'uit nieuwsgierigheid' uit Noord-Korea NIEUWS 17 Hyeonseo Lee groeit op in de dictatuur Noord-Korea, die nu zeventig jaar bestaat. Jarenlang wordt haar verteld dat het land de beste plek op aarde is. Tot ze daar als tiener geen snars meer van gelooft en vlucht. paradijs, zoals ik dat zag als ik stie kem naar de Chinese televisie keek." „Ik vluchtte uit nieuwsgierig heid", bekent ze met haar donker ge schminkte, donkere ogen, sluike zwarte haar en ranke handen. Hyeonseo is zeventien als ze be sluit om met gevaar voor eigen leven de grensrivier over te zwemmen. Ze weet dat ze vanaf dat moment de boeken in gaat als verrader en daar mee ook haar familie in gevaar brengt. Ze gaat een keihard vluchte lingenbestaan tegemoet. Eenmaal in China volgen jaren vol angst, twijfel, identiteitsverande ringen, onzekerheid, verdriet, aan passingsproblemen en ellende met de autoriteiten. Uiteindelijk komt Hyeonseo in Zuid-Korea terecht, dat haar asiel verleent. „De vrijheid heeft een enorme prijs. Het vertrouwde leven dat je hebt wordt opeens een herinnering. Je laat familie achter. Ik heb het ge luk dat het mijn moeder en broer een paar jaar geleden ook lukte om uit Noord-Korea te ontsnappen. Mijn eigen tragedie werd daarmee verlicht, die van hen begon toen pas. Mijn moeder heeft zeven broers en zussen achter moeten laten. Ze huilt elke dag. Ze heeft zo lang in Noord-Korea gewoond dat ze soms nog steeds gelooft dat het regime de juiste dingen doet. Veel mensen zijn geschokt als ik zeg dat ik Noord-Ko rea mis. De mensen. De omgeving waar ik op opgroeide. Ik droom van de dag dat Noord- en Zuid-Korea worden herenigd. Dan ga ik terug. Ie mand vlucht niet voor het geld. Ie mand vlucht omdat hij een normaal leven wil. Net als iedereen." De wereldwijde vluchtelingencri- sis gaat getrouwde Hyeonseo aan Ik leerde dat de Noord-Koreaanse leider via regenbogen van berg naar berg liep en rijst maakte van zand' het hart. „Elke keer als ik een vluch teling zie, zie ik mijzelf. Hun gelaats uitdrukking is die van mij. Vluchte ling blijf je voor de rest van je leven. Je leert de taal, studeert, werkt hard. Maar ik zal in mijn nieuwe thuis land altijd die Noord-Koreaan blij ven" „Veel mensen zijn sceptisch over vluchtelingen. Maar sta eens stil bij de moeilijke weg die ze hebben afge legd. Bedenk eens hoe het is om al les achter te moeten laten. Welke enorme risico's vluchtelingen ge dwongen zijn te nemen." „Ik was niemand. Het deed er niet toe wat ik dacht. Ik verloor mijn identiteit en elk recht dat een nor maal mens heeft. Als vluchteling heb ik geleerd te knokken. Vooruit te kijken, niet achterom. Het heeft me sterk gemaakt." „Nu zie ik het als mijn taak om de Noord-Koreanen en de vluchtelin gen een stem te geven. Ik hoop dat ik mensen inspireer om te stoppen met klagen over hun land, als daar voor geen reden is. Ik weet nu hoe gezegend iemand met een vrije geest is." VRIJDAG 9 OKTOBER 2015 'Ik droom van de dag dat ik terug kan naar huis'

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2015 | | pagina 17