in Praag
Wat er na
dinsdag gebeurt
Het Oranje van
uus Hiddink
SPORT 5
doel zitten uitzinnige Turken, die
het doelpunt al tellen. Inan schiet
raak. Sterspeler Arda Turan balt
zijn vuist. Zijn boogbal op Hakan
^alhanoglu bij het tweede doel
punt is fenomenaal. Op de tribu
nes steken Turken fakkels aan.
Na het fluitsignaal omhelzen
de Turken elkaar. Maar de armen
gaan nog niet de lucht in. Er is
nog één puntje nodig, morgen in
Istanbul. En, zegt bondscoach Fa-
tih Terim na afloop in korte zin
nen. „Ik zou willen dat ik blij kon
zijn. Ja, we staan er goed voor.
Maar ik ben vooral verdrietig om
wat er is gebeurd in Ankara."
COLUMN
Hugo Borst
Hopelijk verliezen de
Turken morgen niet
van IJsland. Het is
calvinistisch gerede
neerd, maar zelfs
deelnemen aan een ernstig gede
valueerd Europees kampioen
schap (er doen 24 landen mee)
moet je echt hebben verdiend.
Je zult mij het woord kut hier
niet horen gebruiken in relatie
met de kwalificatiewedstrijden
van het Nederlands elftal. Het
was tenenkrommend, onwaarach
tig, bizar, lachwekkend, potsier
lijk, schandalig.
Wat mij in dertig jaar voetbaljour-
nalistiek opvalt, is dat er na
echecs zelden een hand in eigen
boezem wordt gestoken. 'Ik heb
gefaald.' 'Ik schaam me.' 'Ik ben
een visieloze, uitgebluste man ge
worden.' 'Ik was verblind door
ambitie.' 'Ik stap op.' 'Mea culpa.'
In een vergelijkbare situatie in Ja
pan hadden de technisch direc
teur van de voetbalbond en de
bondscoaches besloten tot haraki
ri. Maar zelfs in spreekwoordelij
ke zin zijn Guus Hiddink en Bert
van Oostveen niet bereid hun ei
gen buik open te snijden en hun
hart een fataal kerfje te geven. Eer
verlies? Ze kennen dat woord niet
eens.
Wat er na dinsdag
gebeurt? Niets.
Bert van Oostveen
blijft. Danny Blind
blijft
Ik maak het heel groot ja. Daar
ben ik columnist voor. Ik heb het
nog best netjes gehouden voor al
die non-valeurs.
Wat er na dinsdag gebeurt?
Niets.
Bert van Oostveen blijft. Danny
Blind blijft.
Als de leidinggevenden niet be
reid zijn schaamte te tonen en
schuld te bekennen, hoefje niet
te verwachten dat voetballers dat
doen. Zij hebben de afgelopen
veertien maanden geleerd dat je
elkaar de schuld mag geven.
Beschadigd gaan Van Oostveen en
Blind door. De WK-kwalificatie
volgt. Frankrijk, Zweden, Bulga
rije, Wit-Rusland, Luxemburg.
Slechts één land plaatst zich recht
streeks. Daarom moet je er toch
niet aan denken dat Oranje zich
alsnog plaatst voor het EK van vol
gende zomer. Afwezigheid in
Frankrijk vergroot de kans op
plaatsing voor het WK in Rusland
in 2018. Gewoon omdat niet mee
mogen doen hongerig maakt. En
nederig. Dat laatste is helemaal
hard nodig. Maar dat is weer een
heel ander verhaal.
De oefennederlaag tegen
Italië in september
2014 bood ook Hiddink
een gouden kans om
meteen bij de start zijn stempel te
drukken op Oranje. Ook dat ver
lies bracht huiswerk. En ruimte
om zelfoverschatting bij spelers
weg te nemen die nog latent slui
merde na een topklassering op
een WK.
Maar dan moet je dus wel een
plan van aanpak hebben. We zien
hem nog staan, Hiddink, in de da
gen erna op het trainingsveld in
Seefeld. Beetje dollen met de spe
lers, zelf middelpunt zijn van af-
werkoefeningen op doel. Een los
se sfeer, gekoppeld aan zwalken
met de speelwijze. Vier verdedi
gers of toch vijf? Drie spitsen of
twee? Kuyt erin of Kuyt eruit? De
twijfel van de coach vrat aan alles
en iedereen.
En dat allemaal ook nog in een
tijdsbestek van amper vijf dagen
tot aan de start van de nieuwe
kwalificatiereeks. Want Hiddink
moest wel meteen al aan de bak
voor het echte werk tegen Tsje
chië.
Vanuit die beginsituatie is ook
onder hem het balletje gaan rol
len. En viel er in de tijd die volgde
bijna niks meer goed. Waar Oran
je eerder bijna altijd 1-0 voor
kwam, scoorde nu juist steeds
eerst de tegenstander. Waar vrije
trappen en corners eerder een
vracht aan doelpunten brachten,
daar waren ze nu goed voor een la
ding makkelijke tegengoals. Die
standaardsituaties, ze waren zo
wel onder Hiddink als onder Van
Gaal eigenlijk de barometers van
het beleid.
Om ook de vergelijking met
Van Persie door te trekken: onder
Hiddink kwamen er nog maar
twee schamele goaltjes bij voor de
spits van Oranje. Dat is allereerst
te wijten aan Van Persie zelf en
zijn tanende vorm en fitheid.
Maar waarom begon Hiddink bij
zijn start al meteen over een pro
ject dat hij zag gloren om Van Per
sie en Huntelaar samen voorin op
te stellen? Het zal positief bedoeld
zijn geweest, maar het voedde
toen onderling oud zeer en het
gaf onduidelijkheid in een fase
dat Oranje dat niet kon gebruiken.
Geen pech
Natuurlijk: soms had Hiddink ook
pech. Maar als beslissingen en keu
zes zo vaak slecht uitpakken, is
het geen pech meer. Er wordt nu
soms gewezen op Letland-uit, dat
hij na die 0-2 zege wel verder had
gekund als bondscoach.
Maar elke insider weet dat rond
die wedstrijd Blind al extra verant
woordelijkheid nam. Geen Nigel
de Jong in de selectie bijvoor
beeld, geen geschuif om Afel-
lay in de ploeg in te passen,
dat kwam toen al uit zijn ko
ker.
Blind startte als offi
ciële nieuwe bonds
coach daarna beroerd
met twee nederla
gen in zijn eerste
werkweek die wel
geteld één gerich
te training ken
de. Maar zater
dag in Ka-
zachstan
was er in
elk geval
al iets te
rug te
zien
van
waar hij
aan
werkt. Al
leen: als Tur
kije morgen ge
woon het karwei
afmaakt tegen IJsland, komt
het allemaal te laat om nog naar
het EK te gaan.
MAANDAG 12 OKTOBER 2015
Selcuk Inan is uitzinnig van vreug
de na zijn benutte strafschop tegen
Tsjechië, foto Reuters
om meer
of pech