l
HARTOfZII I 3
DIEKSTRA
tniMiirriTunuMjiitiHiT
Ik kan tegen mijn zoontje
zeggen: 'Nu zijn mama's oren
moe'. Soms vraagt hij:'zijn je
oren weer uitgerust?'
Ik maakte een
rondgang en wat
blijkt? Het is een
zootje ongeregeld
in ggz-land
HL
PRAKTISCH
MOTIVEREND
ONTSPANNEND
PRIJS
KWALITEIT
EIND
OORDEEL
kunt maken om het deurbeleid van
de portier in balans te houden. Je
kiest een sport die bij je past, een
opleiding. Juist op de basisschool zit
je in die mal van 'het gemiddelde'.
Maar er zijn geen gemiddelde kinde
ren. Er moet meer worden gekeken
naar datgene wat afwijkend gedrag
veroorzaakt. Dan kun je het ombui
gen van 'Hou daarmee op!' naar 'Dit
is watje nodig hebt, hoe zorgen we
ervoor dat de klas er geen last van
heeft?'."
Thoonsen: „Het duurt even voor het
normaal is om op deze manier naar
kinderen te kijken en oplossingen te
vinden voor storend gedrag, maar
uiteindelijk zal dit het leerrende
ment verhogen. En je kunt er van
uitgaan dat kinderen te veel zitten.
Je kunt meer zintuigen inzetten dan
alleen ogen en oren."
Thoonsen: „Elke leerkracht is an
ders en dat is van invloed op de in
teractie in de klas. Als je als
prikkelgevoelige docent een klas
hebt met veel prikkelzoekende kin
deren, dan moetje echt doorbijten.
In de fysio- en ergotherapie zijn we
er al langer mee bezig, we willen het
nu de school in brengen, zonder la
bels als 'die heeft adhd', 'die is autis
tisch' of 'die heeft ODD'. Iedereen
heeft zijn prikkelverwerking. Voor
mijn partner zijn de piep die ik hoor
en de tocht die ik voel er niet. Ik ben
snel overprikkeld, dus zeg ik tegen
mijn zoontje: 'Nu zijn mama's oren
moe'. En soms vraagt hij: 'Zijn je
oren weer uitgerust?'. Een andere
prikkelervaring is een andere reali
teit."
René Diekstra
buigt zich over de
menselijke geest
Mensen met een depressie
moeten soms langer dan een
halfjaar wachten op behande
ling. We zijn gek dat we dat
pikken.
Er zijn van die dingen die je niet gelooft
omdat je ze niet wilt geloven. Toen een
lezer, die naar eigen zeggen al weken
een depressie heeft, mij om advies
vroeg, raadde ik hem aan contact te zoe
ken met de geestelijke gezondheidszorg
(ggz). Een paar dagen later meldde de
man dat de wachttijd voor mensen met
een depressieve stoornis in Tilburg 38
weken, ruim driekwart jaar, is. Mijn re
actie was dat hij zich moest vergissen.
Ik kan me niet voorstellen dat er ook maar
enige instantie op het gebied van psy
chische gezondheidszorg is die mensen
met een depressie zolang laat wachten.
Al helemaal niet omdat depressie een
ziekte is die niet zelden de dood tot ge
volg heeft. Hij stuurde mij een link naar
een website waarop de wachttijden voor
verschillende psychische problemen
voor jongeren en volwassenen staan ver
meld. En verdomd, daar staat inderdaad
dat voor volwassenen met angst- en
stemmingsstoornissen (depressie is een
stemmingsstoornis) de wachttijd tussen
aanmelding en beoordelingsgesprek 28,
en tussen beoordelingsgesprek en eerste
behandelingsafspraak 10 weken is.
Volslagen onverantwoord, beschadigend en
wanhoopverergend. De instantie vermeldt
daar nota bene bij dat 'door efficiënter
te werken en de tijdelijke inzet van extra
behandelaren het haar gelukt is de
wachttijdden flink te verkorten'. Hoe
lang waren die
dan eerder? Ik
maakte een
rondgang en
wat blijkt? Het
is in ggz-land
een deprime
rend zootje
ongeregeld.
De wachttij
den verschil
len van
maximaal 6
tot 38 weken.
Het hangt
ervan af waar
je woont, hoe
snel je gehol
pen wordt. Zo bleek dat 'mijn' lezer een
paar kilometer verderop, in Breda,
'maar' 22 in plaats van 38 weken had
hoeven wachten.
Wij pikken zo'n wachttijdenpuinhoop te
recht nooit bij kanker, hart- of hersenaan-
doeningen. Dat we het wel pikken bij
psychische aandoeningen die minstens
zozeer kwaliteit van leven en functione
ren ontwrichten, laat zien dat wij ze zelf
psychisch niet op een rijtje hebben. Ggz-
besturen en professionals roep ik op om
in Den Haag de boel net zolang te ontre
gelen tot hun patiënten die wachttijden
hebben waar zij en de mensen om hen
heen recht op hebben.
Wiebelen en friemelen in de klas,
Carmen Lamp Monique Thoon
sen, uitgeverij Pica 24,95.
dienen: iedereen verdringt zich om
er binnen te komen, maar de portier
bepaalt wie erin mag: eerst de vips
(gevaar!), dan de zeer interessante
prikkels (ik ruik vers brood, lekker)
en de nuttige (regendruppel, shit).
De saaie prikkels (bril op je neus,
vaste prik) komen er niet in.
Gehoorbescherming
Het succes van de discotheek staat
of valt met het deurbeleid van de
portier. Laat hij niemand binnen,
dan gaat de discotheek failliet. Mag
iedereen naar binnen, dan wordt het
te vol. Met het handboek kunnen
docenten een portier ondervangen
die het laat afweten.
Thoonsen: „Hoe ouder je
wordt, hoe meer keuzes je
Thoonsen: „Dat onbegrip gaat me
aan het hart. Ik weet dat een goed
geïnformeerde leerkracht kan zien
dat het kind zijn best doet om zich
staande te houden. Het komt voor
dat kinderen waar zo veel in zit, de
hele tijd te horen krijgen dat ze te
druk zijn, of juist te sloom. Ze wor
den vaak negatief benaderd,
omdat de leerkracht informatie te
kort komt. Terwijl elk kind het
graag goed wil doen. Het moet
bekender worden dat over- of
onderprikkeld de oorzaak van
dit gedrag kan zijn."
„Overprikkeld, dat kent ieder
een inmiddels. In steeds meer
klassen worden rustige plekjes
ingericht en wordt er gebruikge
maakt van gehoorbeschermers.
Maar je hebt ook de slome, on
geïnteresseerde kinderen; dat is
een miskende groep. Ze zijn
niet ongeïnteresseerd of lui,
maar hebben meer prikkels
nodig. Beweging. Laat ze een
rondje om de school lopen.
Of de trap op- en afrennen,
daar heb je twee uur profijt
van. Ze moeten zo lang stil
zitten, en de kinderen die
zelf onbewust de balans zoe
ken, dat zijn dan die wiebel-
kinderen."
Lamp schuift een artikel
over tafel, met als kop
'Springend in de klas leert
kind beter'. „Het is gewel
dig dat het ook door on
derzoek van de
Rijksuniversiteit Gronin
gen is bewezen. Bewegen
in de klas kan zo'n goede
oplossing zijn."
dinsdag 24 november 2015
GO
Koelt de compres af, dan weer
onderdompelen in het hete
water en uitwringen. Herhaal
tot de huid in circa twintig mi
nuten vuurrood is geworden.
Het is handiger met zijn
tweeën. Ben je alleen, houd
dan het water in een thermos-
kan warm. Kijk uit met mor
sen als je het op bed doet.
Deze uitwendige behandeling
stimuleert de bloedcirculatie
en kan pijn verlichten. Welda
dig op de rug, en met name in
het niergebied.
Een andere bijzonder goede
reden om de temperatuur in
de gaten te houden, is het ri
sico dat je je huid of handen
zou kunnen verbranden.
Bij het eerste huidcontact lijkt
de compres veel te heet, maar
je huid went er snel aan.
Doezelen maar!
Ja, en dan is het jouw
beurt om de ander van de
compressen te voorzien.
Wakker worden!
Voor een paar euro ben je
rond, geen geld natuurlijk.
En het werkt snel. Een
thermometer om het water
te peilen, is nodig.
Zorg voor een goede kwaliteit
gember. Hoe beter die is,
hoe minder gember je
nodig hebt.
Pittig heet
en toch erg
lekker.
44
Als het aan jullie ligt, moeten docenten
met hun volle klassen, leerdoelen en bu
reaucratie ook nog een 'zip-bril' op en
voor elk kind een aanpak op maat ver
zinnen. Zitten zij daar op te wachten?
Lamp: „De reacties zijn positief. Do
centen zeggen: te gek, nu snappen
we het beter."
De leraar moet ook naar zichzelf kijken,
stellen jullie, want die kan ook onder- of
overprikkeld zijn.
Wachten
44
'Wtf/f!/,
-4> Reageren? Mail naar harfenziel@persgroep.nl
Jullie richten je op basis
schoolleerlingen en hun do
centen. Waarom?
Wat opvalt, is dat jullie een lans breken
voor het onderprikkelde kind. Jullie leg
gen uit dat die wiebelende kinderen niet
irritant druk zijn, het is hun manier om
bij de les te blijven. Toch is de stan
daardreactie van docenten al snel: 'Hou
eens op met dat gewiebel!'
