Gangmaker Josipovic heeft een klein hartje
Bevlogen trainer van Zeelandia Middelburg kan niet wachten op start competitie
SPORT 15
Daan Eikenhout begint, gesteund
door Pep Guardiola en Art Langeler,
aan het seizoen in de eerste klasse.
Over twee dagen trappen de Zeeuw
se voetballers af in de competitie. In
de aanloop volgen extra verhalen als
warming-up voor de seizoensstart.
Vandaag deel 3: trainer Daan Eiken
hout, trainer van Zeelandia Middel
burg.
Daan Eikenhout
concentreert zich
aan de eettafel
eventjes volledig
op zijn laptop.
Het apparaat
ronkt tussen allerlei volgeschre
ven schriften, het tijdschrift De
Voetbaltrainer, het boek 'Hoe sim
pel wil je het hebben?' van bewe
gingswetenschapper Raymond
Verheijen en nog wat andere rond
slingerende spulletjes. Geënsce
neerd voor het interview over zijn
trainerschap van zondag-eerste
klasser Zeelandia Middelburg is
de georganiseerde bende zeker
niet. „Kijk maar", wendt hij zich
tot een van de schriften, die moet
dienen als stille getuige. „Ik ben
écht bezig met de volgende trai
ning. Dat houdt nooit op..."
Het tafelblad is volledig het be
zit van de vader des huizes, die
zijn ogen richt op een YouTü-
be-filmpje. „Ik kijk veel trainin
gen van Bayern München", zegt
Eikenhout. „Machtig mooi."
Hij start het filmpje, waarin
een trainingsvorm van Pep Guar
diola met een camera wordt vast
gelegd. De hoofdtrainer van Zee
landia Middelburg begeleidt de
beelden met instructies als 'lijn-
verdedigen hoort er meteen bij',
'Niet op komen dagen is geen
optie. Dat doe je één keer,
maar daarna is het over.'
'kijk, nu moeten ze direct aanslui
ten' en 'hier gaan ze omschake
len'. Eikenhout laat zich inspire
ren door de Spaanse hoofdcoach
van de Duits kampioen.
„Wat ik interessant vind, kijk
ik", zegt Eikenhout. „Barcelona
geeft niet veel trainingen meer
vrij, maar Frank de Boer geeft bij
Ajax ook grappige oefenvormen.
Daar haal ik dingen uit en die pro
beer ik dan zelf weer uit." Het is
misschien wel de belangrijkste les
die hij leerde op de trainerscursus.
„Dolf Roks zei daar altijd: 'Haal er
uit wat je nuttig vind'. Je hoeft
het niet allemaal zelf te verzin
nen. Zo simpel is het." Dat ver
klaart deels dat Eikenhout gaat zit
ten voor een anderhalf uur du
rend filmpje van een training en
hij het boek van periodiseringsdes-
kundige Raymond Verheijen mee
op vakantie nam. Zoveel mogelijk
informatie absorberen, om er iets
nuttigs uit te leren.
'Ik doe heel veel op gevoel.
Zeker in de omgang met
mensen. Dat kun je niet uit
een boekje halen.'
Hij pakt er een papier bij, waar
op zijn oefenstof voor die avond -
waaronder 'oefening Bayern Mün
chen' - en ieder groepje al netjes
ingedeeld staat. Een warming-up
staat niet op papier. „Ik ben als
trainer toch niet nodig om jou
heen en weer over een veld te la
ten lopen?", vraagt Eikenhout reto
risch. „Ik kan me voorstellen dat
een speler die dat zijn hele leven
gewend is, dat toch wel graag wil.
Dat vind ik prima, maar dan moet
hij eerder naar het veld en zorgen
dat hij klaar is als wij komen en
we nog wat rustigaan op gaan star
ten. Anders ben ik een heel kwar
tier van mijn training kwijt."
Het is een van de wijsheden
Miso Josipovic
De eerste selectie van de Middelburg
se voetbalvereniging Jong Ambon ver
blijft deze weken op Ambon. Iedere
dag komt een deelnemer aan de bij
zondere reis aan het woord. Vandaag
in deel 9: Miso Josipovic.
Binnen de selectie van
Jong Ambon is Miso Jo
sipovic één van de gang
makers. Soms post hij
het ene na het andere bericht in
de appgroep van de selectie en ze
kunnen ook geregeld om hem la
chen. Op Ambon zijn veel ploegge
noten er echter ook achter geko
men dat Josipovic een gevoelige
man is. „Ik heb maar een klein
hartje."
Tijdens een bezoek aan één van
de projecten op Ambon die vanuit
Zeeland worden ondersteund,
stapte Miso Josipovic de slaapzaal
binnen. Hij keek rond, zag de klei
ne ventjes en stapte snikkend
weer naar buiten. „Ik brak en wil
de mijn tranen ook helemaal niet
tegenhouden. Daar schaam ik me
niet voor."
Als ze hem de keus zouden ge
ven tussen een wedstrijd spelen
of een project voor kinderen be
zoeken, dan kiest Josipovic voor
de laatste optie. „Een wedstrijd
kan ik ook in Nederland weer spe
len. Al heb ik het wel heel zwaar
bij die projecten. In een huis voor
dove kinderen gaf ik bij aankomst
alle kindjes een hand. Daarna
schoot ik meteen weer vol."
Miso Josipovic vluchtte op zijn
zesde tijdens de Balkanoorlog met
zijn moeder, zusje en jongste tan
te vanuit Kroatië naar Nederland.
„Een oom heeft ons in een bus
naar Duitsland gekregen en daar
opgevangen. Die bus zat vol met
Serviërs, maar we hebben het ge
red. Een jaar later, in januari 1993,
kon mijn vader ook komen. Net
na oud en nieuw zwom hij de
grens tussen Kroatië en Servië
over, terwijl het ijskoud was, en
wist te ontsnappen. Wat mijn va
der tijdens de oorlog allemaal
heeft meegemaakt... Zijn leven
hing aan een zijden draadje."
De reis naar Ambon wilde Jo
sipovic heel graag meemaken. „Ik
ben iemand die interesse heeft in
de multiculturele samenleving.
En als speler van Jong Ambon
vind ik dat ik ook de achtergrond
en roots van mijn ploeggenoten
moet kennen. Een vakantie naar
Bali of Jakarta kan ik altijd boe
ken, als ik dat wil. Maar deze kans
komt misschien maar één keer
voorbij. Met de groep naar hier ko
men, wedstrijden spelen en bij
zondere plekken bezoeken. Prach
tig"
Hij had echter niet verwacht
dat de reis zoveel emoties naar bo
ven zou halen. „Ik wist wel dat
het heftig zou worden. Yannik, on
ze aanvoerder, heeft ook een keer
in de groepsapp gezet dat hij niet
voor niets na de reis van 2008 in
zijn examenjaar zakte. Wat hij
had gezien en had meegemaakt
bleef in zijn hoofd zitten. Nu be
grijp ik beter wat hij bedoelde. Dit
is een reis waarover ik aan mijn
kleinkinderen wil vertellen."
die hij uit een interview met hui
dig hoofd jeugdopleidingen van
PSV Art Langeler haalde. Hij kan
dit soort zaken ook dit seizoen in
de praktijk brengen, omdat zijn
werkwijze vorig seizoen gekop
peld was aan resultaat. Er werd
een kampioenschap behaald en
het deels weglaten van de war-
ming-up leverde geen extra blessu
res op. Het droeg bij aan het ge
loof dat de spelersgroep in de tech
nische staf had.
Samen met assistent-trainer
Rogier Veenstra trok hij vorig sei
zoen voor het eerst als officieel
eindverantwoordelijke de
kar. „Als je zelf super-su-
per-fanatiek bent, en dat
zijn Rogier en ik, en de
groep zou niet mee-
willen, gaat dat bot
sen", weet ook Ei
kenhout. „Ik ver
lang bijna net zo
veel van de spe
lers als ik van me
zelf. Daar gaan ze
een eind in mee."
„Niet op ko
men dagen is
geen optie", geeft
Eikenhout een
voorbeeld. „Dat
doe je één keer,
maar daarna is
het over. Hoe we
dat hebben ge
creëerd? Zestien
van de huidige 24
selectiespelers
had ik al als
jeugdspeler on
der mijn hoe
de. Toen ik trai
ner van de Ai
werd, ben ik
meteen begon
nen met drie
keer trainen in
de week. Die dis
cipline zat er dus
al een beetje in.
En het wordt ver
velend om te zeg
gen dat het een
vriendengroep is,
maar de jongens
hebben zoveel lol
met elkaar dat het
ook niet erg is om
bij elkaar te zijn." De uitkomst
van de optelsom van chemie tus
sen spelers en staf plus uitwer
king van de gegeven oefenstof
bleek een kampioenschap in de
tweede klasse. „Het zou verbazing
wekkend zijn als we ook in de eer
ste klasse kampioen zouden wor
den, dus het zou normaal zijn als
we tegen meer nederlagen aan
zouden lopen dan vorig seizoen."
„Hoe ik ga handelen als de re
sultaten tegenvallen, ga ik nog
niet bedenken. Want ik doe ook
heel veel op gevoel. Zeker in de
omgang met mensen. Dat kun je
niet uit een boekje halen."
Wat hij wel weet, is dat succes
relatief is. „Sommigen zeggen dat
ik nog jaren hoofdtrainer van Zee
landia Middelburg moet blijven.
Dan zeg ik altijd: 'Hohohoho-
ho..."
Hij wijst naar zijn voorhoofd.
„'Er staat hier een uiterste houd
baarheidsdatum, maar die zie je
nu nog niet. Maar die komt tevoor
schijn'. Iedere trainer heeft dat. Er
komt een tijd dat het klaar is. Zo
gaat dat met trainers, niet
moeilijk over doen."
DONDERDAG 3 SEPTEMBER 2015
Guardiola als inspirator
door Mitchell Minnaard
Daan Eikenhout, trainer
door Barry van der Hooft
Daan Eikenhout: „Ik
verlang bijna net zo
veel van de spelers als
van mezelf." foto
Ruben Oreel
