Mist op de A58
Kras Kortingsdagen
RECONSTRUCTIE 3
In het zakje met
spullen, zijn
horloge. De
glasplaat is kapot.
De wijzer staat
stil op 8.07 uur
precies.
welke toestand, welk zieken
huis. Maar het is nog erger. Hij
is omgekomen bij een groot onge
luk op de A58. Pauline begrijpt het
niet. Wat deed hij daar? Zo rijdt
hij toch nooit naar zijn werk? Ze
wil hem zien, maar dat kan niet.
Hij ligt nog op het asfalt - een gru
welijke gedachte -, het onderzoek
is nog volop gaande. In haar hoofd
verdringen zich de gedachten: we
ten ze het op zijn werk? Wat moet
ze tegen de kinderen zeggen, te
gen opa en oma? Wat moet er gere
geld worden? Is dit het moment
om een begrafenisondernemer te
bellen?
Om r8.30 uur die dag wordt het
lichaam van Marco vrijgegeven.
Pauline moet hem identificeren in
het onderzoekslab van uitvaarton
dernemer Monuta in Vlissingen.
Ze ziet er erg tegenop en accep
teert dankbaar het aanbod van zijn
collega's bij de brandweer om dat
van haar over te nemen.
Bijna twaalf uur nadat ze Marco
gedag heeft gekust, die ochtend,
staat ze naast het lichaam van haar
man in het uitvaartcentrum. Ze
heeft nog nooit een overledene ver
zorgd. Het is het laatste wat ik nog
kan doen voor Marco, denkt ze.
Onder het wassen ziet ze hoe ern
stig zijn verwondingen zijn. Hij
heeft niet geleden, denkt Pauline.
Hij moet bijna ogenblikkelijk
dood geweest zijn.
Als Marco opgebaard wordt,
woensdagavond, denkt Pauline te
rug aan de ochtend van 16 septem
ber. „Tot vanavond", zei hij toen.
Wat deed Marco toch op de A58?
Marco heeft niet
geleden, denkt Pauline.
Hij moet bijna
ogenblikkelijk dood
zijn geweest.
Het antwoord op die vraag komt
als ze een zak terugkrijgt met spul
len van haar overleden man. In
zijn mobieltje, dat nog heel is,
staat een gemiste afspraak van de
fysiotherapeut. Ook in het zakje:
zijn horloge. De glasplaat is stuk.
Haar adem stokt als ze het tijdstip
ziet waarop het uurwerk stilstond:
7 minuten over 8. De secondewij
zer precies op de 12. „En toen
stond alles stil."
Zo worden veel vragen beant
woord, in de dagen en maanden
na het ongeval. Ze praat met dege
nen die hem gevonden hebben, de
ambulanceverpleegkundige die
zijn helm afzette, de brandweerlie
den die erbij waren. Familieagent
Jan Labruyère staat 24 uur per dag
klaar om steun te bieden en ant
woorden te vinden. Maar op som
mige vragen is geen antwoord.
„Zou je wel op de motor gaan?",
spookt het door haar hoofd. Zou
het met de auto anders zijn ge
gaan?
Een van de mensen aan wie
Pauline veel heeft gehad, is de am
bulanceverpleegkundige. Johan
den Haan is degene die Marco
vond en zijn helm afdeed. Den
Haan en ambulancechauffeur John
Geleijnse hebben die fatale dins
dag de twijfelachtige eer als 'eerste
ambulance' ter plaatse te zijn en
daarmee de taak de hulp op te star
ten en te coördineren. „Om tien
voor acht ging de pieper", herin
nert Den Haan zich. Bij hectome-
terpaaltje 155.0 is het mis: een ket
tingbotsing, twintig tot dertig
voertuigen, veel gewonden. Ze vra
gen assistentie. De tweede ambu
lance die op weg gaat, vraagt di
rect om afsluiting van de A58; zo
kan de andere rijbaan gebruikt
worden voor ambulanceverkeer.
Op het puntje van hun stoel rij
den ze de snelweg op, turend in
de mist. Ondanks hun alertheid
komt het nog onverwacht: de
schimmen van mensen en auto's
die voor hen opdoemen in de
mist. De ambulancechauffeur gaat
vol in de remmen, zijn blik schiet
naar de buitenspiegel op zoek naar
een veilige plek. Met een schietge
bedje dat er geen achteropkomend
verkeer op de ambulance knalt,
manoeuvreert Geleijnse naar een
veilige plek rechts in de berm.
Den Haan stuurt een bericht naar
de meldkamer: ze zijn gestrand bij
hectometerpaaltje 157.0. Het be
richt komt nooit aan bij de inmid
dels overbelaste meldkamer. De
112-lijnen staan roodgloeiend...
Het is een uur of ze
ven op dinsdag
ochtend 16 sep
tember 2014 en in
Middelburg zit
Pauline Marteijn
met haar man Marco en de kinde
ren aan de ontbijttafel. Om kwart
voor acht staat de brandweerman
op om zijn motorhelm op te doen.
Ze kijkt naar buiten: „Zou je wel
op de motor gaan?", vraagt ze nog,
met het oog op de mist.
Een paar minuten nadat hij
weg is, vliegt er een ambulance
voorbij. 'Marco', flitst het door
haar hoofd. Vlak erna gaat zijn pie
per. Ze kijkt even: ongeval met be
knelling, A58. Pauline is gerustge
steld. Daar is hij niet, denkt ze. On
derweg naar school, met de kinde
ren, horen ze de hele weg door si
renes. Er moet wel iets goed mis
zijn. Terug thuis overweegt Pauli
ne even om het nieuws aan te zet
ten, maar ze moet nog een lezing
voorbereiden. Gaandeweg ver
stomt het geluid van de sirenes.
12.30 uur. Een politieman loopt
zoekend langs het huis van Pauli
ne. Naast hem een man in een net
pak. Ze stoppen voor haar huis en
bellen aan. De man in pak - ze her
kent hem als een collega van de
brandweer - neemt het woord.
„Mogen we even binnenkomen?
Er is iets ergs gebeurd." Dus toch!
Ze wil gelijk weten: waar is hij, in
De wereld is Kras
SePtember"W
korting p.p
Korting op alle reizen!
ZATERDAG 12 SEPTEMBER 2015
De motor van Marco Marteijn schoot na de aanrijding vele meters door. Zijn lichaam werd twaalf meter verder gevonden, foto HV Zeeland
Lees verder
vanaf pagina 12
Tot vanavond, zei Marco
door Ondine van der Vleuten
Het horloge, dat - waarschijnlijk
door de klap op het asfalt - stilviel.
Kras.nl/kortingsdagen of bel 0900-96977ocPg
.•/»V
AfëtL Actievoorwaarden zie: kras.nl/actievoorwaarden
