De dinsdag
van Charlott
Charlott Consen uit Arnemuiden op weg naar professionele danscarrière
20 REPORTAGE
Als kleuter trok ze al dansschoenen aan. En
blijkbaar had ze talent. Charlott Consen zit op
het Koninklijk Conservatorium in Den Haag.
8.15 uur
8.45 uur
6.30 uur
met ballet bij Kunsteducatie Walcheren.
Een paar jaar later werd ze gekozen voor de
talentvolle selectiegroep. „Dat was voor
mij het moment dat ik dacht: ik ga er meer
tijd in stoppen om nóg beter te worden."
Eén dansles per week werden er opeens
zes. En de wens om serieus met ballet ver
der te gaan, werd steeds groter.
Charlott doet dit jaar voor het eerst mee
aan een grote dansvoorstelling. Drie dagen
schittert ze in het Zuiderstrandtheater tij
dens de kerstshow 'Dancing in a Winter-
wonderland'. Hiervoor moet ze nog meer
van haar beetje vrije tijd inleveren, want
op vrijdagavond en zaterdag zijn de repeti
ties.
Ook daar zal Charlott niet over moppe
ren. „Het is heel leuk om te doen. En gewel
dig om te bedenken dat mensen kaartjes
kopen om óns te zien dansen", zegt ze en
thousiast. Ze speelt in een van de ver
haallijnen zelfs de hoofdrol. „Ik mag
Amalia spelen en dans in dat deel
solo."
Het is een kleine stap in de
goede richting die ze op wil.
Als het aan Charlott ligt,
vertrekt ze zo snel mogelijk naar het bui
tenland, want daar maak je volgens haar
meer kans om ontdekt te worden. „Het
liefst zou ik een opleiding doen in
Amerika of Rusland. Die landen
staan goed bekend als het om bal
let gaat", vertelt ze.
„Als je het wil maken,
moet je daar naartoe. Of
naar het Nederlands Na
tionaal Ballet natuur
lijk."
Op haar twaalfde vertrok
Charlott Consen (14) uit
Arnemuiden al naar Den
Haag voor haar eerste
schooldag op het Konink
lijk Conservatorium. „Klas
siek ballet is het leukste dat er is", vindt ze.
De jonge ballerina heeft er totaal geen
moeite mee om alles opzij te zetten voor
de dans. Ze verblijft in een gastgezin, heeft
amper vrije tijd en ziet haar eigen familie
nog maar weinig. „Maar dat geeft niet. Bal
let is alles voor me", zegt ze. „Ik heb eigen
lijk nooit last gehad van heimwee. Ik
kwam om te dansen en dat is precies wat
ik hier kan doen."
Charlotts ultieme droom is om eerste
soliste te worden bij een dansgezelschap.
„Dan mag je jezelf pas écht ballerina noe
men. Nu ben ik eigenlijk nog maar een
amateur", vertelt ze. Om ooit het middel
punt van een voorstelling te mogen zijn,
doet ze er alles aan om de beste te worden.
„Ik werk er keihard voor. Als mijn leraar
me ergens op wijst, probeer ik die punten
te verbeteren. Soms lig ik zelfs in bed te
stretchen, terwijl ik huiswerk maak, om zo
lenig mogelijk te worden."
Klassiek ballet vindt ze het 'allerleukst'.
„Ik kan niet goed uitleggen waarom, dat is
een gevoel. Ik vind het gewoon heel fijn
om te doen én het mooist om naar te kij
ken, door de strakke bewegingen en de
klassieke muziek." Als ze in de balletzaal
staat, is ze helemaal in haar sas. Schouders
recht, kin omhoog, het is haar tweede na
tuur.
Haar dansschoentjes trok ze voor het
eerst aan toen ze vijf was. Charlott begon
'Mij n droom is
om eerste soliste
te worden'
door Elodie Kint
De wekker gaat. „Ja, dat is vroeg, maar het
went wel hoor. Op maandagochtend moet ik
zelfs al om 5.00 uur uit bed om van Arnemuiden
naar Den Haag te reizen. Dus dan valt dit nog
wel mee. Ik maak me 's ochtends klaar en doe
mijn haar in een 'broodje', dat zijn twee vlechten
om elkaar gedraaid. Dat moeten alle leerlingen
in de onderbouw." Het gastgezin zit op een rusti
ge plek in Voorburg. Lekker dichtbij het treinsta
tion, maar meestal kiest Charlott toch voor de
fiets. „Het is maar een kwartiertje rijden."
Met haar paarse rugzak gaat ze richting school.
De 14-jarige kent Den Haag al goed. „Ik weet in de
stad inderdaad op veel plekken de weg. Dat gaat
vanzelf als je er vaak loopt." Charlott is altijd een
half uur voor balletles op school. „Dan heb ik tijd
om mijn balletkleding aan te doen en op te war
men", vertelt ze. Aan het gegiechel te horen, is
het zelfs in de vroege morgen al gezellig in de
kleedkamer. Charlott komt in haar pakje en felro
de sloffen de deur weer uit. „Die hou ik altijd nog
even aan, want dat zit zo lekker", zegt ze lachend.
De leraar is er altijd stipt om kwart voor negen.
Hij spreekt geen Nederlands, dus probeert zich
verstaanbaar te maken in het Engels en Frans. Op
pianomuziek doet de achtkoppige klas van Char
lott korte oefeningen. Er wordt goed op de tech
niek gelet. Gaat er iets fout? Dan blijf je het net zo
lang proberen tot het wél goed gaat. Charlott kan
vanwege een blessure niet meedoen aan het laat
ste kwartier. „Ik heb mijn voeten waarschijnlijk
overbelast. Allebei mijn grote tenen zijn ontsto
ken, dus ik kan nu niet op spitzen dansen."
