Verwijlen heeft Rio in vizier
Stof tot nadenken voor
Nederlandse hockeyers
Bliksemdebuut voor de een, eerste halte op afscheidstournee voor de ander
Routinier Inge
Dekker (30) en
rookie Marrit
Steenbergen
(15) gaan voor
een plekje in de
estafetteploeg.
SPORT 9
'Kromo' wint twee keer goud, maar is niet tevreden
NETANYA. Terwijl Inge Dekker
(30) bezig is aan haar af
scheidstournee langs de grote toer
nooien, staat Marrit Steenbergen
(15) aan het begin van een veelbe
lovende zwemtoekomst. Zowel
qua leeftijd als qua carrièrepad zit
er een wereld van verschil tussen
de twee Nederlandse topzwem-
sters. Maar ze jagen op hetzelfde
doel: een plekje in de olympische
estafetteploeg 4x100 meter vrije
slag, die volgend jaar in Rio de
Janeiro mikt op goud. Gisteravond
gaf de Nederlandse ploeg die am
bitie extra cachet door de eerste
plaats te grijpen op de Europese
kampioenschappen kortebaan in
Israël.
Laatste kunstje
De afgelopen dagen beleefde Dek
ker haar twaalfde en allerlaat
ste EK kortebaan. In 2001 maakte
ze haar debuut op het Europese ti-
teltoernooi in het 25-meterbad.
Haar collega in de nationale ploeg,
Steenbergen, was toen welgeteld
één jaar oud.
De inmiddels 30-jarige Dekker
greep in Netanya voor het eerst
sinds 2008 naast een individuele
medaille op de EK kortebaan. De
vlinderslagspecialiste zal daar niet
om malen. Sinds begin dit jaar
wordt ze geplaagd door een lage-
rugblessure die haar noopt tot aan
gepaste trainingsarbeid. Ze train
de sinds de zomer niet meer de
vlinderslag, maar louter de borst-
crawl.
Haar gouden estafetteplak op
de 4x50 meter wisselslag vormde
gisteravond niet alleen een mooi
slotakkoord, maar ook het bewijs
dat Dekker nog altijd in staat is
om hard te zwemmen. Het moet
haar vertrouwen geven richting
'Rio'. De zwemster met de indruk
wekkende erelijst is - als haar rug
haar niet in de steek laat - in au
gustus present op haar vierde
Olympische Spelen. Afgelopen zo
mer voldeed ze tijdens de wereld
kampioenschappen in Rusland op
de 100 meter vlinder aan de olym
pische kwalificatie-eis.
Eerste kunstje
Jildou Marrit Steenbergen, roep
naam Marrit. Geboren en getogen
in het Friese Oosterwolde, in ja
nuari 2000. Zij debuteerde afgelo
pen week op de EK kortebaan. Na
haar vuurdoop op de WK-estafet-
te in Rusland van afgelopen zo
mer, mocht Steenbergen nu voor
het eerst ook individueel starten
op een seniorentoernooi.
Vanwege haar drukke program
ma trok de bescheiden vwo-leer-
ling zich terug voor haar specialis
me: de 100 meter vrije slag. Maar
hierdoor kon ze wel frank en vrij
knallen op de 100 meter wissel
slag. Het leidde tot een verrassen
de bronzen medaille. De 15-jarige
Steenbergen maakte op slag inter
nationaal naam. Na Inge de Bruijn
en Ranomi Kromowidjojo heeft
Nederland weer een megatalent
van olympische allure.
Gezamenlijk kunstje
Ze heeft al olympisch estafette
brons (2004), goud (2008) en zil
ver (2012) in de kast liggen. Maar
de honger van Dekker is nog niet
gestild. Met een plekje in de 4x100
vrij-ploeg gaat ze in Rio opnieuw
voor eeuwige roem. Indien Dek
ker om fysieke redenen moet kie
zen tussen haar individuele vlin
derslagnummer of de estafette,
gaat ze voor honderd procent voor
de aflossingsploeg.
Steenbergen denkt dat het indi
vidueel 'lastig zal worden' om een
olympisch ticket te veroveren, liet
ze onlangs optekenen in deze
krant. „Maar op de estafette wil ik
er echt wel bij zijn."
Als er geen gekke dingen gebeu
ren, komen de wegen van Dekker
en Steenbergen over acht maan
den nog één keer samen.
Op het kortste sprint
nummer klopte Rano
mi Kromowidjojo gis
teravond Sarah
Sjöström op de Europe
se kampioenschappen
kortebaan in Israël.
'Kromo' prolongeerde
daarmee haar Europese
titel op de 50 meter
vrije slag. Vrijdag
moest zij op de 100 me
ter vrij de Zweedse
veelvraat nog voor la
ten gaan.
De 25-jarige Eindhoven-
se zwemster was op de
slotdag van de EK ze
venhonderdste sneller
dan Sjostrom; 23,56 te
genover 23,63 secon
den. Een zelfkritische
Kromowidjojo was
daar niet tevreden
mee. „Ik ben zeker blij
met het goud, maar ik
ben teleurgesteld in
mijn tijd. Ik ben naar
Netanya gekomen om
mijn beste tijden op de
50 en de 100 meter te
verbeteren, maar daar
ben ik niet in geslaagd.
Als we thuis zijn moe
ten we dit gaan analyse
ren", zei Kromowidjo
jo, die een persoonlijk
record (en tevens we
reldrecord) op de 50
vrij heeft staan van
23,24 seconden.
Evenals op de dubbele
afstand, klokte de olym
pische kampioene van
2012 ook op de 50 vrij
haar beste tijd in de hal
ve finales.
Kort na haar gouden ra
ce loodste Kromowidjo
jo de Nederlandse wis
selslagestafette naar de
hoogste trede van het
podium. Tessa Vermeu
len (rugslag), Moniek
Nijhuis (schoolslag) en
Inge Dekker (vlinder
slag) leverden prima
werk, waarna Kromo
met de borstcrawl het
karwei afmaakte.
Nederland won in to
taal twee gouden, drie
zilveren en vier bron
zen medailles.
In de halve finale verloor Verwij
len junior nipt, na een gouden
treffer van de Zwitser Fabian Kau-
ter. Na de eerste teleurstelling
daarover kon hij toch tevreden
zijn met de karrenvracht aan
olympische kwalificatiepunten
die hij meenam vanuit Qatar.
Is de invloed van een coach
dan zo groot? „Bij sporten als
schermen en judo kun je als
coach tijdens een partij best veel
communiceren met de sporter",
stelt Roel Verwijlen. „Meer dan
bij voetbal bijvoorbeeld. Met kor
te kreten vooral, maar Bas en ik
werken al zo lang samen dat we
aan een half woord genoeg heb
ben."
Die samenwerking werd tijde
lijk onderbroken, omdat bij sport
koepel NOC*NSF en de scherm-
bond werd gedacht dat Bas Ver
wijlen vreemde ogen nodig had
om dichter bij olympisch ereme
taal te komen. „Daar waren we
niet blij mee, maar we gaven het
een kans", zegt Roel Verwijlen
over de periode dat zijn zoon ver
plicht gecoacht werd door de
bondcoach, de Hongaar Gabor Sa-
lamon. Tegenvallende resultaten
deden de Verwijlens besluiten
om hun samenwerking weer in
ere te herstellen. Met minder fi
nanciële middelen weliswaar,
maar sportief blijkt het voorals
nog de goede keuze.
Bas Verwijlen staat nu op een
positie die recht geeft op deelna
me aan de Olympische Spelen
van Rio de Janeiro. Er zijn nog
drie toernooien waarop hij die
positie moet zien vast te houden:
in januari in Heidenheim (Duits
land), in februari in Vancouver
(Canada) en in maart in Boeda
pest (Hongarije). „De afstand tot
de concurrentie is behoorlijk", al
dus Roel Verwijlen. „We hebben
er vertrouwen in."
RAIPUR. De Nederlandse hock
eyers hebben acht maanden voor
de Olympische Spelen nog ge
noeg huiswerk te doen. De ploeg
van bondscoach Max Caldas gaf
gisteren tijdens de troostfinale
van de Hockey World League
(HWL) in India een vrijwel zeke
re medaille uit handen. Na de re
guliere speeltijd stond het verras
send 5-5, het gastland nam daarop
de shoot-outs net iets beter: 3-2.
Het was onthutsend hoe Oranje,
dat overigens niet in de sterkste
formatie op het toernooi in Rai-
pur aantrad, het brons aan India
cadeau deed. Een 0-2 voorsprong
(goals van Mirco Pruyser en Niek
van der Schoot) werd kinderlijk
eenvoudig uit handen gegeven:
3-2. Strafcornerspecialist Mink
van der Weerden trok de score ge
lijk (3-3), maar onder leiding van
de Nederlandse bondscoach Roe-
lant Oltmans profiteerden de In
diërs daarna opnieuw optimaal
van de chaos bij Oranje (5-3). Ne
derland had het aan Van der
Weerden te danken dat het via
een strafbal en een strafcorner
nog aan shoot-outs toekwam.
De HWL was de laatste serieuze
krachtmeting voor de Spelen. Fa
voriet Australië, dat in de finale
met 2-1 van België won, ging met
de hoofdprijs aan de haal.
MAANDAG 7 DECEMBER 2015
Hetzelfde doel voor ogen
door Natasja Weber
Ranomi Kromowidjojo met haar gouden plak na de 50 meter vrij. foto AFP
door Max van der Put
DOHA. Zo wonderbaarlijk vindt
Roel Verwijlen het niet dat zijn
zoon Bas plots de goede resulta
ten weer aaneenrijgt, sinds de
twee weer samenwerken als
coach en pupil. Zaterdag greep de
degenschermer uit Oss brons bij
het belangrijke grand-prixtoer-
nooi in Doha.
door Anneke Liebrand
