Serife Gulden, coach bij veranderingsprocessen en re-integratieprojecten
12 PORTRET
Haar DNA is Zeeuws, haar genen zijn
Turks. Serife Gulden is, zegt ze zelf,
bicultureel opgegroeid.
-IWÏ
SERIFE GULDEN
'Zeeland loopt
achter. Ik heb
het altijd
ontkend, als
mensen zeiden
dat het zo was,
zei ik: hoezo?
Wat bedoel je
nou? Maar nu
ik zeifin de
Randstad
werk, zie ik
het'
lijk werk kunnen vinden en ik zeg al
tijd: iedereen wil graag een baan die
past bij zijn opleiding en kwaliteiten,
iedereen wil werk waar zijn hart ligt.
En dat is er ook, maar het zal niet al
tijd op een kwartier rijden zijn. Als je
kiest voor een baan om de hoek, zal
het wellicht onder je niveau zijn, of
iets wat je niet écht wil. Toch moet je
het dan maar doen, als je geen gat in
je cv wil. Dat zien werkgevers niet
graag. Ze nemen je het liefst aan van-
Het was voor veel mensen
een verrassing dat er ook
moderne TVirkse vrouwen
zijn, zonder hoofddoek,
die goed Nederlands
spreken
uit hetzelfde werk, maar het zegt iets
over je arbeidsethos als je desnoods
wc's schrobt. Bovendien: elke dag
een reden om op te staan, dat houdt
je actief. En niets weerhoudt je om el
ke dag twintig brieven de deur uit te
sturen."
„Daar is de multiculturele samen
leving een feit. Je ziet het in alle over
heidsinstellingen: de man achter de
balie of de man in een leidende func
tie kunnen net zo goed Hindoe-
staans, Surinaams, Turks, Antilliaans
of Marokkaans zijn. Bij de sociale
dienst Drechtstede, waar ik nu werk,
zijn de afdelingshoofden een mix van
Nederlanders en allerlei andere cultu
ren."
„Wat mij opvalt: als een afdelings
hoofd wit is, kun je er donder op zeg
gen dat het hele team wit is. Dat
heeft zijn weerslag op de hele organi
satie. Je kiest wat je kent. De angst
voor het onbekende speelt volgens
mij een rol, en dat wordt nog ver
sterkt door wat er nu allemaal gaan
de is."
„We moeten heel erg uitkijken dat
we de vreemdelingenangst niet voe
den. Zo hoorde ik afgelopen week de
burgemeester van Middelburg iets
zeggen over een regionale aanpak
van radicaliserende moslims in Zee
land. De verslaggever vroeg: hoeveel
gevallen zijn er dan? Hij moest toen
toegeven dat er geen gevallen zijn. Al
les wat je aandacht geeft, groeit. Ik
denk dat je het beter anders kunt in
steken, als je wil voorkomen dat mos
lims radicaliseren. Kijk naar de pro
blemen die ze hier tegenkomen en
help ze om een positie te veroveren
midden in de Zeeuwse samenleving.
Laat die jongeren zich, net als mij,
hier thuisvoelen. Trots dat ze Zeeuws
zijn."
„Wat de boer niet kent.... De boer
moet die culturen dus leren kennen,
denk ik dan. Help daarbij, als provin
cie. Overheden hebben een voor
beeldfunctie. Als allochtonen en au
tochtonen samenwerken, verdwijnt
de angst voor het vreemde. Dat wij
en zij moet verdwijnen."
Onbekendheid met an
dere culturen is in
Zeeland een pro
bleem, zegt ze. „Daar
om kan de vluchte
lingenstroom voor
Zeeland een nog groter punt worden
dan elders in Nederland. Zeeland zit
niet op allochtonen te wachten. We
kunnen hier niet eens iets met onze
eigen Marokkanen en Turken. Wat
moet je dan met vluchtelingen?"
Serife Gulden, geboren en getogen
in Middelburg, steekt haar mening
niet onder stoelen of banken. „Dat vu
rige is mijn Turkse kant. Ik zeg altijd:
in mijn denken ben ik een nuchtere
Nederlander, in de manier waarop ik
voel en mijn emoties uit, een Turkse.
Ik ben bicultureel."
„Je bedoelt het Turkse restaurant
Kachique dat ik daar opgezet heb?
Het was eigenlijk een werkervarings
project voor werkloze jongeren met
veel problemen. Maar voor veel men
sen in het dorp was het een eerste
kennismaking met de
S Turkse keuken. Wat
ik daar heb gemerkt is dat ze een heel
stereotype beeld hadden van de Turk
se vrouw. Het was voor veel mensen
een verrassing dat er ook moderne
Turkse vrouwen zijn, die geen hoofd-
'Wat de boer niet kent,
lust hij niet, luidt het
spreekwoord. De boer
moet die culturen dus
leren kennen, denk ik dan'
doek dragen en goed Nederlands spre
ken. Hallo! Ik ben hier geboren! Ka
chique bracht een dialoog op gang,
heel grappig. Helaas is het project ge
stopt toen er bezuinigd moest wor
den bij de gemeente Goes. Het was
in alle opzichten geslaagd. We kregen
zelfs goede culinaire recensies!"
„Zodra ik het bordje 'Welkom in
Zeeland! zie, word ik blij. Nergens an
ders heb ik dat. Ik ben gek op bolus
sen, trots op Zeeland, ik heb dat nuch
tere, dat relativeringsvermogen van
de Zeeuwen. Maar juist omdat ik er
trots op ben, word ik een beetje ver
drietig als ik zie hoe het hier gaat.
Want allochtonen hebben hier geen
toekomst. Die trekken weg, omdat je
als Zeeuw met een kleurtje ongeloof
lijk je best moet doen om een plekje
te veroveren. Ik ben op zoek gegaan
naar verhalen van allochtone jonge
ren. Wat houdt hen in Zeeland, wat
jaagt hen weg? Dan hoor je in alle ver
halen terug: ik heb dezelfde diplo
ma's en ervaring als een ander, ik
kan me goed presenteren, maar als
het bij een sollicitatiegesprek tussen
mij en een blank iemand gaat, trek ik
aan het kortste eind. Dus ze vertrek
ken."
„Ja, maar ik ben dan ook bereid
over de provinciegrenzen te gaan. Mo
menteel werk ik bij de sociale dienst
Drechtsteden, een samenwerkings
verband van Dordrecht en vijf buur
gemeenten. Elke dag sta
ik om half vijf op. Om
6 uur ben ik weer
thuis. Er is werk, er is
altijd werk. Ik coach
mensen die moei-
Als ik Welkom in Zeeland!
zie, word ik altij d blij
Geboren 30 augustus
1977 in Middelburg
Havo aan de SSGM in
Middelburg
HBO Maatschappelijk
Werk en Dienstverle
ning, Hogeschool Haar
lem
HBO Management voor
Overheden en Non Pro-
fit bij NCOI Utrecht
Onder meer gewerkt bij
AZZ (huidige Juvent),
Meldpunt Vrijwillige
Thuiszorg, bij diverse ge
meenten binnen en bui
ten Zeeland in re-inte-
gratrietrajecten en ande
re functies bij sociale
diensten. Initiatiefnemer
restaurant/lounge en
re-integratieproject Ka-
chique in Nieuw- en Sint
Joosland.
Serife Gulden is ge
trouwd en heeft drie kin
deren (dochter Esra 19,
dochter Aylin 10, zoon
tje Mert anderhalf)
Wat zie je, als je vanuit de Randstad
naar Zeeland kijkt?
Zijn we niet juist op de goede weg?
door Ondine van der Vleuten
En daarvan heeft Nieuw- en Sint Joos
land mogen meegenieten.
4.
Zeeuwse roots, Turkse genen. Waar ligt
je hart? Waar voel je je thuis?
Je hebt zelf wel altijd werk kunnen vin
den, toch?