Suus, de waakhond
U en uw WATERPEIL
BUITEN 13
Op 't erf
Een kleine boerderij mid
den in het Zeeuws-
Vlaamse land. De gebou
wen liggen ver van de
doorgaande weg aan een lange
dreef of hofbaan. Het dorp is van
af de hoeve in de verte zichtbaar
- de afstand is enkele kilometers.
Op en rond het hof de gebruike
lijke beestenboel: schapen, kip
pen, een paar ganzen, katten, ko
nijnen. In de weiden rond het erf
een drietal slanke paarden. Man
en vrouw zijn afwezig. Allicht,
want ze werken allebei. De werk
dagen zijn lang, het werk is soms
ver van huis. Hun arbeid is veel
zijdig, maar niet agrarisch. In
hun vrije tijd en na het werk be
moeien ze zich met de beesten
thuis. Het erf wordt ondertussen
goed bewaakt door een grote Me-
chelse herder. Een knaap van een
hond, die er vervaarlijk uitziet,
met een grote bek en dito tan
den. Met een blaf zo hard en drei
gend, dat je knieën gaan knik
ken. Dappere mannen staan
soms kaarsrecht en doodstil en
met de handen strak langs de
broek met pure angst in hun
ogen, als die hond met klappen
de kaken en grommend van
kwaadheid om hen heen rent.
Die angst is terecht, want de
hond is afgericht om het erf te
bewaken en te beschermen. Het
beest is zo nodig een effectieve
vechtmachine die mensen weg
jaagt en zo nodig ook bijt. Die
zelfde hond is voor zijn eigen
mensen een lief en aanhankelijk
beest dat altijd bedelt om aan
dacht en genegenheid.
Ze is afkomstig uit het asiel in
Tholen, en heeft de niet zo voor
de hand liggende naam van
Suus. Meer de benaming voor
een juffershondje dan voor een
fiere Mechelse herder. Maar ja,
zo heette ze nu eenmaal. Ze was
totaal gefrustreerd na enkele ja
ren op een flatje waar ze geen be
weging kreeg. Nu is ze helemaal
opgeleefd, loopt vrij rond op het
grote afgesloten erf, is dol op
haar baasjes en speelt met kat
ten, konijnen en schapen. Laat
de kippen met rust, mijdt de
paarden en houdt en passant ie
dere ongewenste bezoeker op af
stand met blikkerende tanden,
groot lawaai en de omvang van
een stierkalf.
Suus is in uiterlijk de volstrek
te tegenhanger van de hondjes
die we vroeger op de ouderlijke
hoeve hadden. Dat waren onver
anderlijk boerenfoxjes. Kleine
beestjes, maar als waakhond
even fel als Suus, de Mechelse
herder. Bij ons heetten ze altijd
Polly. En nog; heden ten dage be
waakt een Polly datzelfde erf,
waar nu m'n neef de bóe
ren-scepter zwaait. Al die Polly's
blaffen dat het een aard heeft,
vangen ratten en ander ongedier
te en hebben onveranderd een
grote bijtende voorliefde voor de
broekspijpen van postbodes en
andere ongewenste erfbezoekers.
De hoeve en het erf zijn hun do
mein. Voor Suus, Polly en zoveel
boerenwaakhonden geldt het
oude gezegde: 'Cave canem!'
'Wacht u voor de hond!'
Het water staat ons niet tot aan de lippen. Maar hoog staat het wel. En
dat levert voor fotografen soms bijna dromerige Zeelandbeelden op. Bo
vendien krijg je al gauw twee voor de prijs van één, want het spiegel
beeld krijgen we er gratis bij.
Volgende week donderdag 10 december knipogen we naar de vertrok
ken Goedheiligman. De maan schijnt nog steeds door de bomen. Daar
om vragen we u foto's te sturen van U en Uw KALE BOMEN en/of
struiken. Met een zonnetje erop of tegen een dreigende lucht bieden
bladloze boomkruinen vaak een schilderachtig uitzicht. Mail uw foto
naar buiten@pzc.nl of load up via www.pzc.nl/buiten. Graag met ver
melding van naam, woonplaats en een korte toelichting.
DONDERDAG 3 DECEMBER 2015
door Gerard Smallegange
Water op de Walcherse akkers.
foto Arienne Molenaar, Zoutelande
Waterplassen op graslanden, een meeuw verbaasd
over eigen spiegelbeeld, foto Ria Brasser, Oost-Souburg
In de Koestraat te
Westkapelle was het
waterpeil zondag
avond ook weer aan
de hoge kant.
foto Kees Janse,
Westkapelle
Een grote plas water op een weiland bij 's-Heerenhoek.
Na de vele regen van de laatste week ligt er ongeveer 60
mm, maar eind november leek het op deze zonnige dag
met blauwe lucht wel zomer, foto Piet Grim, 's-Heerenhoek
De Prunje tussen Serooskerke en Kerwerve. In juni re
gende het flink, zodat dit rund behoorlijk diep in het wa
ter stond, foto Laura Knol, Kerkwerve
Storm op de boule
vard van Vlissingen.
Door het hoge water
is het kunstwerk ein
delijk in werking!
foto Lisette van Peenen
