jansen
Uitgeverij Tattwa
www.tattwa.nl
Paperback
135 pagina's
14,95 euro
weg te brengen. Wat laf, denken
Nicolaas en Sophie. Maar klopt
die versie van het verhaal wel?
Nicolaas heeft een innige band
met zijn opa, die zeer tegen zijn
zin in een tehuis wordt opgeno
men. Hij schrijft hem brieven,
die in het boek zijn opgenomen.
Opa was een echte kunstenaar,
hij schilderde en maakte illustra
ties voor de krant. Maar nu is hij
regelmatig de weg kwijt. Hij zegt:
„Het is die rotziekte. Het is alsof
er opeens een donkergrijs gordijn
voor mijn geheugen schuift. En
dat gebeurt de laatste tijd steeds
vaker."
Mischa van Broekhoven: „Ik
hoop dat kinderen na het lezen
beseffen, dat het prima is om in
trovert te zijn, maar dat het soms
kan opluchten om van je te laten
horen. En dat kinderen met een
demente opa of oma herkenning
vinden in Nicolaas."
et winternummer
van het tijdschrift Zee
land van het Zeeuw-
sch Genootschap
opent met het artikel 'De jonge
Kimpe, letterkundige te Lier'. Au
teur Lo van Driel vertelt dat hij
aan een biografische studie be
zig is over Reimond Kimpe
(1885-1970). Kimpe werd pas vol
uit schilder in 1920, toen hij van
uit het Vlaamse Lier naar Middel
burg verhuisde. In het artikel ko
men de jaren vóór Middelburg
ruim aan bod: „Hoe hij de litera
tuur ontdekte en ging schrijven
en publiceren, hoe hij niet door
zette, de politiek hem in beslag
nam en hij, uitgeweken naar Ne
derland, kunstschilder bleek te
zijn."
Hoofdredacteur Gerard Heere
bout van het tijdschrift schrijft
over rechtszaken tegen dieren.
Bijvoorbeeld: in 1571 had een os
de vrouw van Hugo Jans in But-
tinge dodelijk verwond. De stier
krijgt de doodstraf, zijn kop
wordt bij de galg op een staak ge
zet 'ten anderen tot exempele'.
Bart Funnekotter, auteur
van De hel van 1812,
geeft maandag 18 janua
ri een lezing in het His
torisch Museum de Bevelanden
in Goes (aanvang 20.00 uur, toe
gang 10 euro). Bart Funnekotter
is historicus en redacteur van
NRC Handelsblad.
In zijn onlangs verschenen
boek beschrijft hij Napoleons
Russische veldtocht van 1812: vol
gens Funnekotter de grootste
ramp uit de Nederlandse militai
re geschiedenis. Een invasie die
begon met wapperende vaandels
en een half miljoen mannen in
prachtige uniformen, eindigde
zes maanden later in een neder
laag van ongekende omvang. In
het leger van de Franse keizer
vochten ook vijftienduizend Ne
derlanders. Het overgrote deel
van dit contingent overleefde
het avontuur niet. In De hel van
1812 vertelt Funnekotter het ver
haal van de dramatische tocht
van deze mannen, twee eeuwen
nadat ze naamloos de geschiede
nis in verdwenen.
www.pzc.nl/zeelandgeboekt
Vijfentwintig jaar lang
woonde ik naast een
boer, een echte, met
aardappelen en bieten,
met een heleboel melkkoeien. Ve
le avonden sloop ik alleen vanwe
ge hun onweerstaanbare geur en
natuurlijk om de bedrijfspoezen
te aaien de stal binnen. Buurmans
vader had dezelfde Zeeuws klei ge
ploegd, net als diens vader, net als
enzovoorts. Maar op een dag werd
besloten dat hij diende te wijken.
Op zijn weilanden en akkers
moesten huizen, bedrijven, rond
wegen komen, alsof die er al niet
meer dan genoeg zijn.
Het is het verhaal van menige
boer, wegwezen jij, je loopt ons
voor de voeten. Het is ook het ver
haal van de Hedwigepolder, ooit
het stilste hoekje Zeeland, maar
na alle verwikkelingen een be
rucht en beladen begrip.
Chris de Stoop schrijft over de
Zeeuws-Vlaamse polder en de aan
grenzende Vlaamse polders in Dit
Chris de
Stoop
is mijn hof. Hij mag er met een be
zittelijk voornaamwoord over spre
ken: hij is een boerenzoon uit de
streek. Juist door die betrokken
heid mag je geen neutraliteit ver
wachten, op iedere bladzijde is hij
een als rechter vermomde aankla
ger. Wat hem betreft, gaat het om
een conflict tussen boeren en groe
nen, althans een ontaard slag daar
van, natuurbeschermers die zwe
ren bij 'compensatiematrix' en
'ecologische infrastructuur' en die
prachtige natuur zonder smart
opofferen aan even dubieuze als
lucratieve natuurontwikkeling.
Dat is enigszins een karikatuur,
zoals uitspraken als 'Zo mooi is de
natuur nu ook weer niet' een beet
je karikaturaal zijn. De schrijver
sympathiseert met de eigenaar
van de Hedwigepolder, Gery De
Cloedt, die niet wil zwichten voor
de kluut. Verdrietig genoeg besef
fen de elkaar bestrijdende partijen
niet dat ze bondgenoten horen te
zijn in een veel groter gevecht. De
landbouw en de avifauna zijn alle
bei slachtoffers van naamloze
machtigen die willen dat hele
maal niets bij het oude blijft, alles
voor hun belang wijkt. Maar De
Stoop, boer van den bloede,
schreef een ronduit indrukwek
kend boek, met als grote drijfveer
spijt, want zijn mooie hof, zijn
luisterrijke omgeving, hij raakte
het allemaal kwijt.
Zeeland geboekt
VRIJDAG 15 JANUARI 2016
Mischa van Broekhoven debuteert met Sleutelhart. foto Nahuel Beccan
Gordij n voor
het geheugen
door Jan van Damme
H
door Mario Molegraaf
Dit is mijn hof
(2015)
CHRIS DE STOOP
