De spaarzame senioren
8? 7
WAARVAN AKTE
Proef op (le som
Voorkom datje iemand
onverwacht met de verzorging
van je huisdier opzadelt
na je overlijden
Alleen door haar
man te onterven
kan ze ervoor
zorgen dat haar zus
haar deel krijgt
van uitvaartverzekeraar Nuvema.
Hierdoor gaan veel beestjes een on
zekere toekomst tegemoet. Wie niet
goed heeft nagedacht over de zorg
van zijn huisdier, legt bovendien
een zware last op de schouders van
nabestaanden. Zo regel je de zorg
voor Felix, Fikkie of Flappie als jij
er niet meer bent.
STAP I: BESLIS WAT JE WILT
De eerste stap is om goed na te
denken over je wensen. Wil je dat
je dier in huis komt bij familie of
vrienden? En bij wie dan? Of ken je
niemand die geschikt is en moet je
buiten je netwerk op zoek naar een
goed baasje? De Dierenbescher
ming kan je daarmee helpen. „Wij
regelen gastgezinnen voor dieren
van overleden baasjes," vertelt Niels
Dorland van de Dierenbescher
ming. Daar hangt wel een prijs
kaartje aan. Je moet een bedrag
reserveren waarvan het gastgezin
de verzorging van het dier kan be
talen. Hoe hoog dat bedrag is, kan
Dorland niet zeggen. „Dat hangt
erg van het dier, de leeftijd en je
wensen af." Ook de Stichting Lan
delijke Herplaatsing Huisdieren
zoekt nieuwe baasjes voor huis
dieren van overleden eigenaren.
Op www.slhh.nl vind je meer in
formatie.
Uit het onderzoek van Nuvema
blijkt dat sommige baasjes de zorg
niet uit handen willen geven en
hun huisdier het liefst laten insla
pen als ze overlijden. Bij honden
geldt dat voor 2 procent van de
baasjes; bij katten en knaagdieren
denkt 1 procent van de eigenaren er
zo over. Volgens Dorland is laten
inslapen echter geen optie. „Ik ken
geen enkele dierenarts die een ge-
zond dier een spuit geeft." Volgens
hem kunnen de horrorverhalen van
dieren die worden afgemaakt als
hun baas overlijdt dus gelukkig
naar het rijk der fabelen worden
verwezen.
STAP 2: DEEL JE WENSEN
Heb je een geschikte kandidaat
voor de verzorging van je dier in
gedachte, vraag dan altijd of hij of
zij dat ook echt ziet zitten.
„Voorkom dat je er iemand onver
wacht mee opzadelt na je overlij
den," waarschuwt Marten van der
Wal van Nuvema.
De grootste kans op een positieve
reactie heb je bij andere huisdier
eigenaren. Driekwart van de men
sen die al een huisdier hebben zijn
bereid om een beest van een overle
den bekende over te nemen. Van de
personen die geen huisdier hebben,
zit bijna twee derde hier niet op te
wachten. Stel andere vrienden en
familieleden ook op de hoogte van
de gemaakte afspraak, zodat er
geen valse verwachtingen leven die
uiteindelijk ruzie kunnen veroorza
ken.
STAP 3: ZET ZE OP PAPIER
Om verwarring te voorkomen, is
het verstandig je wensen op papier
te zetten. Vertel je omgeving over
dit document en bewaar het bij je
belangrijke papieren. Weet wel dat
zo'n papier niet rechtsgeldig is. Wil
je alles officieel laten vastleggen,
dan moet je naar de notaris. Je
kunt je huisdier laten opnemen in
je testament. Dat moet wel via een
omweg. Je wijst iemand aan in je
testament die met het nagelaten
geld voor je huisdier moet zorgen.
Dit wordt ook wel de huisdier
clausule genoemd.
In feite krijgt een nabestaande een
testamentaire last in de verzorging
van een overgenomen huisdier. Dat
betekent dat de erfgenaam een op
dracht krijgt die verbonden is aan
de erfenis. In dit geval laatje dus
opnemen dat de nabestaande een
deel van de erfenis krijgt wanneer
hij zorgt voor je huisdier. Dat geld
kan hij dan gebruiken voor de ver
zorging van het huisdier.
„Het is slim om niet de naam van
je huisdier in het testament op te
laten nemen. Is je dier inmiddels
overleden en heb je een ander huis
dier, dan kan dat gedoe opleveren,"
tipt Dorland.
Kies je voor een gastgezin via de
Dierenbescherming, zorg dan dat
je dit ook laat vastleggen door de
notaris.
De theorie klinkt zoals
altijd plausibel, maar
hoe werkt het in prak
tijk? We nemen de
proef op de som.
Met deze week een
rekenvoorbeeld voor
het fictieve huishouden
van de spaarzame seni
oren Henk (67) en
Thea (66).
Henk en Thea schaffen een
Ierse setter aan, die ze
Bello noemen. Van
wege hun leeftijd
willen ze een rege
ling treffen voor
het dier voor het
geval dat ze
komen te overlij
den. Een jongere
zus van Thea geeft
aan dat ze zorg wil
dragen voor Bello.
Een hond kost zo'n 1000
euro per jaar. Henk en Thea
reserveren in hun testament
daarom 10.000 euro voor
de verzorging. Daar
moet de zus van
Thea nog erfbelas-
ting over betalen.
Van het bedrag is
2111 euro belas
tingvrij. Over de
7889 euro betaalt
ze, als zus, 30 pro
cent belasting.
Dat is 2366,70 euro.
Er blijft 7633,30 euro
over voor de verzorging.
Wekelijks bericht
deze krant over een
waargebeurd voorval
uit een notarispraktijk
Als ik de woonkamer bin
nenkom, stap ik een halve
eeuw terug in de tijd: een
zwart wit tv, een teakhouten
radiomeubel, een staande
schemerlamp, een gaskachel.
De klok tikt in de stilte van de
kamer de seconden weg.
Ik bevind mij in een huiskamer anno
1965, zoals ik me die herinner uit mijn
ouderlijk huis. Op het bijzettafeltje ont
breekt zelfs het mandje met krulspelden
niet, precies zo een als mijn moeder
had. Een gevoel van weemoed overvalt
me. Ik verman me, ik ben er voor zaken.
De vrouw des huizes noodt mij aan de met
Perzische kleedjes bedekte eetkamertafel.
Ze ziet er ouder en vermoeider uit dan
toen ik haar vorige week opzocht in het
ziekenhuis. De artsen geven haar nog
een paar weken. Ze is gisteren thuis
gekomen om te sterven.
Haar dementerende echtgenoot zit in
een verpleeghuis. Kinderen hebben ze
niet noch veel
familie, vrien
den en kennis
sen. Ze hebben
een
teruggetrokken,
sober leven
geleid. Zuinig
heid was troef,
's Zondags een
rondje kuieren
met afsluitend
op een bankje
langs het water
een ijsje. Dat
was zo'n beetje
de enige uitspat
ting die ze zich veroorloofden. Toch,
heeft ze me verzekerd, hebben ze samen
een goed leven gehad.
Door hun sobere leefwijze hebben ze een
kapitaal opgebouwd. Het heeft wat
tragisch dat ze er niet meer van hebben
genoten. Tegelijk is het een mooie
gedachte dat mensen met zo weinig
tevreden kunnen zijn. Ze zijn in
gemeenschap van goederen getrouwd
en hebben op financieel gebied nooit
iets geregeld. In het ziekenhuis heb ik
haar verteld dat daardoor, na haar over
lijden, haar man haar deel erft van hun
vermogen. Als hij overlijdt, gaat al het
geld naar zijn naaste bloedverwanten.
Haar zuster krijgt niets. Zo is de wet:
bloedverwanten gaan voor aanverwan
ten. Om dat te voorkomen besluit ze op
de valreep een testament op te maken.
Nu zit ik bij haar aan tafel en haal de pa
pieren te voorschijn die ze moet on
dertekenen. Ze zucht en zet haar
handtekening. Met een paar pennen
streken onterft ze haar echtgenoot. Dat
gaat haar aan het hart, maar alleen zo
kan ze ervoor zorgen dat haar zuster
haar deel krijgt van de erfenis. Bij het
afscheid houdt ze minutenlang mijn
hand vast. esjohannebbeling
woensdag 30 september 2015
GO
Fikkie
ACHTER
44
Vragen?
Heb je naar aanleiding van dit verhaal
een vraag over jouw financiën? Mail naar
irene.van.den.berg@depersgroep.nl
Financieel journalist Irene van den Berg
beantwoordt elke week een aantal lezers
vragen in de krant.
Zuinig geleefd
Bovenstaand verhaal is echt gebeurd.
Vanwege beroepsgeheim zijn de namen
van de betrokkenen niet vermeld.
Reageren? johan.nebbeling@persgroep.nl
44
