1/ HART8TZII I 3 DIEKSTRA Iets in mij zegt dat door lopen gelijk staat aan het rijk van onverschilligheid binnenstappen SFEER IN DE LES SNELAAN TE HAKEN KWALITEIT VAN DE LERAAR peet voor de autonomie van het kind'. En ja, dat voelt anders. Voor mij, en ook voor Noortje - als ze niet van plastic was geweest. Haastige spoed is zelden goed, maar dat ouders hun kind per on geluk op een achtbaanritje trakte ren, komt volgens Rita Bovekerk vooral door onwetendheid, en doordat slecht voorbeeld doet vol gen. „Ik wind me ontzettend op als ik een reclamespotje zie waarin een baby onder de oksels in een rot- vaart omhoog wordt geslingerd. Vooral op die bevallingsprogram ma's op TLC is het schering en in slag. Ik schrijf dan een boze brief, maar in Nederland kunnen ze na tuurlijk niets veranderen aan Ame rikaanse opnames." Oogcontact Rita is inmiddels de zeventig ge passeerd, maar pensioen of niet, het weerhoudt haar er niet van om haar missie te blijven uitvoeren. Ze liet een poster ontwerpen die het goede voorbeeld geeft, met als doel 'dat hij op elk consultatiebureau in PRIJS KWALITEIT EIND OORDEEL Nederland komt te hangen'. En Ma- riska heeft op haar website een in structievideo geplaatst. Rita's benadering zou je gerust 'mindfulness voordat mindfulness werd uitgevonden' kunnen noe men. „Als jij zit, vóél dan datje zit. Maak gericht oogcontact, luister geconcentreerd, loop niet te hard van stapel. Doe het zo, dan kun je daarna best in het normale tempo verder hoor - je bent als ouder heus niet tot een slowmotiontoestand veroordeeld. En voel je vooral niet schuldig als je het niet altijd vol gens het boekje doet. Ik wist dit ook niet toen mijn eigen kinderen klein waren. Maar mijn kleinzoon en -dochter, die heeft oma echt an ders op- en aangepakt. En het mooie is dat het ook goed is voor kinderen die het babystadium al zijn ontgroeid. Dus schuif dat mo bieltje maar even aan de kant, en voel met je benen de grond." Handsignalen René Diekstra buigt zich over de menselijke geest René Diekstra loopt rond mid dernacht over de Boulevard Haussmann in Parijs en pas seert het luxueuze warenhuis Au Printemps. Op de drempel zoeken daklozen warmte. Zij houden hem een spiegel voor. Als ik voorbij Au Printemps loop, werken de etaleurs ondanks het late uur nog aan de etalages voor de kerst. Mijn oog dwaalt af naar de glazen toegangsdeu ren. Wat ligt daar? Het lijkt op een hoop vodden. Nieuwsgierig kom ik dichterbij. Het blijkt inderdaad een hoop vodden. Net op het moment dat ik me afvraag wat die daar doen, schrik ik. Er beweegt wat. En dan opeens zie ik het. Tussen de vodden een hoofd. Daar ligt iemand. Dan schrik ik opnieuw want ook aan de an dere kant is opeens een be weging. Jeetje, daar ligt nog iemand. Dan valt de munt bij me. Dit is een slaapplaats voor daklozen. Maar waarom hier, precies op de drempel van deze kathedraal van de luxe? Uit protest? Het antwoord dringt zich al gauw op. Tussen de vodden ont waar ik een rooster. Naar ik aanneem een afvoerrooster voor de warme lucht vanuit de metro. De onthutsende tegen stelling tussen de stralend verlichte in gang van het warenhuis - met reclame voor onder andere cosmeticaproducten van Dior - en deze mensenverbergende voddenhoop, nagelt me een tijd op deze plaats. Alsof iets in mij zegt dat je niet zomaar kunt doorlopen. Alsof dat gelijk staat aan het rijk van de onverschillig heid binnenstappen. Even heb ik de neiging om de mensen die wel voorbijlopen aan te spreken en te zeggen dat dat toch zo niet kan, dat we daar iets aan moeten doen. Tegelijker tijd bekruipt me de achterdocht dat dit misschien een erg kinderlijke reactie is. Ik weet ook wel dat het zo niet werkt in deze wereld. En ik weet ook dat daklo zen, clochards, sinds jaar en dag tot het straatbeeld van Parijs horen. Maar juist die gedachte steekt. Dat we deze mens onwaardige tegenstelling tussen zij die hebben en zij die niet hebben, normaal vinden. Maar ook ik weet uiteindelijk niets anders te doen dan mijn innerlijk conflict op te lossen door stilletjes wat geld op de vod den te leggen. Losgeld? Ik vrees van wel. Als ik even later voor een volgende in gang van Au Printemps weer een hoop vodden zie liggen, denk ik: 'ja hé, ik kan niet aan de gang blijven'. Terwijl dat nu juist is wat ik, wat wij wel moeten gaan doen. dinsdag 10 november 2015 GO Sereen. Er wordt weinig ge sproken. Beschouw Kyudo als een meditatie. De boogschut ters helpen eikaars bewegin gen te vervolmaken. Alles wat je doet vindt zijn basis in een minimaal design van bewegingen. Zelfs pijlen ophalen bij het doelwit. Kun je je daaraan overgeven? Ja, want iedereen oefent op zijn eigen niveau. In de eerste les mag je van een paar meter afstand drie lange pijlen op het doelwit loslaten. Na de proefles oefen je maan den om je de weg van de boog eigen te maken. Als alle stap pen zijn ingesleten, mag je met pijlen gaan schieten. Het voelt alsof een natuurlijke autoriteit je les geeft. De uit leg van Ivo is glashelder, zijn geduld groot. Ivo houdt 14 november open huis. Niets kunnen ontdekken. Na twee proeflessen betaal je 30 euro per maand. Dan krijg je les van een man die de kunst in Japan leerde. Elke Kyudoka draagt de Japanse broekrok, hakama. De eenmalige kosten van tra ditionele kleding en uitrusting komen er dus nog bij. Niet zo simpel, wel boeiend. Bekijk het instructiefilmpje over basis bevestigend dragen op kleineprins-hoogerheide.nl. 4» Met zijn handjes vertelt een baby hoe hij eraan toe is. Bijvoorbeeld: een vuistje tegen een afgewend hoofdje betekent datje baby moe is. Nog vijf andere signalen. ILLUSTRATIE THIJS UNGER Een ontspannen handje, met de vingers los om het duimpje of open. Je baby slaapt of rust en is ont spannen. Een handje met gestrekte en gespreide vingers. Aan deze reflex zie je dat je baby ergens van is ge schrokken. Ging het alle maal te snel? Veel baby's beginnen hierna te huilen. Een handje met ontspannen, gespreide vingers. Je kindje heeft zijn handjes ontdekt en strekt het uit om te grijpen. Een ontspannenen handje met duim en wijsvinger open: wat gebeurt er allemaal? Duimpje in een gespannen vuistje: je kleintje is ge schrokken, heeft pijn, of spant zich ergens voor in. Je baby sluit zich af. Vodden Reageren? Mail naar hartenziel@persgroep.nl

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2015 | | pagina 47