Haaien bij
Wadden
in kaart
I
Zonnig
schepenfeest
16 ZEELAND
Laatst zag ik de foto van klas zes van
de lagere school weer eens. Hij is
uit 1953. Iedereen kijkt opgewekt,
behalve de onderwijzer. We dragen
zomerbloesjes met opengeslagen kragen en
korte broeken. Het is een selecte groep, we
hadden allemaal toelatingsexamen mogen
doen voor een middelbare school. Gewoon
was dat niet, want veel kinderen waren in
die tijd voorbestemd om zo vlug mogelijk,
bijvoorbeeld na het volgen van klas zeven,
te gaan werken. Blauwe overall, werkpet,
huishoudschort en stofjas hingen bij wijze
van spreken al jaren voor hen klaar.
Er is veel veranderd, niet allen de wet op
de leerplicht, maar ook de houding van de
ouders. Veel meer dan vroeger zien zij het
opvoeden van hun kinderen vooral als een
voorbereiding op maatschappelijk succes.
Alles wat een kind moet leren staat in het
licht van slagen in het leven, een mooie car
rière en het beklimmen van de lange maat
schappelijke ladder. Ze weten dat het klim
men ook jammerlijk kan mislukken.
Het is niet moeilijk te begrijpen dat kin
deren met ouders die zich voortdurend af
vragen of hun kind wel een succesvolle en
rijke volwassene zal worden met een schit
terende loopbaan, gemakkelijk angstig en
neerslachtig kunnen worden. Niet voor ie
dereen is een carrière als Beëdigd Accoun
tant, Ambitieus Innovatiemanager Re
source Use Efficiency, breed ervaren lid
van de raad van commissarissen, Directeur
City Marketing weggelegd. Ik noem maar
wat.
Er zijn ouders die vinden dat hun kind
de kleutertijd maar moet overslaan en met
een maar flink moet leren, zodat het snel
naar de universiteit kan. Zij weten het al
tijd beter dan de school. Er zijn ouders die
het huiswerk van hun kinderen gaan ma
ken, de vakken voor hun kinderen kiezen,
bij open dagen het woord doen, stukken
scripties en eventueel sollicitatiebrieven
schrijven en voortdurend elektronisch in
contact staan met leraren en docenten om
deze discreet of desnoods slinks of stevig
onder druk te zetten. Hun kinderen kun
nen en mogen geen fouten maken en zij
zelf ook niet.
Of hun kind wel gelukkig is, is niet de
eerste vraag die zij zich stellen. Geluk is im
mers altijd iets voor later.
VLISSINGEN. In navolging van
wat al jaren in de Zeeuwse del
ta gebeurt, gaan de Waddenver
eniging en garnalenvissers on
derzoek doen naar het aantal
haaien in de Waddenzee.
In de Zeeuwse delta worden
al enkele jaren in samenwer
king met sportvissers haaien ge
merkt. Zo'n honderd zijn op
nieuw gevangen. Daaruit valt
af te leiden dat ze langs de Ne
derlandse kust deels noord
waarts trekken.
Op de Waddenzee vangen
beroeps- en sportvissers steeds
vaker per ongeluk haaien rond
de Waddeneilanden. Hun aan
tal lijkt toe te nemen, maar de
huidige monitoringsprogram-
ma's bieden te weinig inzicht
hoe het er werkelijk voor staat,
aldus de Waddenvereniging.
Die heeft daarom de handen in
een geslagen met garnalenvis
sers. Alle haaien die de vissers
per ongeluk in hun netten van
gen, krijgen een merkje in de
rugvin. Ook worden soort, leng
te, geslacht en vangstlocatie ge
noteerd en waarna het dier
wordt teruggezet. Volgens de
Waddenvereniging doen geen
Zeeuwse garnalenvissers met
het onderzoek mee.
DRUKTE OP DE GANGBOORDS EN TERRASSEN VAN DE 'KLEINE SAIL'
Hoger, verder,
langer, meer
VLISSINGEN. De 'Kleine Sail', zoals
het schepenfeest Vlissingen Mari
tiem in het gebruik heet, is vrijdag in
zonnige stemming begonnen. Rijen
nieuwsgierigen bezoeken de Shtan-
dard en de Mir, terwijl de matrozen
in hun blauwe uniformen op hun
beurt de stad verkennen. Kinderen
wagen zich op de klimwanden van
de mariniers en de Lucht Mobiele Bri
gade of maken vaarrondjes met opti-
mistjes en kayaks in de Dokhaven.
Vandaag haakt op het De Ruyter-
plein Vlissingen Culinair aan. Uiter
aard banjert Michiel zelf ook rond.
foto's Lex de Meester
