'Het voelde alsof ik een
steen in mijn maag had'
Er is nog genoeg werk aan de winkel voor Hoek
vraagbaak voor voetbalclubs in Zeeland
SPORT 13
ene club werkt, hoeft niet meteen bij de andere
club te werken. Daarom zoeken we samen naar de
beste oplossing."
Scheidsrechters
„Arbitrage. Dat is ook zo'n kwestie. Er is een tekort
aan scheidsrechters. Nou, ik probeer dan met de
clubs te kijken hoe dat gezamenlijk op te lossen is.
Dan kijk ik of we bijeenkomsten moeten organise
ren of dat we met de clubs onderling scheidsrech
ters kunnen opleiden of dat de clubs de club-
scheidsrechters kunnen uitwisselen. Soms kan ik
dingen zelf oplossen, en soms moet ik voor specifie
ke zaken bij de collega's in Eindhoven of Zeist aan
kloppen. En als iets niet kan, moet je dat ook vertel
len. Dan moet je dat uitleggen. Ja, dat doen we nog
wel eens te weinig."
Liesbeth Kole is een en al enthousiasme en blijft
makkelijk overeind in het wereldje dat nog altijd
wordt beheerst door mannen. „Ik loop natuurlijk al
heel lang mee. Ik ben onderaan begonnen en heb al
les doorlopen. Deze baan is een nieuwe uitdaging
voor me. Ik sta weer met mijn voeten in de klei en
ik hoop dat de clubs me echt weten te vinden.
Waarbij het niet om mij gaat hoor. Ik hoef niet op
de voorgrond. Het gaat om de clubs."
De eerste selectie van de Middelburg
se voetbalvereniging ]ong Ambon ver
blijft deze weken op Ambon. Iedere
dag komt een deelnemer aan de bij
zondere reis aan het woord. Vandaag
in deel 8: Stephanie Polderman.
Ze krijgt het beeld niet uit
haar hoofd. Tijdens een
taxirit in Jakarta zag Step
hanie Polderman aan het
begin van de nacht opeens een
kindje liggen. Op straat, in het
donker, helemaal alleen voor een
huis. „Ik vond het verschrikkelijk
en het voelde alsof ik een steen in
mijn maag had." De verzorgster
van Jong Ambon wil op Ambon
vanuit de bus ook graag naar bui
ten kijken om zoveel mogelijk van
het eiland te zien. „Maar ik ben ie
dere keer bang dat ik hier dan ook
een keer zo'n kindje zie."
Polderman heeft de afgelopen
dagen meer gezien dat ze liever
niet had willen zien. „Ik liep met
een paar spelers in Ambon-stad
toen we een ventje van een jaar of
'Kijk maar niet naar zijn
voeten want hij heeft
bijna geen tenen meer,
zei één van de jongens'
negen tegenkwamen. Kijk maar
niet naar zijn voeten want hij
heeft bijna geen tenen meer, zei
één van de jongens. Toch kijk je
automatisch. Vreselijk. Het was
waarschijnlijk een ventje dat op
straat leefde. Hij praatte ook heel
moeilijk. Ik zag ook hoe twee man
nen eten uit vuilniszakken haal
den en het op karton legden om
mee - te nemen."
In haar koffer heeft ze zes
hemdjes voor kinderen meegeno
men, waar het logo van Jong Am-
bon opgedrukt is. „Ik heb ook wat
shirts bij die ik niet meer pas. Bij
de projecten die we bezoeken geef
ik die weg." Hoe ze de reis tot nu
moet omschrijven? „Ik vind het
overweldigend, keer op keer weer.
Na de eerste wedstrijd wisten we
een beetje wat we konden ver
wachten, maar toch was ik voor
de tweede wedstrijd weer zenuw
achtig."
Als Nederlandse vrouw krijgt
ze veel aandacht. „Mensen staan
me soms een hele tijd aan te sta
ren. En om me heen hoor ik vaak
'nona Belanda'. Ik weet inmiddels
dat het 'blanke vrouw' betekent.
Ik ben overigens totaal niet bang
hier. Al die aandacht hoort erbij,
daar ben ik vooraf gewaarschuwd.
De mensen zijn ontzettend aar
dig." Ze kende Ambon onder
meer al van de filmpjes van de rei
zen in 2005 en 2008. „Ik wilde het
nu graag met eigen ogen zien."
Bij Jong Ambon is ze op haar
plaats. „Het is een familieclub. Bij
een grote vereniging zeggen men
sen 'hoi' omdat je een trainings
pak van de club aan hebt. Bij een
kleinere club als Jong Ambon noe
men ze je bij je naam en kent ie
dereen elkaar. Als ik zelf voetbal,
komen veel jongens van het eerste
en supporters kijken. Ze zijn op
recht geïnteresseerd in een an
der."
Stephanie Polderman loopt al
zes jaar bij Jong Ambon rond en
weet dus wat deze reis betekent
voor veel mensen. „Ik had al een
seizoen bij de dames gespeeld
toen ik de vraag kreeg of ik
verzorgster bij het eerste
wilde worden." Maar een
vrouw in de kleedka
mer, is dat niet onge
makkelijk? „Na de wed
strijd loop ik ook in de
kleedkamer rond. Maar
als ze gaan douchen kijk
ik naar de grond..."
Ook over het scorend vermo
gen mag men zich bij de zaterdag
hoofdklasser druk maken. Zo wist
Hoek uit de vele kansen tegen na
genoeg de tweede keus van de
Middelburgse zondag-eersteklas
ser slechts drie keer te scoren. Trai
ner Daan Eikenhout had slechts
twee basisspelers van het team te
gen Vlissingen opgesteld. „Dat
was een bewuste keus, zo vlak
voor de competitie. Het was niet
ons spel, maar de jongens hebben
het prima gedaan."
Hoek speelde vrijwel de hele
wedstrijd op de helft van de tegen
stander. „De ruimtes zijn dan
klein", alus Pennings, „maar we
misten de creativiteit om het uit
elkaar te spelen. Het tempo was
daarvoor ook te laag." De Middel
burgers haalden de rust met een
o-o-stand. Desondanks waren er
mogelijkheden voor Kyle Does
burg, Bjarne de Vreeze, Guillaume
Clinckemaille en Giovanni Siere-
veld om de score te openen.
De beste kans kreeg Mickenson
De Pessemier met een strafschop,
nadat hij zelf was neergelegd door
Aloys Lockefeer. De strafschop
werd gekeerd door doelman Freek
van der Maas en in tweede instan
tie door De Pessemier in de han-
I<ARAI<TERISTIEI<
den van de Middelburgse keeper
geschoten. Vlak voor rust kregen
de Middelburgers via Dennis Ko-
vacevic zelfs de kans om op voor
sprong te komen, maar hij miste.
Clinckemaille bleef in de rust
achter in de kleedkamer. Pen
nings: „Hij bracht te weinig." Zijn
vervanger Thomas van Renterg-
hem kreeg een dot van kans, maar
miste. Even later schoot de inval
ler van dichtbij raak: 1-0. Aan de
rechterkant ging Nick de Groote
steeds beter spelen en haalde va
ker de achterlijn. De Groote had
ook een groot aandeel in de twee
de strafschop, toen hij van achte
ren werd gevloerd door Ruben
van Winkelhof. Pessemier eiste
opnieuw de strafschop op. Dit
keer schoot de linkerverdediger
feilloos binnen. Hoek kreeg nog
kansen, waarvan Doesburg er een
verzilverde. In de slotminuut zorg
de Van Winkelhof met een rake
kopbal voor een draaglijke eind
stand voor de Middelburgers.
t°NyBQv
WOENSDAG 2 SEPTEMBER 2015
naar je toe
door Barry van der Hooft
Stephanie Polderman, verzorgster
Stephanie Polderman met
een jonge 'fan'.
door Aector Doorns
HOEK. Is Hoek klaar voor de compe
titiestart? Hoek-trainer Ruud Pen-
nings keek gisteravond na de
3-1-winst in het bekerduel met
Zeelandia Middelburg bedenkelijk
bij die vraag. „Het eerste half uur
was ver beneden peil. In fases heb
ben we het daarna goed gedaan,
maar het moet nog veel beter. We
kiezen nog te veel voor de verkeer
de oplossing."
Hoek-Zeelandia Mid
delburg 3-1 (0-0).
57. Thomas van Rent-
erghem 1-0, 65.
Mickenson De Pesse
mier 2-0 (straf
schop), 73. Kyle
Doesburg 3-0, 90.
Ruben van Winkel
hof 3-1Scheidsrech
ter: D. Wiegmans
(Oost-Souburg). Ge
le kaart: Van Winkel
hof (Zeelandia Mid
delburg). Aantal toe
schouwers: 200.
Hoek: De Jonghe;
Roemeratoe, Fitsch,
Siereveld, Van Rent-
erghem; De Pesse
mier, Vandepitte,
Martens, De Vreeze;
Doesburg, Clincke
maille.
Zeelandia Middel
burg: Van der Maas;
Wattimena, Caben-
da, Manuhuwa, Tuk
ker; Ouwerkerk, Fe-
lius, Van de Woestij-
ne; Luteijn, Wissel,
Eikenhout.
Liesbeth Kole, het Zeeuws meisjes is terug waar het begon, foto Dirk-Jan Gjeltema
