'Obi
van Duiveland tegenover oude liefde Kloetinge
Voetbalhumor
SPORT 9
Op vijfde plek in
lijst van meeste
competitieduels
laatst. Daar heeft ze gelijk in."
Wat trok hem zo aan dat hij na
zijn actieve carrière graag trainer
wilde worden? „De ontwikkeling
'Ik moest bij RBC soms
alles zelf doen. Ik stond
de ballen op te pompen
en de cornervlaggen
zette ik ook neer'
die je in een elftal kunt zien", legt
Van der Woerdt uit. „Als je ziet
dat spelers beter worden, daar doe
je het voor. Ik probeer ze ook te
verrassen met bepaalde oefenin
gen, waardoor ze over het spelle
tje na gaan denken. Niet zomaar
wat doen, maar begrijpen waarom
we tijdens de trainingen met be
paalde trainingsvormen aan de
slag gaan. Ik merk nu dat steeds
meer jongens er echt mee bezig
zijn. Daar doe je het voor als trai
ner."
Van der Woerdt speelde in het
verleden negen seizoenen voor
Kloetinge, waar de Brabander ver
volgens assistent bij het eerste elf
tal werd en later ook de tweede se
lectie onder zijn hoede nam. „Dat
we bij de loting met Duiveland
aan Kloetinge werden gekoppeld
vond ik natuurlijk wel mooi. Met
jongens als Daan en Jaap Esser en
Mark Schuit heb ik nog gevoet
bald. En Aart Veldhof haalde ik als
A-junior bij het tweede, zodat hij
aan dat niveau kon wennen."
De trainer van Kloetinge kent
hij ook goed. Arie van der Zou-
wen was bij de cursussen Trainer/
Coach 3 en 2 de docent van Van
der Woerdt. „Voor Duiveland en
voor mij ligt er vandaag een
mooie uitdaging. We gaan vrijuit
voetballen en ons echt niet aanpas
sen. Wij hebben niets te verlie-
'Er staat een groep waar
potentie in zit Het
mooie vind ik dat het
een collectiefis. Ze
knokken voor elkaar*
zen. Als het 4-0 voor Kloetinge
wordt, vindt iedereen dat nor
maal. Wordt het 1-0 dan hebben
we het niet slecht gedaan. En als
we winnen doen we het fantas
tisch. Als ik mag kiezen, ga ik voor
de laatste optie."
Erwin van der Woerdt maakte als
B-junior de overstap van de ama
teurs van FSV naar profclub RBC.
Een paar later, in april 1996, debu
teerde hij in de hoofdmacht.
In 2000 promoveerde Van der
Woerdt met RBC naar de eredivi
sie. Na een korte verhuurperiode
bij FC Dordrecht maakte hij de
overstap naar Kloetinge. Daar zou
hij negen seizoenen blijven en
zijn actieve carrière afsluiten. Op
de lijst met spelers met de meeste
competitieduels voor Kloetinge
staat Van der Woerdt met 165
wedstrijden op de vijfde plek, ach
ter koploper Daan Esser, doelman
Jaco van der Schee, Jaap Esser en
Ronald Zuijdwegt.
beren te vermijden."
Bij 't Zand - en later Middel
burg-Zuid, TTCM en de nationale
bond NTTB - ging het crescendo
met Boon. Niet zozeer als speler,
want daarvoor was hij te laat be
gonnen. Maar wel als trainer. Hij
haalde rond z'n 25e al het hoogste
diploma. „Ik was een groentje des
tijds, maar bewees dat je niet per
se een goede tafeltennisser hoef
de te zijn om een goede coach te
worden."
Moderne coach
Zowel bij 't Zand als Middel
burg-Zuid vierde Boon successen.
Hij bracht teams naar de hoogste
divisies en leidde de mannen-
ploeg van 't Zand in 2000 zelfs
naar de algehele landstitel. In de
jaren daarna was hij veelal werk
zaam bij de bond, onder meer als
bondscoach van de vrouwen-
ploeg. Hij begeleidde onder ande
re Li Jiao.
„Ik heb geprobeerd een moder
ne coach te zijn", vertelt hij. „Ik
vernieuwde. Vroeger deed de spe
ler wat de coach vroeg. Ik ben één
van de mensen geweest die vra
gen ging stellen aan zijn spelers.
Zo van: waarom maakte je bij 9-7
die ene beslissing? Dat waren ze
niet gewend. Moesten ze ineens
zelf gaan nadenken over hun spel.
Ook was ik wel van het action
type coaching, waarbij je kijkt hoe
een speler als mens is en hoe je
hem dan het beste kunt benade
ren. De ene speler wordt gestimu
leerd als-ie een keer op de trai
ning voor gek wordt gezet, terwijl
het bij de ander averechts werkt."
Boon is er trots op dat hij spe
lers naar hun eigen top kon breng
en. Kalun Yu was de beste die hij
in Middelburg onder zijn hoede
had, maar bij Wouter van der
Mark en Sören Witte haalde hij
ook het onderste uit de kan.
„Sören is pas op z'n zestiende be
gonnen. Als je dan de eerste divi
sie haalt, is dat wel bijzonder."
In de laatste jaren kwam een
beetje de sleet erop. Boon, die van
af 2007 TTCM ging professionali
seren, herinnert zich nog een trai
ningsavond vlak voor een belang
rijke wedstrijd. Hij had een aan
bod voor een bezoek aan het thea
ter afgezegd, want „als trainer
moet je er op zo'n moment voor
het team zijn". Maar het regende
die avond afzeggingen; vijf spe
lers hadden vlak voor die belang
rijke ontmoeting iets anders te
doen. „Toen dacht ik: oké Peter,
nu ga je je ergeren aan dingen,
het wordt tijd om te stoppen.
Want als ik me erger, functioneer
ik slecht."
Hij stopte overigens niet met
een als hoofdtrainer. Hij gaf het
bestuur ruim de tijd om naar een
opvolger te zoeken. Dat werd Jel-
le-Jan Pieterse. Boon: „Bij de hele
voorbereiding op dit seizoen ben
ik niet meer betrokken geweest.
En ik vind het heerlijk zo. Ik heb
hele avonden voor mezelf. Tiental
len jaren bepaalde de sport mijn
agenda. Nu ben ik weer de baas
over mijn tijd."
Boon, die vorige week een af
scheidsfeest had, blijft wel betrok
ken bij de club. Hij traint nog an
derhalf uur in de week de begin
nende jeugd. Daarnaast is hij advi
seur van TTCM. Bovendien houdt
hij zijn vak bij, om zijn licentie te
kunnen behouden. „Ach, dat is al
lemaal te overzien", zegt hij la
chend. „Ik kan wel beter stilzitten
dan ooit, maar moet altijd wel iets
te doen hebben."
COLUMN
Barry van der Hooft
Deze week kwam het
nieuws naar buiten
dat de spelers van
Darmstadt 98 een
ethische code heb
ben moeten ondertekenen. In het
vijf pagina's tellende document
staat onder meer dat er geen sche
ten mogen worden gelaten in de
bus. Onder de douche plassen
wordt ook bestraft met een boete.
Sommige lezers zullen nu den
ken: dat lijkt me niet meer dan
normaal. Maar alle voetballers we
ten: dit kun je niet verbieden. Het
hoort bij de kleedkamer, het
hoort in de bus, het is (voetbal)hu-
mor waar je jaren later soms nog
over praat.
Vraag aan een voetballer of hij
met voorbeelden kan komen en
hij somt er zo minimaal drie op.
Lukt 'm dat niet, dan heeft hij bij
een heel saaie club gespeeld.
Mark van Bommel reageerde don
derdag in de uitzending van
Edwin Evers op Radio 538 op de
ethische code van de Duitse club.
Je kon de assistent en schoonzoon
van Bert van Marwijk op z'n tong
horen bijten. Hij strooide met
anekdotes, maar liet de namen
van de 'daders' achterwege.
Ik moest direct aan mijn tijd in de
kleedkamer bij Terneuzen en
Alle voetballers
weten: dit kun je
niet verbieden. Het
hoort bij de
kleedkamer
Hoek denken. Ik heb echt met on
gelofelijke smeerlappen gevoet
bald. Onze nummer 10 stond in
Terneuzen vaak tegen het been
van de linksback aan te pissen.
Die voelde wel wat warmte, maar
kwam er pas later achter wat er
echt aan de hand was. Diezelfde
linksback was soms ook minuten
lang bezig met het wassen van
zijn haar. Steeds als hij zijn ogen
dicht had en zijn haar uit wilde
spoelen, werd er een beetje sham
poo bij gedaan. Het bleef maar
schuimen, hij bleef maar wassen.
Tijgerbalsem in mijn onderbroek?
Ik was er gloeiend bij. Een laagje
water in leren schoenen laten lo
pen en ze dan in de vriezer zet
ten? Een leeg potje gel vullen met
vaseline en dan aan een nietsver
moedende ploeggenoot aanbie
den? We gierden het uit.
Het zorgde er ook voor dat je op
en rond het veld meer van elkaar
accepteerde. Een selectie kan niet
zonder voetbalhumor.
Bij Darmstadt 98 denken ze er
iets anders over. Mag er bij die
club eigenlijk nog wel gewoon ge
lachen worden? Of krijg je daar
ook een boete voor?
ZATERDAG 24 OKTOBER 2015
en hopen op een stunt
Erwin van der Woerdt (boven) duelleert in 2003 met Bart Poppe tijdens de derby Kloetinge-Hoek. archieffoto Willem Mieras
Erwin van der Woerdt
Erwin van der Woerdt
baas over zijn eigen agenda
