ZEELAND 11
4^%
Tussen Kunst Kitsch) de exposi
tie met recent werk van Beerens
in kunstcentrum Willem 3 in Vlis-
singen opent. Beerens laat daar
vier nieuwe schilderijen zien, die
onder de titel 'sublieme verbeel
ding van het landschap' worden
gepresenteerd.
Vier: dat klinkt bescheiden. Ne
men we de afmetingen in ogen
schouw, dan is er zeker geen spra
ke van bescheidenheid. Eerder
van gulheid.
De schilderijen van Beerens
zijn landschap
pen op zich.
Hij werkt op ei
gen geschept
aquarelpapier
en verwerkt
materialen als
zand en schelp-
gruis. Voor de
bewonderaar
die zijn monu
mentale wer
ken vijfjaar ge
leden voor het
laatst in het
echt zag, ligt
de vraag voor
de hand: hoe
en in welke
richting heeft
de kunstenaar
zich ontwik
keld? Beerens: „Je kunt zeggen dat
ik mijn werkwijze nog meer heb
geïntensiveerd. Daarmee bedoel
ik, dat er in de recente schilde
rijen nog meer technieken wor
den gecombineerd. Je ziet stuk
ken olieverf en aquarel. Voor het
eerst heb ik er ook etsen in ver
werkt. En sommige stukjes zijn
op koper geschilderd. Al die ver
schillende elementen vloeien in
het schilderij samen tot één
beeld. Het kost tijd om zo'n schil
derij te maken. Als ik er twee per
jaar produceer, is het wel op."
Johnny Beerens -
Expositie 13/9 t/m
1/11 in Willem 3; film
13/9 en 19/9 CineCity
in Vlissingen
In Zeeland en ook daarbuiten
is Beerens bekend van zijn grote
muurschilderingen: de druppels
op de Oostburgse watertoren en
de broden en de vissen op de
graansilo in Breskens. Wat die
laatste schildering betreft is de
schilder niet echt optimistisch,
het is zeer de vraag of de silo als
beeldmerk van de haven kan over
leven.
Is Beerens een Zeeuwse schil
der?
„Zo zie ik mezelf niet", ant
woordt hij.
„Mijn motie
ven zijn veel
breder. Wat ik
schilder balan
ceert vaak op
de grens van
land en zee. Er
zijn mensen
die dat Zeeuws
noemen. Maar
ik vind die mo
tieven net zo
hard aan de
kust van Bre-
tagne. Als ik in
Zeeland op
zoek ga naar
oernatuur, dan
blijkt alles toch
wel door men
senhanden ge
maakt. Nou wil dat ook weer niet
alles zeggen, want ook wat door
mensenhanden is gemaakt wordt
na verloop van tijd weer natuur.
Maar, eerlijk gezegd, ik voel me ei
genlijk meer Noor dan Zeeuw.
Elk jaar ben ik wel een paar maan
den in het hoge noorden. De taal
spreek ik niet, maar in het
West-Zeeuws-Vlaams kom je een
heel eind. In de omgeving van
Tromso voel ik me thuis. De
weidsheid, de ruigte. Je vindt daar
ook klakkers, net als in Zeeland.
Ik neem zand en schelpjes mee
uit Noorwegen. Terug in Breskens
ga ik in gedachten weer naar dat
hoge noorden. Wat ik heb gezien
probeer ik op mijn schilderijen te
reconstrueren, in mijn hoofd ver
dicht ik de motieven. Zo ontstaan
er beelden, schilderijen, waarop
ik probeer de tijd stil te zetten.
Als het goed is verlies je alle besef
van tijd, als je naar mijn werk
kijkt. Tastbaar gemaakte tijd, zo
kun je het ook zeggen. Beschouw
mijn werk maar als een tegenhan
ger van de vluchtige werkelijk
heid die vandaag de dag via beeld
schermen tot ons komt."
De schilder in Breskens heeft
in een periode van dertig jaar in
ternationale faam verworven.
Voor zover hij weet is er niemand
ter wereld die zijn manier van
werken hanteert.
Hij heeft ook geen voorbeeld
of inspirator. En zegt: „Ik maak
oorspronkelijk werk. Dat is dus
werk, dat nog niet gemaakt is.
Kwam ik iemand tegen, die op
mijn manier zou werken, dan zou
dat een shock zijn. Een heel grote
shock."
VRIJDAG 11 SEPTEMBER 2015
ie meer Noor dan Zeeuw'
Aura Maris II: aquarelverf op diver
se soorten en lagen zelf geschept
en gestructureerd aquarelpapier,
vermengd met schelpen, schelpen
gruis, fossiele haaientanden, nylon
draad van aangespoelde visnetten,
gelijmd op doek, gespannen over pa
neel. In combinatie met gedeelten
in 24-karaats bladgoud en eitempe-
ra en olieverf op doek en koper
plaat; 152x104x12 cm.
Terra Maris II: aquarelverf en verdunde acrylverf op diverse soorten en lagen zelf geschept en gestructureerd aqua
relpapier vermengd met schelpen, schelpengruis, fossiele haaientanden, nylondraad van aangespoelde visnetten, ge
lijmd op doek, gespannen over paneel. In combinatie met gedeelten in acrylverf, glaspoeder, eitempera en olieverf
op paneel, doek en koperplaat. De palen zijn deels beschilderde etsafdrukken, samengesteld en opgebouwd uit vele
afzonderlijke etsplaten en afdrukken; 100 x 200 x 12 cm.
