'Waar het speellokaal zit, had je vroeger groentetuintjes'
Gemeente Vlissingen komt met aanvullende spelregels voor navigatiespel
WALCHEREN 7
Nieuwe spelregels
van de gemeente
maken het
navigatiespel
geocaching in
Vlissingen, volgens
de spelers, minder
aantrekkelijk.
Niet op speelplaatsen,
niet te diep in de
grond, niet minder
dan 500 meter af
stand tussen twee ca
ches, niet verder dan
acht meter van de weg... De lijst met
regels voor geocachers, die de ge
meente Vlissingen woensdag open
baar maakte, gaat maar door. „Dat
maakt het spel een stuk minder
leuk", zegt geocacher Marcel Sonius
uit Oost-Souburg.
Geocaching is een spel waarbij je
met een app of navigatiesysteem op
zoek gaat naar een cache, een soort
schat. Het idee is dat je zo allerlei
mooie plekken in de wereld kunt ont
dekken. In ieder 'schatkistje' zit een
logboek, waarin deelnemers hun
naam schrijven als ze de cache heb
ben gevonden. Vervolgens recense
ren ze de plekken vaak via internet.
Wereldwijd staan er al ruim twee
miljoen caches geregistreerd op geo-
caching.com. Sonius vond er al bijna
6ooo in zes verschillende landen.
Als de geocachers zich aan de aan
vullende regels van de gemeente
moeten houden, zijn ze een stuk min
der vrij in het uitkiezen van plekken
die ze andere spelers aanraden. „De
minimale afstand tussen twee caches
ligt volgens de originele spelregels op
161 meter. Dat is in de gemeente Vlis-
'Veel geocachers kijken
voor hun vakantie naar
het aantal caches dat er is
op een bestemming'
singen nu 500 meter geworden. Het
wordt dus bijna onmogelijk om een
wandelroute uit te stippelen langs
leuke plekjes in Vlissingen. Dan
moet je algauw tien kilometer willen
lopen", zegt Sonius.
Op de website schrijft de gemeen
te dat de richtlijnen nodig zijn om
'wildgroei aan caches te voorkomen'.
Het kan volgens hen leiden tot over
last, onveilige situaties en druk op
openbare gebieden.
De Oost-Souburgse geocacher be
grijpt niet goed waar die zorgen van
daan komen. „Geocachers zijn juist
natuurliefhebbers. Het is niet zomaar
een spel, het is een manier om een ge
bied te leren kennen", vertelt hij.
Bovendien heeft het volgens hem
invloed op het toerisme. „Veel geoca
chers stemmen hun vakantie af op
het aantal caches en bezienswaardig
heden dat er is op een bepaalde be
stemming. Na de zomermaanden
2 miljoen
caches
staan er op
geocaching.com
geregistreerd
staan de logboeken van de caches die
ik heb uitgezet vol met buitenlandse
namen. Het spel wordt een stuk min
der leuk door de nieuwe regels, ca
ches moeten misschien verdwijnen
en er zullen er minder bij komen.
Het zou best kunnen dat toeristen
daardoor sneller voor een andere plek
kiezen." Er zijn nu een aantal geoca-
ches die niet aan de nieuwe voor
waarden voldoen. „De gemeente
heeft hiervoor destijds toestemming
gegeven. We wachten even af wat
daar nu mee moet gebeuren", zegt So
nius namens alle geocachers in de ge
meente.
Het afscheid van een schoolge
bouw dat zaterdag 29 augustus
1959 werd geopend. December dit
jaar worden er de laatste lessen ge
geven. De school verhuist de
week voor de kerstvakantie naar
het nieuwe multifunctioneel cen
trum aan de Westkapelseweg. Een
langgekoesterde wens gaat daar
mee in vervulling.
Simon herinnert zich zijn ver
huizing, van de School met den
Bijbel aan de Smidsweg naar het
'nieuwe' gebouw aan de Nieuw-
straat in 1959 nog heel goed. „Dat
oude gebouw was heel stoffig. Er
zaten houten vloeren in en kleine
ramen. Het stond op de plek waar
nu disco Jojo zit."
„Ja", valt Marie Koppejan-Din
gemanse hem bij: „We vonden dit
gebouw toen zo mooi en licht. En
schoon." Hetzelfde gevoel dat de
huidige leerlingen waarschijnlijk
straks ook krijgen als zij naar hun
nieuwe school verhuizen.
Oud-leerlingen dwalen nog
één keer door het gebouw aan de
Nieuwstraat. Herinneringen opha
len en oud-klasgenoten ontmoe
ten. Simon Maljaars en Marie Din-
gemanse (68), 'zo heette ik in die
tijd natuurlijk', raken al snel geani
meerd in gesprek met David
Louws en Hans Wouters, beide 66
Oud-leerlingen van de
Willibrordusschool halen
herinneringen op aan hun
Zoutelandse schooljaren
jaar. 'Weet je nog', klinkt het regel
matig. Simon grinnikt: „Ik was
denk ik de enige die een klas ze
ven vormde. Als jongen werd je
boer in die tijd. Ik zou naar de la
gere landbouwschool gaan, maar
daar was ik net een jaar te jong
voor. Dus zat ik opeens in de ze
vende klas, alleen."
Meester (Herman) Schoenma
ker was wel hun favoriet. Met
hem kon je ook lachen. Meester
(Piet) den Hollander daarente
gen... „Streng hoor. Maar wel een
goede meester", zegt David
Louws. Grinnikend: „Maar dat zie
je altijd pas achteraf." Ze herinne
ren zich allemaal zijn strafwerk:
tafels maken. Moeilijke tafels. Een
klasgenootje haalde de woede van
de meester op de hals door de re-
kentafels op zijn blaadje papier te
tekenen op echte tafels. 'En nu ta
fels; zonder poten', werd het jo
chie bars te verstaan gegeven.
De School met den Bijbel werd
omgedoopt tot Prinses Irene-
school en ging samen met kleuter
school De Klimroos. Marie: „Toen
prinses Irene katholiek werd,
kreeg de school de huidige naam.
Naar de waterput bij de kerk."
Vergenoegd kijkt schooldirec
teur Piet de Nooijer rond. „Het is
geweldig. Zo veel mensen. Alle
leeftijden ook, heel gemêleerd. En
het leuke is; ik heb dingen over
het gebouw gehoord die ik hele
maal niet wist. Er waren vroeger
groentetuintjes. Daar moesten de
leerlingen tuinieren. Op die plek
zit nu het speellokaal."
VRIJDAG 23 OKTOBER 2015
Geocaching nu 'minder leuk'
door Elodie Kint
Marcel Sonius heeft verschillende caches uitgezet in de gemeente Vlissingen, die worden veel bezocht door toeristen, foto Lex de Meester
Marcel Sonius geocacher
Alle regels staan op www.vlissingen.nl
door Annemarie Zevenbergen
ZOUTELANDE. Hij is de oudste
oud-leerling, grinnikt Simon Mal-
jaars (69). Opgevouwen op een
kleuterstoeltje geniet hij donder
dag van de open dag van de Zoute-
landse Willibrordusschool. Een
feest van herkenning, maar tegelijk
ook een vaarwel.
Terug in de schoolbanken: Marie Koppejan-Dingemanse, Simon Maljaars,
Davis Louws en Hans Wouters (vlnr). foto Lex de Meester
