Fotograaf uit Ellewoutsdijk rijdt met oude Espace door Nederland en België, voor
12 PORTRET
Bijna tien van de twaalf maanden
zitten erop. Voor zijn project A muse
a day fotografeert Rem van den
Bosch dagelijks een vrouw. „Ik vind
het mooi om mensen op een
voetstuk te zetten."
Vandaag gaat foto
graaf Rem van den
Bosch voor de
297ste keer dit jaar
vanuit Ellewouts
dijk op pad om er
gens een naakte vrouw te fotogra
feren. Vanaf 1 januari is hij elke
dag in zijn oude Renault Espace
gestapt, op doordeweekse dagen
vaak nadat hij de kinderen in Mid
delburg naar school heeft ge
bracht, om naar een adres te rij
den dat zijn vriendin Ana naar
hem heeft ge-sms't. Daar wacht
een vrouw die hij niet kent en die
voor één dag zijn muze wordt. Op
31 december neemt hij de laatste
foto voor zijn project A muse a
day, maar dat is dan nog aller
minst afgerond.
Hij opent de deuren van een
flinke kast in zijn slaapkamer. De
planken staan volgestapeld met
plastic dozen, per maand ge-
stickerd. Elke doos bevat zeker
vijftig niet-ontwikkelde fotorolle
tjes. En dan zijn er nog dozen
met polaroids, en een stapel har
de schijven, zowel met foto's van
zijn digitale spiegelreflexcamera
als van zijn iPhone. Afgelopen
week plaatste Van den Bosch een
oproep op zijn Facebookpagina:
'Wie kan goed films ontwikkelen,
heeft hier aantoonbaar ervaring
mee en wil dat voor mij doen? Ik
kan 1 euro per film betalen en ik
heb er rond de 600 tot 700 liggen
op het moment. Het gaat om
ontwikkelen, knippen en in in-
steekhoezen doen. Ik kom zelf
simpelweg tijd te kort binnen het
leven van www.amuseaday.com.'
Beeldende kunst is
heel mooi en ook hard
nodig in de
maatschappij, maar
het is geen
hersenchirurgie.
Big project, low budget. Van den
Bosch laat zich door niets uit het
veld slaan. September volgend
jaar hoopt hij de resultaten van
een jaar lang fotograferen te pre
senteren in een kloek boek en
een bijbehorende expositie. „Mijn
financiële middelen zijn be
perkt", vertelt hij. „Mijn auto
heeft driehonderdduizend kilome
ter op de teller, voor een deel
werk ik met oude spullen die ik
op de academie al had, een vriend
van me heeft de website gemaakt,
maar hij werkt op een boorplat-
form dus ik moest wachten tot
hij er tijd voor had. Een andere
vriend heeft de trailer gemaakt,
waarmee ik het project op YouTu-
be kon presenteren. Ik krijg van al
le kanten hulp, als ik bijvoorbeeld
een locatie zoek of als een af
spraak voor een fotoshoot op het
laatste moment wordt afgezegd.
Als ik een hulpvraag op Facebook
zet, wordt hij vaak tientallen ke
ren gedeeld. Het is mooi zoals dit
project aanslaat. Dat gebeurt als je
iets met hart en ziel maakt. Het is
hard werken en je moet ook een
plaat voor je kop hebben. Niet
stoppen als het tegen zit."
„Niet per se fotograaf. Ik ben al
tijd heel creatief geweest en ik
was goed in sport. Hardlopen, car-
dio, geen teamsporten. Na de mid
delbare school ging ik naar de
heao, maar dat was niks voor mij.
Ik wilde niet functioneren in een
bank- of verzekeringswereld.
Voor lichamelijke opvoeding, teke
nen en handvaardigheid haalde ik
de hoogste cijfers die je kon krij
gen. Dus daar wilde ik iets mee.
Ik ging naar Sint Joost in Breda.
Behalve fotografie deed ik ook
3-D en grafiek. Ik ben er cum lau-
de afgestudeerd. Bij het vak voor
bereiding beroepspraktijk leerde
je hoe je een uitkering bij het
UWV kon aanvragen. Ik had veel
herrie met mijn leraren. Dat was
over toen ik de gelegenheid kreeg
mijn eigen projecten te doen. Ik
stuurde mezelf naar het buiten
land."
„Ja. Ik wil een document ma
ken. Een tijdcap-
sule van het nieu
we naakt, over
blootgeven, over
kracht. Als je de
foto's bekijkt, valt
het niet meer op
dat de vrouwen
naakt zijn. Het
gaat over intens
geluk, of intens
verdriet. Het gaat
ook over gezien
worden in deze
tijd. Iedereen
heeft er behoefte aan dat er ie
mand naar je kijkt en dat er even
echt contact is. Als ik iemand foto
grafeer, wil ik een verbinding leg
gen. Ik ga eerst met vrouwen in
gesprek. Dat duurt vaak uren. En
op basis daarvan bepalen we sa
men wat voor foto ik wil maken.
Er wordt tegenwoordig ook zo aso
ciaal ongelofelijk moeilijk gedaan
over naakt in deze tijd. De media
voeden allerlei stereotiepen. Als
je niet voldoet aan een bepaald
schoonheidsideaal dan mag dat
niet meer. Ik wil juist laten zien
dat iedereen getoond mag wor
den. Ik vind het mooi om men
sen op een voetstuk te zetten. Te
laten zien wie ze echt zijn."
Nee. Mijn vriendin Ana stelt
degenen die zich
aanmelden een
aantal vragen.
Niet hoe groot of
hoe zwaar ie
mand is. Ze hoe
ven ook geen fo
to mee te sturen.
We willen wel
weten of iemand
goed doordron
gen is van waar
zij aan meedoet.
Dat het geen op
welling is. Ze
moeten ook niet kort van tevoren
afzeggen. Elke dag is voor één ie
mand. 'Smokkel je wel eens?', vra
gen mensen me. Nee, want ik ga
niet liegen voor iets waar mijn
hart en ziel in zit. Dat Ana eerst
contact met de vrouwen heeft,
wekt vertrouwen. Het zijn toch
wildvreemde vrouwen waar ik
met mijn apparatuur onder de
arm voor de deur sta. Verder heb
ben we een gesloten Facebook-
Elke dag bij wildvreemde
door Ernst jan Rozendaal
Heb je altijd al fotograaf willen wor
den?
En nu ben je aan je grootste project
tot dusver begonnen.
Op 31 december heeft Rem van
den Bosch precies 365 vrouwen
voor zijn lens gehad, elke dag
een andere muze.
Was het moeilijk vrouwen te vin
den?
