Wies Saman vertrekt bij BZW en Portiz
20 PORTRET
De Brabants-Zeeuwse Werkgeversvereniging
verliest zijn vertrouwde gezicht. Na 34 jaar
vindt secretaris Wies Saman (69) het welletjes.
Beminnelijk en tegelijk
kordaat. Een netwerker
pur sang. Klein van
stuk, groot van daden.
In dik drie decennia
bouwde Wies Saman de
BZW uit van een Calimero tot een
lobbyclub die er toe doet. Een fullti
me secretaris is immers de motor
van een werkgeversvereniging.
Een stille kracht? Beslist niet. Sa
man mengde zich nadrukkelijk in
het publieke debat. Een rotonde in
plaats van een ongelijkvloerse krui
sing in de Sloeweg, omdat de provin
cie met een enorme kostenoverschrij-
ding kampt? Zijn ze in Middelburg
nou een haartje betoeterd om in de
voor de Zeeuwse havenbedrijven be
langrijke noord-zuidverbinding een
soort verkeersdrempel te leggen? Sa
man gaf ongezouten kritiek: de voor
hem ongegrijpelijke houding van de
provincie in de kwestie rond de split
sing van Delta. Of de nieuwe econo
mische agenda van de provincie,
waarin de industrie en havengebon
den bedrijven volgens hem een voet
noot in de kantlijn zijn.
Zeeland gaat hem aan het hart.
Dat zie je wel vaker bij Brabanders
die op de klei wortel schieten.
een niksig kantoortje in een achteraf-
straatje in Sas van Gent. Ik heb direct
een representatief gebouw aan de
Westkade betrokken."
Wat werd uw belangrijkste taak?
„Het opbouwen van een netwerk.
Het kostte jaren, ook om zicht te krij
gen op de verhoudingen in Zeeland.
Het lastige was dat de BZW geen po
sitie had. Je bent pas een speler als je
kennis bezit en in dossiers iets te mel
den hebt. Pas na een jaar of twaalf be
reikten we dat punt. De omslag
kwam toen de BZW samenging met
het Verbond van Nederlandse Onder
nemingen. VNO Zeeland werd BZW.
Daarmee verdween de animositeit
tussen die twee."
De BZW kreeg echt invloed?
„Ja, binnen een jaar waren we een
speler van formaat, want we vertegen
woordigden VNO én NCW. Vervol
gens bouwden we dat uit door meer
overleg met overheden en een zetel
in de Sociaal-Economische Raad Zee
land. We zaten ook aan tafel bij de Ka
mer van Koophandel en Zeeland
Seaports. Door de oprichting van Por
tiz, de vereniging van bedrijven in
het havengebied, zijn we helemaal in
beeld. Als lobby-organisatie mengen
we ons veelvuldig in het debat."
rend te blijven. Daarom bundelen
ondernemers, overheden en onder
wijs hun krachten. Helaas is de pro
vincie aan de bedelstaf geraakt. Ze
heeft weinig geld in de pot om inno
vatieve projecten mee te financie
ren als er Europees geld moet wor
den binnengesleept? Toch hoor je
de BZW daar zelden over.
„Armoede is niet altijd een nadeel.
Schatrijke mensen doen vaak rare
dingen met hun geld. Een provincie
als Gelderland heeft 4 miljard op de
bank staan, omdat ze haar aandelen
in energiebedrijf Nuon voor goud
geld heeft verkocht. Ik snap dat Zee
land daar met enige jaloezie naar
kijkt, maar wij zijn hier gedwongen
al onze creativiteit aan te spreken. En
het dwingt ons samen te werken."
Levert dat voldoende op?
„Nou, ik ben bijvoorbeeld zeer tevre
den dat we erin geslaagd zijn in Zee
land een optimale infrastructuur te
creëren. Ik noem de Westerschelde-
tunnel, de Sluiskiltunnel en, als het
allemaal goed gaat, de Sloeweg en
straks de Tractaatweg. Dan heb je
toch een prima noord-zuidverbin
ding. Alleen jammer dat de N61 in
Zeeuws-Vlaanderen niet volledig
vierbaans is. Zo zonde. Als je toch be
zig bent, doe het dan meteen goed."
Wat staat er nog op het wensenlijst-
je?
„Goederensporen. De bocht naar Ant
werpen en een spoorverbinding tus
sen de Axelse Vlakte en Zelzate. Als
haven- en industriegebied heb je een
combinatie van spoor, water en weg
nodig. Nu moeten goederentreinen
vanuit het Sloe naar Dordrecht om
daar te rangeren voor de eindbebe-
stemming Antwerpen. Dat is mijl op
zeven. In de Kanaalzone is een spoor
lijn van groot belang voor de ontwik
keling van de Axelse Vlakte."
Een aantal multinationals inves
teert steeds minder in Europa. Dow
bijvoorbeeld. Maakt u zich, mede
als secretaris van Portiz, zorgen
over de Zeeuwse industrie?
WIES SAMAN
„We hebben een flinke aderlating ge
had met de faillissementen van Zalco
en Thermphos. Dan ben je ineens
1200 arbeidsplaatsen kwijt. Europa is
in Amerika nu impopulair als vesti
gingsplaats. Dat heeft tal van oorza
ken. Het enige wat je kunt doen, is in
Zeeland een perfect resultaat neerzet
ten. Zeeland is dus wel wat kwets
baar. De havens en de industrie zijn
tenslotte goed voor 50 procent van de
regionale economie. Je moet er dus al
les aan doen om de vestigingsvoor
waarden optimaal te houden."
Landelijk bungelt Zeeland altijd on
deraan innovatielijstjes? Terwijl eco
nomische groei van innovatie moet
komen.
„Het is oneerlijk Zeeland te vergelij
ken met bijvoorbeeld de regio Eind
hoven. Daar zitten AMSL, Daf, Phi
lips enzovoort bij elkaar, inclusief
een campus. In Zeeland is dat meer
gespreid, maar ook hier innoveren
we, alleen is dat wat minder spectacu
lair. Je moet je beperkingen kennen."
Zeeland wil dat compenseren door
mee te doen in grotere verbanden
in Zuidwest-Nederland en Vlaande
ren. Is dat de oplossing?
„Zoek samenwerking waar je ge
meenschappelijke belangen hebt.
'Zonder sterke inbreng
sneeuw je onder. Helaas
bewijst de provincie in het
dossier Sloeweg dat ze
wat in te halen heeft'
Aan de ene kant kun je zo wel din
gen voor elkaar krijgen, bijvoorbeeld
op het gebied van de kringloopecono
mie, logistiek en industrieel onder
houd. Zeeland Seaports kan bijvoor
beeld ook nog nauwer samenwerken
met de Haven van Gent. Aan de ande
re kant loop je het gevaar onder te
sneeuwen als je geen sterke inbreng
hebt. Helaas heeft de provincie in het
dossier Sloeweg bewezen dat ze wat
in te halen heeft."
Is Campus Zeeland, het plan voor
de opbouw van een kennisecono
mie, een te grote ambitie?
„We steunen het, maar er is 81 mil
joen euro voor nodig. Dat ligt niet op
de plank. Een tweede universiteit
voor techniek en ondernemerschap
is een loffelijk streven, maar we moe
ten oppassen dat we geen huis bou
wen waar niks in staat. Om dit voor
elkaar te boksen, zul je als provincie
politieke zwaargewichten moeten
aantrekken om het ministerie over
de streep te trekken. Jan-Peter Balken
ende of Jan Kees de Jager, dat soort
kanonnen. We zijn er mee bezig."
Trots op Zeeland?
„Jazeker, bedrijven presteren uitste
kend. Ook de grote. Dan wordt ge
zegd: ach, dat is oude industrie, maar
ook die innoveert hoor, want anders
kun je niet blijven bestaan. Kijk ook
eens naar het toerisme, de agrofood-
sector en een Bax-shop. En Zeeland
heeft met Danny Hollestelle de Ne
derlandse zakenvrouw van het jaar in
huis. Het gaat eigenlijk best goed met
de BV Zeeland."
U heeft voor ABN Amro en een gro
te oliemaatschappijen gewerkt.
Daarna was u secretaris onderwijs
en onderzoek van de faculteit der
economische wetenschappen aan
de Katholieke Hogeschool Tilburg
(KHT), de voorloper van de Univer
siteit van Tilburg. Waarom kiest
een geboren Bredanaar dan voor
een loopbaan in Zeeland?
„Ik voelde me toch niet zo op mijn
plaats in het onderwijs. Het werk
was op zich interessant, maar ik wil
de iets concreets gaan doen. Toen zag
ik een advertentie van het Neder
lands Christelijke Werkgeversver
bond (NCW) voor deze functie.
Ik kende Zeeland helemaal
niet, laat staan Zeeuws-Vlaan
deren. Soms spring je in het
diepe. Let wel, het waren ook
turbulente tijden in het onder
wijs, met marxistische ideeën.
Werkgevers werden gezien als
uitzuigers, winst was een vies
woord. Ik dacht: 'Ik moet weer
het bedrijfsleven in'."
Een voorbeeld?
„Nou, toen het fout dreigde te lopen
met de Sloeweg, hebben we alle regis
ters opengetrokken. Eerst een ge
sprek met de gedeputeerde, dan een
brief en vervolgens inspreken. Dat is
succesvol geweest. Het onzinnige
idee van een rotonde op de kruising
Sloeweg-Bernhardweg-Westerschel-
detunnelweg is van tafel gehaald."
De Zeeuwse economie moet zich
blijven vernieuwen om concurre-
'Dan wordt gezegd: ach,
dat is oude industrie,
maar ook die innoveert
hoor, want anders kun je
niet blijven bestaan'
Waarom belandde u in
Zeeuws-Vlaanderen?
„Ik moest voor twee bazen aan de
slag: de Kring van Werkgevers in de
Kanaalzone, de 25 grote bedrijven
in dat gebied. Daarnaast de
BZW, waarvoor ik voor
heel Zeeland werkte. De
BZW stelde toen wei
nig voor. Dat was
de reden waar
om ik me in
Zeeuws-
Vlaande
ren
moest
vesti
gen, in
'Eigenlijk gaat het best
goed met ae BV Zeeland'
door Frank Balkenende
Wies Saman (69) is ge
boren in Breda, maar
werkt sinds 1981 in Zee
land als secretaris voor
de Brabants-Zeeuwse
Werkgeversvereniging.
Sinds vorig jaar is hij
ook secretaris en pen
ningmeester van Portiz,
waarin industriële en ha
vengebonden bedrijven
zich hebben verenigd.
Vanuit zijn functie als
BZW-secretaris was hij
lid van talloze organen
zoals de Sociaal-Econo
mische Raad Zeeland en
de Vereniging van Carga
doors in Zeeland. Hij
was ook drie termijnen
Statenlid voor het CDA.
In 2011 werd hij be
noemd tot Ridder in de
Orde van Oranje Nas
sau. Saman woont sa
men met Phien en heeft
uit een vorig huwelijk
twee kinderen. De BZW
en Portiz zwaaien hem
10 december uit tijdens
een officiële afscheidsbij
eenkomst in Middel
burg.
