Op zaterdag
bruist het, op
zondag is het stil
y
>ON/JE/?T
Doel is plaats bij beste twintig
SPORT 11
Hoondert
heeft met Gillis
nieuwe navigator
altijd iets te doen hebben. Nou, de
Dakar Rally is dan wel heel mooi.
Ze zeggen wel dat die race over
ïo.ooo onverharde kilometers de
zwaarste uitdaging is voor een
mens. Tot twee jaar geleden vond
ik dat een beetje overdreven. Ik
dacht: er is toch wel iets zwaarders
te bedenken? Maar inmiddels ben
ik wel overtuigd."
Hoondert reist op 29 december
voor de vierde maal af naar Argen
tinië, waar op 2 januari de Dakar
Rally begint. Hij heeft geleerd van
zijn voorgaande deelnames. „Bij
de eerste keer ging ik er min of
meer blind in. Nu weet ik wat ik
ongeveer kan verwachten."
De ambitie straalt van hem af.
Hij wil met zijn compleet ver
nieuwde en gereviseerde DAF in
de top twintig eindigen. Begin
2015 werd hij 27e. „Een plaats bij
de beste twintig, van de zeventig
trucks, is ongeveer het maximaal
haalbare", denkt Hoondert. Hij
kan immers niet opboksen tegen
de teams als Kamaz, dat met vijf
trucks vertegenwoordigd is, en De
Rooij, dat met vier wagen mee
doet. „Kamaz heeft een budget
van 52 miljoen. Bij ons is dat niet
eens één duizendste daarvan. Hun
trucks hebben meer kracht en de
chauffeurs hoeven er ook nauwe
lijks zuinig mee om te springen."
Hoondert verwacht dat het par
koers hem dit jaar wel ligt. „Het is,
zoals de organisatie zegt Jast, verry
fast. Ik houd daar van." Er wordt al
leen door Argentinië en Bolivia ge
reden. Peru, aanvankelijk ook opge
nomen in de route, trok zich te
rug. „Daarmee krijgen we dit keer
niet die hoge zandduinen voor on
ze kiezen. Maar er blijven genoeg
moeilijke etappes over. In Bolivia
zullen we een aantal dagen op gro
te hoogte rijden. De ijle lucht
maakt het dan toch lastig, hoewel
ik er goed mee kan omgaan. Ver
der verwacht ik veel droge rivier
beddingen, waar ik niet erg naar
uitkijk. Tientallen kilometers rijd
je over keien, het is een slijtageslag
voor mens en machine."
20.000 keer schakelen
Om dat gehobbel straks vol te kun
nen houden, soms tien uur per
dag, sport Hoondert nu wekelijks
meerdere malen. „Niet dat ik daar
tijd voor heb, maar het is wel no
dig. Ze hebben wel eens berekend
dat je tijdens een Dakar Rally zo'n
20.000 keer schakelt en dus je pe
daal moet indrukken. En je moet
constant sturen en gefocust blij
ven. Dan helpt het als je fit bent.
Wanneer ik dan sport? Nou, soms
om vijf uur 's ochtends, voor ik
naar m'n werk ga. M'n vrouw ver
klaart me soms voor gek, maar ik
weet waarvoor ik het doe."
De DAF van Hoondert staat nu
nog bij zijn bedrijf. Volgende week
wordt-ie, met nog een container
materiaal, verscheept vanuit Le
Havre naar Buenos Aires. Zelf
vliegt Hoondert met zijn groten
deels Zeeuwse equipe kort voor de
jaarwisseling naar Argentinië. „De
eerste drie dagen zijn nog wel re
laxed, maar daarna.
KAPELLE. Adwin Hoondert gaat
zijn vierde Dakar Rally in met
een nieuwe navigator. Jac Gillis
uit Amersfoort neemt de plek
in van Ton van Bussel. Die
Brabander had bij de Zeeuwse
chauffeur aangegeven dat er bij
de editie van 2016 beter een
meer ervaren persoon kon mee
gaan. „Ik kende Jac al zo'n acht
jaar. Ik heb hem erbij ge
vraagd."
Gillis zat in juli bij de Spaanse
rally Baja Aragon voor de eerste
keer in de cabine van Hoon
dert. „Het klikte meteen", ver
telt de trucker. „Het ging voor
treffelijk. Hij zag goed hoe ik
reed en gaf me daardoor steeds
op tijd de juiste aanwijzingen,
zodat ik het gas erop kon hou
den. Binnen een half uur wist
ik: dit wordt een mooie samen
werking. Na de finish keek hij
me aan en vroeg: gaan we door?
Ik zei meteen 'ja'."
Het resultaat in Spanje was ook
goed. De ploeg werd derde in
laatste proef en vijfde in de
eindstand.
Wilko Hoefnagels is, net als in
de afgelopen jaren, de monteur
van Hoondert. In totaal bestaat
de crew van Team Hoondert
uit acht man.
Natuurlijk doet het pijn.
Hockeyvereniging
Goes heeft zo'n 350 le
den, maar kan geen en
kel seniorenteam op de been
brengen. „We werken er hard aan.
Volgend jaar willen we er weer
eentje hebben", zegt voorzitter
René Visser. „Maar het zal waar
schijnlijk altijd wel een moeilijk
verhaal blijven. Dat is het lot van
de clubs in Zeeland."
Het is inderdaad het geluid dat
overal in Zeeland te horen is. In
de hele provincie zijn er, ver
spreid over vijf clubs, slechts vijf
tien seniorenploegen, veteranen-
elftallen incluis. Daartegenover
staan maar liefst 132 jeugdteams.
Hockey is hier dus - anders dan
in bijvoorbeeld Noord-Brabant -
voornamelijk een sport voor kin
deren. En dan ook nog hoofdzake
lijk voor meisjes, want er zijn
exact twee keer zo veel meisjes
teams als jongensploegen.
Eenmaal zestien of zeventien
jaar verlaten de leden de vereni
gingen massaal. „Als ze buiten
Zeeland gaan studeren, zijn we ze
kwijt", zegt Visser. „Ze komen
dan misschien nog wel op vrijdag
avond thuis, maar stappen op zon
dag vaak al weer op de trein. Tja,
dan hebben ze er vaak geen trek
meer in om tussendoor nog te
hockeyen."
Veelbelovende ploeg
In de afgelopen seizoenen deed
Goes nog wel eens pogingen om
met een seniorenteam competitie
te spelen. Visser: „Vorig jaar was
er een veelbelovende ploeg bij de
mannen. Maar dan stopt er één
en dan nog één... Hockey is een
teamsport, je hebt veertien spe
lers nodig om op pad te kunnen
gaan. Helaas hebben we nu op
zondag geen wedstrijden bij ons.
Maar op zaterdag is er volop be
drijvigheid."
Bij Olympia in Terneuzen heb
ben ze in elk geval nog vijf
equipes voor senioren. Het eerste
mannenteam speelt in de derde
HOCKEY IN ZEELAND
klasse, het hoogste niveau waarop
in Zeeland gespeeld wordt. Het
eerste vrouwenteam komt uit in
de vierde klasse. Maar ook op
sportpark De Vliegende Vaart
worstelen ze ermee dat ze de le
den niet wat langer kunnen vast
houden. „Hockey is nog altijd een
populaire sport", stelt Edwin
Bregonje, de voorzitter van Olym
pia. „Maar we hebben stevige con
currentie van de voetbal. Eerst ko
zen de jongens voor voetbal en
kwamen de meisjes naar ons. Nu
is meisjesvoetbal in opkomst.
Maar we mogen niet klagen: het
gaat bij de jeugd nog wel goed.
Lastiger wordt het als leden gaan
studeren of- later - kinderen krij
gen. Dan hebben ze andere priori
teiten. Sommigen keren na ver
loop van tijd wel weer terug,
maar de meesten niet."
Aan de accommodaties ligt het
in Zeeland niet. HC Walcheren
'Vorig jaar was er een
veelbelovende ploeg bij
de mannen. Maar dan stopt
er één en dan nog één...'
verhuisde een paar jaar geleden
naar een nieuw terrein tussen
Vlissingen en Middelburg in,
HSD nam in 2014 het nieuwe on
derkomen in gebruik en bij Goes
is alles ook spiksplinternieuw.
„We hebben één professioneel wa
terveld en twee zandvelden", ver
telt Visser trots. „Waar dat water
veld voor nodig is? Voor als een
keer een topclub hier een oefen
wedstrijd wil spelen of een clinic
wil geven. Of voor als we zelf se
nioren hebben. We krijgen hier re
gelmatig Brabantse hockeyers
over de vloer die zeggen: zozo,
jullie hebben het goed voor el
kaar."
Maar voorlopig zijn bij de Beve-
landse club alle velden alleen
voor de jeugd. Op de zaterdagen
is het ook druk in Middelburg,
Zierikzee, Terneuzen en Hulst. In
de laatste stad is de jeugdafdeling
de laatste jaren zelfs explosief ge
groeid, waardoor de club haast
verdubbelde. Rapide kreeg er
vooral veel leden uit België bij.
ZATERDAG 14 NOVEMBER 2015
dan veertig uur - heb je wel even zin in iets anders." foto Marcelle Davidse
door Roeland van Vliet
De accommodaties van de hockey-
verenigingen in Zeeland zijn stuk
voor stuk prachtig. Op de zater
dagen bruist het er; dik honderd
jeugdteams spelen dan hun wed
strijden. Maar op zondag, als de se
nioren aan de beurt zijn, is stille
tjes.
René Visser, voorzitter Goes
SENIOREN
TEAMS
JEUGD
TEAMS
AANTAL
LEDEN
Olympia
Terneuzen
5
23
383
Rapide
Hulst
4
30
501
HSD
Zierikzee
3
19
336
HC Walcheren
Vlissingen
3
35
600
GMHCGoes
Goes
0
25
TOTAAL
15
132 i
infographic Renske Van de Velde
Vorig
weekeinde was in
Valkenswaard de Pre-
Proloog. De Nederlandse
deelnemers aan de Dakar
Rally stelden zich voor. Team
Hoondert verwelkomde vele
Zeeuwse fans. Een verslag
wordt vanavond tussen
19.00 en 20.00 uur
uitgezonden op
RTL7.
