Mijn naam is Haas WINTER SALE »Rlil U en uw KALE BOMEN 16 BUITEN MONIEK Op 't erf Een paar dagen geleden, net voor het donker werd, zat ik te lezen aan de eettafel. Ik voelde dat er iemand naar me keek. Op ziend, zag ik door het grote raam naar de achtertuin een haas op z'n achterpoten zittend en met z'n lange lepels omhoog aandach tig naar mij kijken. Het ene zoog dier, blijkbaar in verwarring een soortgenoot achter glas aan schouwend. Hazen en mensen le ven in ons land dicht bij elkaar, althans op het platteland waar ge noeg leefruimte en voedsel is. Op het Zeeuwse platteland met z'n vruchtbare grond en z'n rijke begroeiing, zijn hazen altijd over vloedig aanwezig geweest. Zo lang we weten. Je moet wel vaak wat moeite doen en goed oplet ten, om de hazen in het veld, in de weides of de tuin te zien. Want een haas die op z'n achter poten naar medeschepselen kijkt, zie je niet elke dag. Zolang de mensheid en de hazen be staan, zijn de laatste ook bejaagd. Dat heeft ze schuw gemaakt en ervaren in verschuilingstechnie- ken. Alleen in grote tuinen en op erven waar niet gejaagd wordt en geen honden zijn - zoals bij ons dus - tonen ze zich frank en vrij, en leggen een deel van hun schuwheid af. In het voorjaar en de voorzomer zien we 's mor gens vroeg ook vaak een stel ha zen spelen en dartelen op het voorgazon. Maar in verschuilen tonen ze hun ware meester schap. In de weide voor ons huis zit overdag vaak een haas, in de achtertuin tussen de planten van een border ook. Je ziet ze alleen als je heel goed en lang kijkt. Want ze zitten of liggen dood stil, bijna volmaakt opgaand in hun omgeving. Je moet, naast er varing, ook een beetje gevoel voor hazen hebben om ze te ont dekken, terwijl ze vlakbij on zichtbaar en stil liggen te zijn. Ik zelf heb het als jongetje geleerd van een losse arbeider die tevens een goede stroper was. Opgejaagd In het najaar is de haas vaak 'het haasje'. Dan wordt hij (of zij) opgejaagd door een horde drijvers, en afgeschoten door de jagers. Iedere boer op wiens land gejaagd wordt, krijgt dan één of meer hazen. Die worden aan het eind van de jacht bij de boerderij afgeleverd. Het boerengezin be kijkt ze kritisch, bindt de achter poten aan elkaar, en hangt het haas aan een spijker hoog aan de muur, buiten het bereik van hon den, katten of ander gedierte. Na een paar dagen (het vlees moet besterven) moet er gevild wor den; de jas van de haas moet uit. Niet iedereen wil of kan dat. Het vergt deskundigheid en een ster ke hand. Uiteindelijk verdwijnt de haas - geheel of in stukken - in de pan, en kan er gebraden worden. Zo ging het 500 jaar gele den, en nu nog, al ligt nu ook de jacht zelf onder vuur. De haas hoorde en hoort niet alleen bij ons land, maar even zeer bij onze taal: 'zo bang als een haas, zo snel als een haas, je weet nooit hoe een koe een haas vangt, mijn naam is Haas, ik weet van niks'. Moniek mode, huis vol mooie luxe merken Nu is het echt winter. Op die ene verdwaalde appel na kunnen we een kruisje zetten door de herfst van 2015. De komende maanden zal blij ken of de winter zich als een echte winter in de boeken wil laten schrij ven. De kale bomen moeten wel een vorstaanval kunnen doorstaan. Volgende week donderdag 17 december houden we het op beelden van winterse luchten. Valt het u ook op hoeveel condenssporen van vliegtui gen in deze tijd van het jaar ons luchtruim vullen? De laagstaande zon geeft ze vaak extra kleur. Stuur uw foto van VLIEGTUIGSTREPEN via www.pzc.nl/buiten of mail naar buiten@pzc.nl - graag met vermelding van naam, woonplaats en een korte toelichting. door Gerard Smallegange Kom gezellig even kijken Lange Vorststraat 18 4461 JPGoesj www.moniekmodf^l Nu de leilinden zijn gesnoeid, ziet de tuin er kaal uit. Maar 's avonds bij het schijnen van de maan ziet het er spookachtig uit. foto Elly van der Bliek, Zeemanserve Vlissingen Kaal gezette knotwilgen zijn het visitekaartje voor Zee land. foto Roger Blaakman, Oostburg Ondergaande zon met avondrood en de kale takken van de bomen zijn zo prima waarneembaar door de be lichting van de felle zon. foto Piet Grim, 's-Heerenhoek De boom is helemaal kaal maar er hangt nog één appel aan. foto Arie Vermeer, Nieuwerkerk Helemaal kaal de leilinden, maar de spreeuwen kunnen nu goed bij de pindakaaspot! foto Maja de Wolf, Souburg Kale bomen bij Westhove, Oostkapelle. foto Monique Kootwijk Kale bomen in de duinen van Oostkapelle foto Arienne Molenaar, Zoutelande

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2015 | | pagina 73