I 7
DEAFHANKELIJKE
DE FANATIEKELING
MISTERSOMBERMANS
DE BEMOEIAL
YYal dool oen
pensioen
eoaeh?
Ziek van man
op de bank
Pakweg vijftig jaar geleden was het op
zekere leeftijd ongepast om nog uit elkaar
te gaan. Tegenwoordig neemt het aantal
scheidingen rond de pensioenleeftijd
alleen maar toe. In 2014 scheidden 5300
mensen ouder dan 60 jaar; in 2004
waren dat er nog maar 2000.
dinsdag 10 november 2015
GO
weer tijd tekort.
De man barstte al-
Willy Dekker geeft
al achttien jaar
'Pensioen in zicht'-
trainingen vanuit bu
reau Blooming. Ze
leert pensionado's
en partners omgaan
met hun nieuwe le
vensfase.
Deze cursus is in
veel cao's opgeno
men om te voorko
men dat werknemers
in een zwart gat val
len. Dekker: „Ik help
mensen bij het af
scheid nemen van
hun werk en leer ze
hoe ze hun leven op
nieuw kunnen
inrichten."
Doordeweeks ging hij op in zijn werk, was vaak in het
buitenland en alleen in het weekend thuis om het vlees
te snijden. Nu hij gepensioneerd is, heeft hij het gevoel
dat hij wat moet inhalen. Hij wil vooral op pad met zijn
vrouw. Maar zij krijgt het er Spaans benauwd van. Zij
moet zelf al zo goochelen met haar tijd. Wil ze op haar
enige vrije middag lunchen met een vriendin, komt hij
aanzetten: 'Leuk! Schuif ik ook gezellig aan!'
„Tja, die vrouwen durven dus geen 'nee' te zeggen,"
merkt pensioencoach Willy Dekker. „Ze voelen zich
schuldig. Maar het is beter als hij leert zijn eigen plan te
trekken. Zodra je als koppel alles samen doet, sluiten
de deuren zich voorgoed en verander je in zo'n eeneiige
tweeling met dezelfde jas en fietstas. De pensionado
moet zijn blik naar buiten richten. Als partner help je
hem door los te laten. Kom dus niet aanzetten met to-
do-lijstjes en folders van cursussen. Laat hem zélf uit
vinden hoe hij zijn leven opnieuw vormgeeft. Dat kost
tijd, maar meestal komt het goed. Zoveel leuke organi
saties staan te springen om de inzet van dorps- en
stadsgenoten. Zodra dit type een nieuwe wereld bin
nenstapt, heeft hij binnen no-time weer een eigen focus
en netwerk. Pas maar op, voor je het weet, komt hij
tijd van de energie
en neemt dus ook
nu veel hooi op zijn
vork. Hij wil de we
reld zien, is voorzitter
van de fanfare én de vo
gelclub, barst van de
plannen voor in en om het
huis. Oude en nieuwe vrien
den nodigt hij graag uit voor
borrels en etentjes. Nu hij met
pensioen is, kan dat ook zo fijn door
deweeks. Wat hij niet ziet, is dat zijn
vrouw na een lange werkdag snakt naar
rust of eindelijk meer tijd samen. Zij komt in
zijn plannen nauwelijks voor.
„Soms is de oplossing praktisch,"
weet Dekker. „Maak een week
agenda met planning. Door zijn
enthousiasme is hij zich namelijk van
geen kwaad bewust. In zo'n weekagenda kunnen jullie samen hier en daar een kruis zet
ten voor thuistijd. Voor hem is dat geen probleem, want hij vindt echt alles leuk. Alleen
vindt hij het lastig om 'nee' te zeggen tegen anderen. Zonder te beseffen dat hij zichzelf
en zijn vrouw daarmee tekortdoet. Er zijn vrouwen die uit wanhoop zelf maar vrijwilliger
worden bij de vogelclub, zodat ze hun man vaker zien. Echt, dat komt voor! Het lijkt mij
geen aanrader."
niks. Als partner kun je niet veel meer doen dan
begrip tonen voor het feit dat hij iets dierbaars is
verloren. Zijn rouw getuigt van een enorme loy
aliteit. Soms kan het nodig zijn om professionele
hulp te zoeken. Een lijntje met oud-collega's kan
daarbij helpen, niet voor niets organiseren grote
bedrijven jaarlijks seniorendagen."
Hij was verkleefd met zijn
werk, spande zich
jaren in voor de
zelfde organi
satie. Fokker,
KLM, Philips,
het voelt als
één grote fa
milie. Pensioen
betekent het ver
lies van zijn identi
teit. Wie is hij nog
zonder status en
bewondering van
collega's? Somberte ligt
op de loer, hij komt tot niets, duikt
weg achter zijn computer. En elke dag gaat de
fles wijn een paar minuten eerder open.
Dekker: „Het verdriet om het verlies van een
baan kun je vergelijken met rouw. Van de ene op
de andere dag raak je alles kwijt: je dagritme,
collega's, het gevoel nuttig te zijn. Dat is niet
Vrouwen kunnen
letterlijk ziek worden
van hun gepensio
neerde partner, zo
blijkt uit de weten
schap. Er bestaat
zelfs een officiële
naam voor, het
retired husband
syndrome (rhs).
Zo'n man op de bank
veroorzaakt stress
en slapeloosheid,
heeft de Universiteit
van Padua aange
toond in een onder
zoek onder Japanse
vrouwen. In Japan
bedachten ze een
oplossing: ze verko
pen er geluiddichte
minikamertjes met
televisie en compu
ter om manlief tijde
lijk in te stallen.
Als type bobo en leidinggevende is hij gewend de baas te zijn.
Sinds er op de werkvloer niets meer te commanderen valt, ver
plaatst zijn territorium zich naar huis. Koken! Ja! Dat lijkt hem
wel wat. Uiteraard op zijn manier. En dus kan het zomaar zijn dat
hij ineens de keuken heeft gereorganiseerd als zijn vrouw terug
komt van een weekendje weg. Verrassing! „Schat, ik móést de boel
wel herinrichten. Nu kan ik tenminste alles vinden."
„Dit is afzien en alle reden voor kletterende dakpannen," zegt
Willy Dekker. „Een pensionado van dit soort kun je niet
zachtaardig aanpakken. Leidinggeven is zijn
talent. Moet hij vooral doen, maar niet thuis.
Maak duidelijk dat jullie gelijkwaardig zijn.
Ga de confrontatie aan en zeg dat je het se
rieus meent. Hij schrikt zich rot; weerstand
is hij namelijk niet echt gewend. En met zijn
vrouw wil hij graag vriendjes blijven.
Een wekelijks werkoverleg werkt goed bij
dit type. Daar horen piketpaaltjes bij over
wat hij wel en niet kan doen. Gun hem zijn
succes. Koop een messenset als blijk van
waardering. En wees gerust: deze be
moeial heeft zo weer ergens een com
missariaat of iets dergelijks. En anders
wordt hij zelfstandig adviseur. Niet te
veel zorgen maken dus."
5300
