'Ik voel me ijzersterk'
20 SPORT
Michael van Gerwen begint vanavond als topfavoriet aan het
WK darts in Londen. De Brabander geniet van alle aandacht
en realiseert zich dat hij ook moeilijke tijden heeft gehad.
LONDEN. Michael van
Gerwen, de huidige
nummer één van de
wereld, staat voor
een gloednieuw WK.
Zijn doel is helder:
voor minder dan de
wereldtitel gaat hij
niet. De dertien zeges
dit jaar hebben hem
gesterkt. „Vergelijk
het met voetballers
die met het winnen
van een prijs naar
een WK gaan, zoals
Wesley Sneijder die
in 2010 met Inter de
Champions League
won. Dan barst je van
het zelfvertrouwen.
Ik ben dit jaar in fina
les wel een paar keer
op achterstand geko
men, maar heb nooit
gedacht: nu gaat het
mis. Ik voel me ijzer-
sterk."
worsteling, maar ik ben er alleen
maar sterker van geworden. Nu la
chen ze nog wel eens, maar trek ik
een lange neus. Het interesseert
me geen reet."
Darts als boost
Van Gerwen knokte zich terug via
het darts. „Iets waar ik goed in
bleek. Dat het darts mijn redding
was, gaat me te ver. Het heeft me
wel een geweldige boost gegeven.
Ik zal nooit een slanke den wor
den. Drinken doe ik trouwens
niet. Ik lust geen bier, maar het on
regelmatige leven, hè? Ik moet als
een sportman leven", aldus Van
Gerwen, die acht jaar geleden
Daphne leerde kennen. „Zij keek
door mijn kilo's en litteken heen."
In april van dit jaar werd hun
relatie op de proef gesteld. Van
Gerwen flirtte met een ander.
„Daphne heeft niets uit de kran
ten moeten lezen. Ik heb iets
stoms gedaan en ben zwaar om de
tuin geleid, maar het heeft ons
sterker gemaakt. Wat ik ervan ge
leerd heb is dat je moet werken
aan je relatie. Het is niet alleen ro
zengeur en maneschijn."
Na elk gewonnen toernooi bel
de Shownieuws. „Twee weken ge
leden nog. Willen ze een inter
view, maar dan wel met ons sa
men, haha. Nou, er valt niets te in
terviewen. Het gaat goed tussen
ons. We gaan een mooi huisje bou-
'Je moet werken aan
je relatie. Het is niet
alleen rozengeur en
manenschijn'
wen." Het is de andere kant van
de roem. „Alles ligt onder een ver
grootglas. Iedereen wil iets. In En
geland lopen ze mee tot aan het
toilet voor een foto of handteke
ning." Van Gerwen geniet, maar
hoeft niet al het licht van de
schijnwerpers. Hij koestert de Bra
bantse gemoedelijkheid. Een hap
je eten bij Tante Pietje in Den
Bosch. Een avondje banken voor
Humberto Tan op tv. Karpers vis
sen bij het Oude Zwembad, de
plas bij Boxtel. Of Kolonisten van
Catan spelen met voetballers
Jeroen Zoet, Sander Duits, Robert
Braber, Henrico Drost. „Dat wordt
weer eens tijd, ja. Na het WK
maar weer eens een potje."
Eerst telt het darts. De sport is
weer een tikkeltje serieuzer geno
men, gniffelt hij, refererend aan
zijn invitatie voor het Sportgala.
„Vorig jaar niet, dat vond ik raar
en jammer, want de Nederlandse
dartsbond zit gewoon bij de
NOC*NSF. Het gaat er niet om dat
ik sportman word, maar dat het
darts niet achter een deurtje
wordt gestopt. Een vorm van er
kenning dus. Het darts is veran
derd. Natuurlijk spelen we in het
café, maar darts is geen kroeg-
sport meer. Als je kijkt naar de vol
le toernooiagenda, de televisie die
het heeft opgepakt, het professio
nalisme. Vroeger was de kroegeige
naar de manager van de darter.
Dat is nu niet meer. Darts heeft
een andere uitstraling gekregen."
een heel le
lijk litteken
achtergelaten.
Als we dan gin
gen zwemmen, deed
ik dat uit schaamte in een
T-shirt. Ik heb altijd met mijn ge
wicht gestoeid. Obesitas. Ik woog
133 kilo toen ik vijftien was en zat
op advies van de dokters een half
jaar in een kliniek. Ik ben jaren
lang gepest. Altijd achter mijn
rug. Je hoort het, je voelt het. Uit
gelachen bij het klimrek op
school. Niet gevraagd worden bij
het dansen op discofeestjes van
school. Pesten is het ergste wat er
is. Als je toch hoort hoeveel men
sen zelfmoord plegen... Wat deed
ik destijds? Ik ging het weg eten.
Het was een moeilijke tijd, een
Het gebeurt niet da
gelijks, zelfs niet
wekelijks, maar
laatst zat Michael
van Gerwen met
de armen over el
kaar naar zijn eigen prijzen te kij
ken. Op de tafel in de huiskamer
stonden ze allemaal uitgestald. De
bekers en cups. Grote, kleine, glim
mende, hoekige en lelijke. „Nor
maal gesproken staan ze daar",
wijst de darter naar een kastje te
gen de wand. „Maar daar wilde
Daphne haar kerstdorp."
Dus waar Daphne de huisjes
bouwde, bomen plantte, de Sint-
Janskathedraal van Den Bosch
neerzette, sneeuw uitstrooide en
het sfeerrijke dorp bevolkte met
de bewoners, zette Van Gerwen
zijn trofeeën één voor één op ta
fel. „En dat gaf me wel een goed
gevoel. Titels en prijzen, daar doe
je het voor."
Geen kerstfeest
Kerst nadert. Het is een feest dat
al jaren voorbij gaat aan de Van
Gerwens, Michael en Daphne. De
decembermaand staat synoniem
voor het belangrijkste dartstoer-
nooi van het jaar, het wereldkam
pioenschap van de PDC in Lon
den. „Ach, ik hou toch al niet zo
van verplichtingen", zegt Van Ger
wen. In Alexandra Palace is de Bra
bander de topfavoriet na een jaar
dat aanvoelde als een achtbaan.
Van Gerwen won maar liefst der
tien toernooien, verstevigde zijn
status als BN'er, maakte privé een
uitglijder en zag ondertussen zijn
bankrekening explosief groeien.
„Daar gaan we weer", zegt hij
hoofdschuddend. „In elk stukkie
staat tegenwoordig wat ik heb ver
diend. Eerlijk gezegd vind ik titels
belangrijker, maar geld is natuur
lijk wel makkelijk om te hebben."
Van Gerwen, hij is hot en ge
liefd, vindt dagelijks kaarten, brie
ven en tekeningen op de deurmat
en hij geniet van de aandacht.
„Als iemand staat te tanken en
dan roept: ik ben opgebleven voor
je, hoor. Dat is toch leuk?", zegt
Van Gerwen, die zich realiseert
dat het ook anders is geweest.
Hij kende namelijk een
jeugd waarin meer geval
len werd dan opge
staan. „Als kind had
ik borstgroei,
werd ik ge
opereerd en is
er iets misge
gaan. Daar
door is er
Van Gerwen
trekt nu een
lange neus
door Oennis Jansen
Michael van Gerwen
