Van Persie niet
op bank na ruzie
met Memphis
Rollen van Lage Landen
16
ORANJE TUSSEN HOOP EN VREES
Hopen tegen beter weten in. We zijn het niet
gewend in Nederland, maar het is zoals het is:
Oranje is aan de goden overgeleverd.
Daar waren ze
hoor, alle ramp
toeristen en cri
sisverslaggevers,
in de perszaal
van de Arena.
Een klein legertje aan Belgische
en Duitse journalisten rukte uit
gistermiddag, allemaal op zoek
naar het antwoord op precies de
zelfde vraag, namelijk: hoe is dit
mogelijk? Hoe is het Nederlands
elftal in vredesnaam verzeild ge
raakt in dit ongelooflijke rampsce
nario van hopen tegen beter we
ten in? Hoe heeft het allemaal zo
ver kunnen komen?
Want dat is precies wat het ge
worden is: hopen tegen beter we
ten in. Van bondscoach Danny
Blind tot de spelers; ze belijden
het geloof van ijdele hoop. Van
geloven in het ongelooflijke. Van
niet opgeven, want je weet het
maar nooit.
Scenario
„Het enige waar wij zelf invloed
op hebben, is winnen van Tsje
chië", zei Blind gisteren. „Daar fo
cussen we ons volledig op - en
dat is niet zozeer moeilijk, of an
ders. Wat dat betreft is het scena
rio juist heel duidelijk."
Maar of de bondscoach werke
lijk gelooft dat IJsland van Tur
kije gaat winnen in Konya? Nota
bene een land dat al zeker is van
het EK? „Ja, ik geioof dat dat
kan", aldus Blind. „Of het werke
lijk gaat gebeuren, is een ander
verhaal."
Het is een haast on-Nederland-
se situatie. Een groot deel van
deze Oranje-selectie kan zich het
WK van 2002 niet eens bewust
herinneren. Zij groeiden op met
het idee dat het Nederlands elftal
altijd aanwezig is op eindtoer-
'Het enige waar wij
zelf invloed op hebben,
is winnen van Tsjechië'
nooien, en vaak als één van de
toplanden bovendien. De oudere
spelers in het elftal - de dertigers
- wonnen in hun carrière veel va
ker dan dat ze verloren, laat staan
dat ze een eindtoernooi misten.
Kenny Tete is pas achttien. In
zijn tienertijd haalde het Neder
lands elftal één keer de WK-fina-
le, en werd het een keer derde. Al
die journalisten die nu steeds
over de jaren tachtig beginnen,
het is leuk en aardig, maar letter
lijk niemand bij dit Nederlands
elftal kan zich die tijd nog herin
neren. Het is als de prehistorie.
Ben Wijnstekers? Daley Blind
had er wel eens van gehoord afge
lopen week, maar hij wist niet
precies wie Ben Wijnstekers was,
laat staan dat die dappere
oud-aanvoerder de personificatie
is van grofweg het tijdperk
1980-1986.
Slechts één keer in de recente
geschiedenis van het Nederlands
elftal was de situatie enigszins te
vergelijken met die van nu, maar
dat was tenminste nog op een
eindtoernooi. Op het EK van 2012
in Polen en Oekraïne stond Oran
je er óók hopeloos voor, richting
de laatste groepswedstrijd, en
had het tegen Portugal nog voor
al een theoretische kans om zich
Terwijl Oranje vanavond
hoopt op een wonder
om de play-offs voor het
EK te halen, is België bij
winst op Israël de nieuwe mondi
ale nummer één. De omgekeerde
wereld, zo lijkt het. Zeker met de
zwarte jaren van het Belgisch
voetbal vers in het geheugen. Het
schrikbeeld: Nederland als het
nieuwe België van het vorige de
cennium dat vijf grote toer
nooien op rij miste. Hoe voelt dat
eigenlijk, de kelder van Europa?
Filip Joos ziet zichzelf nog de
Egyptische nacht inlopen. Stiefel
end door de krottenwijken van
Cairo overdacht de Vlaamse
sportverslaggever wat hij zojuist
had gezien. Het was februari
2005 en het nationale elftal van
België had zichzelf belachelijk ge
maakt. „Van de vele schandalige
wedstrijden was dit het diepte
punt. Het was slechts een oefen
match, maar dat verzachtte de
pijn niet. Het werd 4-0."
Grofweg het begin van een
zwarte periode voor het Belgisch
voetbal. Het EK 2004 was toen al
gemist. Ook voor de WK's van
2006 en 2010 en de EK's van 2008
en 2012 was kwalificatie te veel
gevraagd. Vijf gemiste eindtoer-
nooien, treffender kan het ver
blijf van België in de krochten
van het internationale voetbal
niet worden geduid.
Van het stelselmatig falen van
het nationale team werd het volk
zuur, weet Joos. „Het mantra
werd: mathematisch kunnen we
het nog halen. Dat zeiden we ook
als we na vier kwalificatiewed
strijden één puntje hadden. Cyni-
'ledereen wist: wij zijn
het lachertje van Europa.
Dan lachten we maar mee'
scher kan niet. Iedereen wist: wij
zijn het lachertje van Europa.
Dan lachten we maar mee."
Maar zie nu. Een generatie
toptalenten (Eden Hazard, Kevin
De Bruyne en Thibaut Courtois
als uitschieters) heeft België gere-
Bondscoach Danny Blind
ontkende gisteren met
klem dat een ruzie tus
sen Memphis en Robin
van Persie de reden was dat de
laatste op de bank moest begin
nen in Kazachstan. „Dat is totale
onzin", vertelde de bondscoach
gisteren in de Arena.
Blind bevestigde wél dat er in
aanloop naar de vorige interland
een flink meningsverschil tussen
Van Persie en Memphis op het
trainingsveld was geweest. Van
Persie sprak Memphis
aan over een spelsitua-
tie en de aanvaller van
Manchester United zou
volgens ingewijden erg
weinig respect hebben
getoond voor de me
ning van de routinier.
„Maar bonje was het
niet", zegt Blind. „Er
zijn op trainingen wei
eens situaties waar spe
lers anders over den
ken. Daar spreek je dan
over. Dat is gebeurd.
Het heeft bij mij geen
enkele rol gespeeld bij
het maken van de op
stelling."
Van Persie lijkt te
gen Tsjechië wederom een bijrol
te moeten vervullen. Bondscoach
Danny Blind vindt dat de aanval
ler fit is, maar twijfelt of hij zó fit
is dat hij negentig minuten aan
kan. De aanvaller en de coach zit
ten, zonder overigens met de kop
pen tegenover elkaar te staan, niet
op één lijn over zijn inzetbaar
heid. „Dat Robin zegt dat hij top-
fit is, komt omdat hij lang met
pijntjes heeft gespeeld",
zegt Blind. „Dat is nu
niet meer zo en dus
voelt hij zich fit. Maar
ik wil hem fit ge
noeg zien voor
een hele wed
strijd."
De aanvaller zelf denkt wel
klaar te zijn voor interland 101. „Ik
voel me goed, zelfs meer dan dat.
Dat heb ik ook aangegeven bij de
trainer", zegt Van Persie. „Tegen
Kazachstan heeft hij voor een an
der gekozen. Dat was jammer,
want ik wilde graag spelen. Maar
ook tegen Tsjechië zijn de drie
punten het allerbelangrijkste. Dan
moet je jezelf eventjes wegcijfe
ren. Over mijn fitheid hebben we
het gehad. Daar heeft de trainer
zijn mening over en ik ook. Nee,
ik ben het daar niet mee eens. Ik
voel me fris en hartstikke goed. Ik
heb jarenlang met pijn
tjes gespeeld en dat is
al een tijdje niet meer
zo. En als je jezelf zo
lekker voelt, dan wil je
graag de wei in. Maar
de trainer beslist en
zijn keuze respecteer
ik."
Van Persie staart
zich niet blind op de
positie van centrum
spits. „Het is niet zo
dat ik per se op één
plek moet spelen, ik
sta ook open voor een
plek achter de spitsen
of op rechts. Op links
zou ook nog kunnen,
maar van de vier moge
lijke posities voorin is dat de plek
die ik het minste ambieer. Al blijft
de spitspositie mijn favoriete posi
tie. Maar nogmaals, het blijft de
keuze van de bondscoach. En ik
respecteer zijn keuzes."
'Als je jezelf zo
lekker voelt,
dan wil je
graag de wei
in. Maar de
trainer beslist
en zijn keuze
respecteer ik'
Sport
Oranje moet
realiteit toch
echt onder
ogen zien
door Sjoerd Mossou
Danny Blind
door Daniël Dwarswaard
Filip Joos Vlaamse verslaggever
Memphis en Robin
van Persie kijken
elkaar veelbetekend
aan als Tsjechië in
september 2014 de
eerste wedstrijd in de
EK-kwalificatie wint.
foto Pro Shots
door Mikos Couka
Robin van Persie
