'Laat dat speelgoed maar, eerst de kleren' tSllllW REPORTAGE 21 Knuffels voor kinderen zijn er genoeg, maar waar blijven nou die kleren voor heren? Voor al de kleinere maten. Er zijn ook al zo weinig schoenen. Wat nou als er vooral vluchtelingen ko men die net in Nederland zijn? Die hebben toch nog van alles no dig? Vragen volop bij de vrijwilli gers die dinsdag helpen bij de in zameling van speelgoed en kle ding in de oude gymzaal aan de Torenweg, naast de vluchtelin genopvang. De grootste vraag: wie komen er eigenlijk? Niemand die het dan al weet. Ook de ge meente Middelburg krijgt dat pas kort voor aankomst van de vluch telingen te horen. Dus houden de medewerkers van de Kleding- bank Zeeland en de vrijwilligers rekening met alles en iedereen. „Zullen wij beginnen met het speelgoed?", vraagt vrijwilligers- coördinator Karei van de Beek van de gemeente. „Puzzels kun je apart leggen, daar doen we niks mee. Die stukjes raken zoek. Knutsel- spullen zijn wel heel nut tig. Kijk, die kleurpotlo den en die klei bijvoor beeld. Ha, sjoelbakken, da's ook fijn." De zakken met oude kle ding gaan de grote zaal in en worden di rect uitgepakt en gesorteerd. Er moet een uitgiftepunt komen waar de vluchtelingen kleding kunnen op halen. Tijdens de lunch wordt een 'aanvalsplan' bedacht door voor zitter Susannah Koppejan van de Kledingbank. Het sorteren gaat door, maar het uitgiftepunt krijgt voorrang. „Als die mensen ko men, moeten we ze meteen kun nen helpen. Dat sorteren kan toch achter de schermen door gaan? Dus, Maurits, wil jij mij nu helpen met de kleding? Laat het speelgoed maar even zitten." Tania Goudezeune komt aanlo pen met een kruiwagen vol kle ren. Ze woont in de wijk Dauwen- daele, waar de crisisopvang komt. Als ze ziet wat er in de hal moet gebeuren, blijft ze de hele mid dag om te helpen. Het uitgiftepunt vult zich snel. Dameskleding ligt er wel genoeg, schatten we zo in. Zichtbaar blijft het gebrek aan kleding en schoe nen voor grote jongens en kleine mannen. Op woensdag blijkt de oproep voor meer kleinere heren kleding goed gehoord en gezien. „Al voordat we opengingen ston den er spullen voor de deur", ver telt Karei van de Beek. Tania Goudezeune is er weer. En ze staat ook voor de volgende dagen ingeschreven als vrijwilli ger. „Ik weet wat het is om op straat te zwerven en buiten te moeten slapen, hoe zwaar dat is. Dus ik doe dit vanuit mijn hart. Ik wil die mensen graag helpen." 'Ik weet wat het is om op straat te zwerven, dus ik doe dit vanuit mijn hart' Veel vluchtelingen moeten la chen: daar staat-ie weer. Maar het contact wordt daardoor ook al ver trouwd en leuker. Kinderen halen grapjes uit, mannen houden de hand tegen het hart, vrouwen oe fenen graag een woordje Neder lands. „Smakelijk eten. Dank u wel. Graag gedaan." Een jonge Syrische vrouw haalt na het eten een emmer sop en maakt alle tafels en banken schoon. (Haar voorbeeld wordt na het diner gevolgd door een groep van zes mannen die meteen ook de vloer dweilen.) In het gebouwtje van Stichting Wijk Dauwendaele, net buiten het afgesloten opvangterrein, wor den gezichten geschminkt. En in groepen gaan de vluchtelingen kle ren halen bij het uitgiftepunt, iets verderop aan de Kruitmolenlaan. Dat betekent zo dus weer drukte in de wasserette. De opvang verloopt, 24 uur na aankomst van de eerste bussen, soepel. De stemming onder de vluchtelingen is goed, gemoede lijk. Ongetwijfeld gaat niet alles helemaal goed, maar daar is niks van te merken. Op een bankje zit een Syrische vrouw te wachten. „Ik ben hier met mijn zoon van tien en mijn dochter van veertien. We hebben alles verkocht. Huis, auto, tv, alles. Toen hadden we net genoeg geld om met z'n drieën te vluchten. Mijn man is nog in Syrië. Hij woont nu bij zijn moeder. Ik had een advocatenkantoor, mijn man werkte aan de grens met Jordanië. Ik hoop dat we hier kunnen blij ven en dat mijn kinderen hier kunnen studeren. Mijn dochter houdt van mode. Ze wil kleren te kenen. Designer, ja." Aan het einde van de middag delen we schone handdoeken uit in de sporthal, waar de bedden niet meer zo strak in het gelid staan als de gemeente ze had opge steld. Gezinnen en bevriend geraakte mannen hebben zelf hoekjes ge maakt. Het is nu benauwd in de CRISISOPVANG VAN VLUCHTELINGEN IN MIDDELBURG hal, maar in de loop van de nacht wordt het toch koud, zegt een oudere Syriër. Twee Syriërs die in het azc in Middelburg wonen en komen tol ken in De Kruitmolen, treffen vier dorpsgenoten. Ze praten el kaar bij over de situatie thuis. „Ons dorp is vier dagen geleden beschoten", vertelt Anan. „Er zijn weer mensen dood." Er wordt volop gebiljart en getafel tennist - allebei m'n wedstrijdjes gaan verloren. Collega-vrijwilliger Joan speelt een spelletje schaak met de 17-jarige Syriër uit de was serette, en verliest ook. Om elf uur gaan de lichten in de hal uit. „Ik heb nu niks meer voor jul lie te doen", besluit coördinator Cynthia. Dat was het dan, mijn vrijwilligerswerk in de crisisop vang. Joan vertrekt ook. „Gek eigenlijk hé", zegt ze, „maar ik vond het ge woon hartstikke gezellig." ZATERDAG 7 NOVEMBER 2015 Tania Goudezeune, vrijwilligster Woensdag, 15.30 uur: aankomst van de eerste twee bussen met vluchtelingen uit Ter Apel. De wasserette - vijf wasmachines en vijf wasdrogers - in De Kruitmolen draait overuren. 13.00 uur. Op mijn vaste stek: bij de deur van de eettent. 14.30 uur. Naar de kinder activiteiten. 16.00 uur. Terug naar de wasserette. Middelburg is de vijf de gemeente in Zee land die een crisisop vang biedt voor vluchtelingen, na Sluis, Vlissingen, Schouwen-Duiveland en Kapelle. De gemeente zet veertig medewer kers in. Ook ambte naren van andere Zeeuwse gemeenten helpen mee. Bovendien is er hulp van tachtig vrijwilli gers uit Middelburg, Vlissingen, Schou wen-Duiveland en Kapelle bij de maal tijduitgifte, de wasse rette, de kinderop vang, het tolken en de kledingbank. Stichting Welzijn Middelburg, Kunst educatie Walcheren, Zeeuws Museum, Stichting Wijk Dau wendaele en sport clubs zorgen voor ac tiviteiten voor de vluchtelingen. GGD en Rode Kruis bieden medische hulp. 20.30 uur. Avondprogramma. 23.00 uur. Pasje inleveren en naar huis. 5WIKJ

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2015 | | pagina 21