Vooruit met de geit!
i
Wat u niet mag missen
- 1 -1 t-l]
BUITEN 13
m
Kennelijk hebben we deze keer voor een moeilijk foto-onderwerp geko
zen. 'WAT WE NIET WILLEN MISSEN': onze verwachting was dat u
foto's van bijzondere locaties in Zeeland zou sturen. Het aantal inzen
dingen was helaas gering.
De oproep om suggesties voor 'U en Uw fotopagina' in te sturen lever
de enkele reacties op. Kees Janse uit Westkapelle reikte ons het volgen
de onderwerp aan: de laatste keer het gazon maaien voor de winter. Als
we het goed inschatten is dat inderdaad nu de tijd. Dus, volgende week
donderdag 22 oktober plaatsen we foto's van U en Uw LAATSTE MAAI-
BEURT. Stuur de foto's van uw maaibeurt naar buiten@pzc.nl of via
www.pzc.nl/buiten. Graag met naam, woonplaats en korte toelichting.
Op 't erf
De geit staat in een
kwade reuk, sprak
mijn schoolmeester
gewichtig en met
een twinkel in zijn stem. We
waren met de klas op weg naar
het sportveld voor de gymnas
tiekles. Even moesten we wach
ten vanwege een korte file, ver
oorzaakt door twee boerenwa
gens hoog opgeladen met graan
en getrokken door twee span
paarden die elkaar moesten pas
seren op de smalle weg. Bij de
berm waar we stonden trok een
grote geitenhok aan zijn ket
ting. Die was bevestigd aan een
ijzeren pin die in de grond gesla
gen was. De bok had zich, zo te
ruiken, al een jaar of zeven niet
gewassen.
Ik heb die dubbelzinnige uit
spraak van de parmantige onder
wijzer onthouden. Hij had ge
lijk. Als jongetje op weg naar
school passeerden we ook altijd
een paar geiten die gedwongen
aan bermtoerisme deden, 's
Ochtends en 's avonds werden
die beestjes gemolken door hun
eigenaars(essen). Dat waren
meestal bewoners van pittores
ke, maar niet zo kostbare wonin
kjes. In de winter zaten die gei
ten in hokjes die even pittoresk
waren als de huisjes van hun ba
zen. Die hokjes werden (te) wei
nig uitgemest en stonken als de
geitenhok die eerder genoemd
werd. De melk die uit de uier-
tjes kwam, rook ook een beetje
erg sterk naar vuile geit.
Toch, zei een ieder, was die
geitenmelk zeer, zeer gezond.
„Het zal best wel", dacht ik dan,
maar na een paar slokjes conclu
deerde ik al dat die geitenmelk
nog veel en veel erger was dan
de koemelk die ik thuis moest
drinken. Als we van Zuid-Beve
land naar Walcheren fietsten in
de zomer, zagen we daar nog
veel meer geiten langs de we
gen kamperen aan de obligate
ketting of touw met een pin
diep in de grond. Op Walche
ren, toen met kleinere boerenbe
drijven dan bij ons, was een geit
veel meer gemeengoed. Niet al
leen bij arbeiders en kleinbe
huisde dorpsbewoners, maar
ook bij tal van kleine boerenbe-
drijfjes.
De oude Zeeuwse geit was
geen benijdenswaardig dier. Hij
stond onderaan de pikorde van
de dieren op de boerderij. Hij
werd niet bijster goed verzorgd,
en aan rasverbetering deed men
nauwelijks. Pas later kwam er
verbetering, ook dankzij de
roemruchte geitenfokverenigin-
gen. Er is veel gespot, ook vroe
ger op de dorpen zelf, met de
clubs ter verbetering van ons
geitenras. In feite waren er ver
schillende rassen in Zeeland 'in
bedrijf. Soms werden die ook
nog gekruist. Onbewust soms,
want als de geit 'droog viel',
ging ze onmiddellijk naar 'de
bok'; wat voor soort deed er
lang minder toe. Als die geit
maar drachtig werd en jongen
kreeg, want dan kwam er weer
melk in de emmer.
Toch hebben die vaak be
schimpte geitenfokverenigin-
gen goed werk gedaan. De hygië
ne en de melkproductie gingen
omhoog. De koe van de armen
is mooi beschreven in de verha
len van Ko Steketee uit Nieuw-
dorp, de Zeeuw die naar Austra
lië ging, maar over Zeeland
bleef schrijven. Pas veel later
heb ik beseft dat inderdaad de
geitenmelk een positieve in
vloed heeft uitgeoefend op de
vele jonge Zeeuwse bloedjes.
Vandaag de dag ben ik ook nog
een liefhebber van geitenkaas
geworden. 'Vooruit met de geit!'
DONDERDAG 15 OKTOBER 2015
„Wat ik niet zou willen missen in Zeeland? De ruim
te, de rust..." foto Corina Eijkman
„Een van de mooie plekjes vind ik de grote weel tus
sen Nisse en Ovezande 's morgens vroeg." foto Piet Grim
5*i
„Zeer vereerd met
het zien van deze die
ren, onmisbaar!"
foto Désirée Hoondert
„Deze zonsopkomst wil je toch niet missen!"
foto Anne-Marie van lersel
„Het mooie dorpje Nisse mag je niet missen."
foto Kees Janse
„Dit is zo mooi, de
rust en de stilte, die
vind je op...
Schouwen-Duive-
land, bij het dijkwa-
ter van Sirjansland."
foto Tanny Lemsom
Inundatie van Walcheren - houtsnede Johan Melse: de geit moest
mee. collectie Hanny Louisse
door Gerard Smallegange
Grazende geit anno 2015. foto Gerard Smallegange
