opeens concurrenten bent' 'Raar hoor, dat je Auteur maakte betoverende indruk op zijn omgeving 26 CULTUUR SHOW Georges Wildemeersch duikt in de fascinerende jonge jaren van schrijver Hugo Claus. p je zeven- W M tiende, acht- tiende jaar met nog wat W nasleep van de pubertijd, is vrijwel alles gebeurd', beweerde Hugo Claus (1929-2008). Uit het zojuist verschenen Hugo Claus, de jonge jaren van Georges Wilde meersch blijkt hoe waarheidsge trouw deze uitspraak is. Hoewel de uitgever op het achterplat van een 'baanbrekende biografie' spreekt, is De jonge jaren eerder een documentaire over de jaren 1942-1949, grof gezegd de periode die Claus in zijn beroemde roman Het verdriet van België beschrijft. De bezettingstijd was ongeloof lijk spannend voor de schrijver. Hij was niet alleen Deutschfreund- lich, maar naar eigen zeggen rond uit 'pro-nazi'. Hij liep als 11-jarige rond in een uniform en droeg een Hitlerjugenddolk. In 1941 ging hij een maand lang op zomerkamp in Duitsland, georganiseerd door de Deutsch-Flamische Arbeitsge- meinschaft. Zijn vader was drukker en blok- leider van het rechts-radicaal Vlaamsch Nationaal Verbond. Sa men met hem glipte Claus op 13-jarige leeftijd een opslagplaats met verboden boeken binnen en stal daar koffers vol boeken van Franse surrealisten en Entartete kunstenaars. Laatstgenoemde is kunst die niet aan de eisen van het nationaal-socialistische regi me voldeed. Zo jong als Claus was, hij las met grote gretigheid de Franse poëzie en andere subversieve literatuur. Zijn vader was uit op de dure in leer gebonden boeken, zijn zoon viste er de eerste drukken van mo dernistische schrijvers uit, maar ook drukwerk van futuristen en kubisten. Ondertussen bleef hij gewoon omgaan met collaborerende clubs in Vlaanderen. Zelfs na de oorlog. Dat bleek toen hij in 1952 in Oos tende bezoek kreeg van zijn uitge vers Geert Lubberhuizen en Wim Schouten van De Bezige Bij. Wildemeersch beschrijft hoe tijdens een nachtelijke kroegen tocht ze gedrieën uiteindelijk in een café voor oud-Oostfrontstrij ders belandden. Toen daar het plaatje Wirfahren gegen England werd gedraaid, vroeg Schouten of hij de opname van dit zeldzame Heimatlied even in handen mocht houden. Hij bekeek het aandach tig en brak het toen in stukken. Een voormalige SS-luitenant zon der rechteroor stond dreigend op, maar dankzij Claus' interventie kon het drietal veilig vertrekken. Het is een veelzeggende anek dote omdat zij toont hoe Hugo Claus altijd boven of buiten de partijen stond. Hij was een won derkind dat Duitse literatuur ver taalde. Een jongen zo gretig en ge passioneerd dat hij op zijn 18e al een loopbaan achter zich had als kunstschilder, dichter en niet in de laatste plaats als minnaar. Geliefde van leeftijdgenoten, van een weduwe, maar iemand die ook een homoseksuele erva ring niet uit de weg ging. Het is nu gedocumenteerd en in Het ver driet van België in verhulde vorm terug te lezen. Claus debuteerde in 1947 met de dichtbundel, door zijn vader ge drukt: Kleine reeks. Door zijn zelf bewuste optreden in Gent, Oostende, zijn losse artikelen en zijn werk als onverschrokken kun stenaar was zijn reputatie toen al gevestigd. Het was nog helemaal niet duidelijk welke richting hij zou kiezen: de literatuur of de schilderkunst. Natuurlijk deed hij beide, net zoals hij ook toneel schrijver, cartoonist en essayist werd. Claus maakte onmiddellijk een betoverende indruk op zijn omge ving. Jonge meisjes kwamen hun poesiealbum langsbrengen zodat Claus er een gedicht in kon schrij ven. En zijn talent werd opge merkt toen hij dan zelf in 1949 dienstplichtig soldaat werd. In het legerblad Soldatenpost publiceer de hij anoniem besprekingen van werk van bijvoorbeeld de Vlaamse schilder Roger Raveel. Wildemeersch heeft in dit boek alles samengebald wat hij de afgelopen decennia als baas van het Antwerpse Studie- en Docu mentatiecentrum Hugo Claus bij elkaar heeft gebracht. Dat heeft een voortreffelijk en bovendien zeer leesbaar boek opgeleverd. Aan de hand van nauwkeurig bronnenonderzoek, weet hij over tuigend de relatie te leggen tussen feit en fictie in Het verdriet van Bel gië, maar ook in Claus' in 1952 ver schenen roman De hondsdagen, waarvan de laatste zin in het oor spronkelijke manuscript luidde: 'Mijn jeugd is over'. Het is een gezellig weer zien van de acteurs en actrices die zichzelf gis termiddag presenteer den op de lunch in het Vondel park voor de genomineerden voor de Musical Awards 2016. Eindelijk tijd om bij te kletsen. Alex Klaasen: „Ik probeer wel zo veel mogelijk voorstellingen van collega's te zien. Ik vind het belangrijk te zien wat zij doen." Hanna van Vliet lacht: „Ik heb me op mijn vrije avond helemaal op de fiets gehesen om jou te kun nen zien!" Klaasen is genomi neerd voor zijn rol in Kiss of a spi- derwoman en bindt onder andere de strijd aan met zijn tegenspeler René van Kooten. „Dat vind ik heel raar, dat je ineens concurren ten bent." Van Vliet, hoofdrolspeelster in De Tweeling en in die hoedanig heid kandidaat voor een Musical Award, kijkt bedenkelijk. „Weet je wat pas gek is? Als je niet genomi neerd bent met je tegenspeler. Ro sa (da Silva, red.) is superblij voor me, maar het is ook superrot. We kennen elkaar zo goed, zijn studie maatjes en vriendinnen, en zon der elkaar was deze rol een heel andere geworden." Even verderop poseren ex-geliefden Guido Spek Hartsvriendenen Desi van Doeve ren Ali Baba en de 40 Rovers), die nog steeds goed met elkaar kun nen opschieten, braaf voor de toe gestroomde pers. René van Kooten Greaseis een hoekje inge doken met Rop Verheijen (Mi- noes) en Lone van Roosendaal Heerlijk duurt het langst In huize Van Erkel-Van Vled- der hebben ze elkaar als klank bord. „Ik ben blij dat we werk en privé niet gescheiden houden", zegt Xander van Vledder. Ze zijn beiden genomineerd. Zij, Roos, voor Het meisje met het rode haar, hij Xander, voor Willem Ruis. Ze kijken uit naar de uitreiking 6 ja nuari. Van Erkel: „Dat wordt vast een feestje. Ja, ook als we niet win nen." Reus uit Vlaanderen was zelfbewust en vol passie RECENSIE HUGO CLAUS, DE JONGE JAREN door Hans Renders Georges Wildemeersch - Hugo Claus, de jonge jaren. Polis, 34,95 euro. door Marlies van Leeuwen De genomineerden voor de Musi cal Awards kwamen gistermiddag bijeen om hun nominatie alvast te vieren. Acteur Guido Spek (zwart colbert) tijdens de lunch in het Vondelpark. Hij speelt in de soap GTST en ook in de musical Hartsvrienden, foto Daniel Kroll

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2015 | | pagina 28