2 IINNEN O? BUI
TIPS NIEUWTJES
Ouderlijk huis
We hebben onze eigen plek
gemaakt op een andere plek.
Zij hebben nooit geweten
hoe ik hier heb gewoond
Simpel tuinieren
mei binnentuintje
Bezemsteel
wordt haakje
-» VERVOLG VAN VOORPAGINA
Chin-lien Cen maakt een
weids armgebaar naar
het park voor de deur.
Het prachtige licht dooi
de hoge ramen, de 150
vierkante meter die ze zelf, part
ners in ontwerpbureau Office of
CC, hebben vormgegeven. Daarom
deden ze het, houden ze zichzelf
voor als ze hun oude buurt missen.
Want de statige Plantagebuurt
heeft niet de bonte mix van daar.
Chen: „En je realiseert je pas wat
de buurt voor je betekende als je er
niet meer woont."
Meer dan twee jaar duurde de ver
bouwing van het huis waar Chris
Vermaas tot zijn 17de woonde. En
nu is het nog niet af. „We zijn nu
even gestopt. De verbouwing bleek
veel langer te duren, duurder te
worden en ingewikkelder te zijn
dan we hadden gedacht." Chen:
„Het was financieel zwaar." Ver
maas: „Het was een aanslag op ons
leven. Ik twijfel nog steeds of we er
goed aan hebben gedaan, maar dat
druk ik ook weer weg. Het is ge
beurd."
Hun kinderen, zegt Vermaas, heb
ben door de grondige aanpak wel
hun eigen kamers zien ontstaan. Ze
mochten meedenken, zijn niet zo
maar ingetrokken in het huis van
hun grootmoeder. „We hebben onze
eigen plek gemaakt op een andere
plek. Zij hebben nooit geweten hoe
ik hier heb gewoond. Bij mij roept
elke kamer een herinnering op,
maar daar wil ik mijn gezin niet
mee lastigvallen."
Peinzend besluit Vermaas de rond
leiding door het huis in de twee
smalle kamertjes naast de voor
deur, onder de woonkamer. Het ka
mertje voor, daar sliep hij vroeger.
Tegen de muur in de gang staat zijn
oude jongensbed, ooit met liefde
gebouwd door zijn vader. Maar wat
hij er nu mee moet? Toch maar ver
zagen, misschien?
Teddybeer
Het kamertje achter was ooit de
keuken. Hij bewaart er zijn collec
tie langspeelplaten. Als hij moet
werken, gaat hij hier zitten, tussen
zijn muziek. Vanaf een hoge plank
kijkt zijn oude teddybeer toe, die
na Vermaas' omzwervingen rond de
wereld nu ook weer terug is bij af.
Dan keert Vermaas terug in het
hier en nu. „Ik hoef niet in mijn
eigen museum te wonen, het is van
groot belang dat we hier samen een
nieuw avontuur beginnen. Ik wil
mijn geschiedenis niet opdringen
aan mensen die hier zélf hun ge
schiedenis moeten creëren."
Ook Wouter Hubers (73) kocht het
huis waar hij opgroeide. „Ik zie nog
die langgerekte ruimte voor me,
met in het midden een brede goot,"
zegt Hubers, architect en oud-direc
teur Utrechtse Maatschappij tot
Stadsherstel. Het huis, dat hij in
1949 als 7-jarige voor het eerst zag,
staat aan de zuidrand van het
grondgebied van de zeventiende-
eeuwse buitenplaats 't Oude Hof in
Bergen. Het werd er in 1941 ge
bouwd als badhuis voor Duitse mi
litairen.
Het is 28 meter lang en 7 meter
breed. Rijen ramen, hoog in de ge
vels. „De ramen aan de zuidkant
heeft mijn vader vergroot, zodat je
naar de polder kunt kijken en tot
voorbij Egmond. In mijn ouderlijk
huis waren twee ateliers, mijn
vader was pottenbakker en mijn
moeder weefster. In 1949 is hier de
eerste tentoonstelling gehouden
van kunstenaarsbeweging Cobra.
Toen mijn vader in 1956 naar Ame
rika vertrok, ben ik hier met mijn
moeder en jongere broer achterge
bleven. Mijn ouders hebben het
huis op naam van mij en mijn
broer gezet. Dat was toen kennelijk
een fiscaal handige oplossing."
Na het overlijden van zijn moeder
in 1991 gebruikte Hubers het pand
als tweede huis. „Mijn vrouw Lilet
(72) en ik deelden sinds 1974 een
huis aan de Nieuwe Herengracht in
Amsterdam met een ander echt
paar. Toen dat stel besloot naar
Friesland te vertrekken, was het
voor ons een logische stap terug te
keren naar Bergen. Ook Lilet was
aan het huis verknocht geraakt -
door het huis zelf, de plek, het uit
zicht."
Dierbaar
Uiteindelijk kocht Hubers zijn
broer uit en verbouwde het huis.
„Het heeft ons zeven jaar bezigge
houden. Het westelijke deel, waar
het atelier van mijn moeder zat,
verhuren we nu aan vrienden, ken
nissen en familie. In het oostelijke
deel wonen we sinds 2008 zelf. Ik
kan me nog goed voor de geest
halen hoe het hier vroeger was. De
Oorlogshorloge
aan de muur
vrijdag 13 november 2015
In de Plantui Smart Garden kun je
het hele jaar door sla, kruiden of
eetbare bloemen laten groeien. In
dit binnentuintje, dat 249 euro
kost, plaatsje zaadcapsules met
zaden van dezelfde óf verschillende
soorten planten of kruiden. Vervol
gens voeg je water en voedingsstof
fen toe, die ervoor zorgen dat de
planten veel vitaminen en minera
len binnenkrijgen. Daarna hoefje
alleen nog maar af te wachten.
Oude bezemstelen
kregen een tweede
leven als wandhaken.
Op de plaats waar
ontwerper Reinier de
Jong de haken
zaagde en uit-
freesde, kwam on
gerept hout tevoorschijn. Een set van
drie kost 25 euro. Hang ze netjes op
een rij, of juist willekeurig aan de muur.
Meer info: stilst.nl
TERUGNAM
toen
44
Merel
Middelburg
met een
oude foto
van haar
ouderlijk
huis. 'Als
kind vond
ik het huis
zó groot.'
Designers Bob Copray en
Niels Wildenburg van het
jonge label Mal Furniture
laten zich graag inspireren
door iconen die ons wereld
beeld hebben beïnvloed. Zo
maakten ze de MalClock, een uur
werk geïnspireerd op de Seikosha-
horloges die Japanse gevechtspiloten gebruikten tij
dens de Tweede Wereldoorlog. De klok is in verschil
lende kleuren te koop, kost 298 euro en is te krijgen
via de webshops FonQ, Stylesuite en Filiaal 4.
