m
is boswachter bij Staatsbosbeheer
SPORT 11
vrolijk en geniet er van een zons
ondergang of prachtige luchten.
En zelfs als Zeeland mudvol is,
vinden wij nog wel een plekje
waar wij het rijk alleen hebben.
We gaan altijd net een strandop
gang verder dan de rest."
Overal waar Goedkoop namens
Staatsbosbeheer werkte, ging hij
aan de slag bij een korfbalclub. In
de zomer van 2014, al vrij snel na
zijn komst naar Zeeland, begon
hij als hoofdtrainer bij TOP Arne-
muiden. „Ik heb een brede interes
se, maar korfbal is al jaar en dag
belangrijk voor me", legt hij uit.
„Juist ook in een nieuwe provin
cie heb ik dan zin om het op te
zoeken. Ik heb dan de motivatie
om hier ook iets moois op te bou
wen. Ik wil alleen wel, als ik er
veel tijd in steek, dat de mensen
waarmee ik werk ook die motiva
tie hebben. Nou, daar is bij TOP
geen gebrek aan."
In Arnemuiden vond Goed
koop een jonge, gretige, talentvol
le en soms nog onstuimige ploeg.
Hij leidde de ploeg in zijn eerste
seizoen meteen naar de hoofdklas
se, zowel in de zaal als op het
veld. TOP begint nu landelijk mee
te tellen.
Goedkoop blijft altijd op zoek
naar verbeteringen. Hij is kritisch
en niet snel tevreden. „Ik weet dat
ik ongeduldig ben", zegt hij. „De
ontwikkelingen bij TOP kunnen
mij soms niet snel genoeg gaan. Ik
geef daarom weinig complimen
ten aan mijn team, terwijl ze die
vaak wel zouden verdienen. Mis
schien dat het me komend sei
zoen wel lukt om de positieve din
gen iets meer te benoemen."
Mini-ecosysteem
Met net zo veel passie als Goed
koop bij TOP te werk gaat, oefent
hij zijn beroep uit. Dat is te zien
tijdens een ochtend in het veld.
Op de Goudplaat, een voormali
ge zandplaat waarop de natuur
vrijelijk zijn gang mag gaan, laat
hij zien hoe er toch af en toe inge
grepen moet worden. Een aanne
mer is met een enorme, luidruch
tige machine elzen en duindoorn
aan het rooien. „Het ziet er een
beetje dramatisch uit hè, maar er
komt iets moois voor terug", be
looft de boswachter. „We lopen
hier op kalkhoudende zandgrond.
Dat heb je niet op heel veel plek
ken in Nederland. Straks, als die
bomen weg zijn, komt hier alle
maal bijzondere vegetatie.
En daar komen
weer bijzondere
dieren op af.
Je krijgt hier
dan een mi
ni-ecosysteem, een verrijking van
het gebied."
Op de Goudplaat zoekt Goed
koop 'zijn' grazers altijd even op.
Het gaat om konikpaarden en Gal-
loway-koeien. Zij helpen mee aan
het onderhoud. Het duurt even
voor hij ze gevonden heeft. Ze
staan bijna allemaal bij een kreek
je, ver weg van de rooimachine.
De dieren zijn, zo doceert hij, gese
lecteerd op hun zelfredzaamheid,
maar sommige hebben letterlijk
te lange tenen. De Oostkapellen-
aar ziet erop toe dat ze niet te lang
worden. „Met beesten moet je al
tijd goed opletten", zegt hij erbij.
„Natuurlijk omdat je verantwoor
delijk voor hen bent, maar ook
omdat het publiek erg op de ge
zondheid van de dieren let. Men
sen vinden al snel iets zielig. Als
er echt iets is laten we natuurlijk
een veearts komen, maar dieren
kunnen ook wel wat hebben."
Later, in de Manteling, toont
hij een totaal andere kant van na
tuurbeheer. „Hier houden we het
heel netjes", zegt hij over het ge
bied tussen Oostkapelle en Dom
burg. „Bomen die omvallen, tak
ken die naar beneden ko
men, al te veel blad op
de paden, we halen
het allemaal weg.
Maar je ziet: het
Ik laat iedereen - of het
nu de korfballers van
TOP zijn of de mensen
die ik aanstuur bij
Staatsbosbeheer - veel
zelf invullen
onderhoud lacht ons tegemoet,
want er ligt nog best veel...
Goedkoop brengt de pracht van
de oude bomen - eiken, berken,
beuken - in het gebied voor het
voetlicht. „Heel veel bomen heb
ben de inundatie uit de Tweede
Wereldoorlog niet doorstaan.
Maar hier zijn er juist veel ge
spaard gebleven. Deze hier zijn
minstens 200 jaar oud. Wij lopen
er nu haast achteloos langs, maar
het is eigenlijk wel iets om bij stil
te staan."
Nog een verschil tussen de
Goudplaat en de Manteling: het
aantal recreanten dat er komt. Op
Noord-Beveland is dat zeer be
perkt, op Walcheren niet. Soms
trekt Goedkoop in z'n vrije tijd op
zaterdag of zondag nog even zijn
kleren van Staatsbosbeheer aan
om te kijken iedereen zich wel
aan de regels houdt. Hij stapt z'n
voordeur uit en zit meteen in het
gebied. „Vaak doe ik dat met een
kwinkslag, hoor. Zo van: weet u
dat u voor deze parkeerplaats een
kaartje van 90 euro nodig heeft?
Meestal wordt er goed gehoor ge
geven aan wat ik zeg. Maar ja, je
hebt ook wel eens mensen die ste
vig dwarsliggen."
ijn er volgens Goedkoop paral
lellen tussen zijn werk voor Staats
bosbeheer en het trainerschap bij
TOP? „Mwaoh, dat is lastig om te
zeggen. Ik denk dat ik wel een be
paalde stijl heb en die toepas op
beide terreinen. Ik laat iedereen -
of het nu de korfballers van TOP
zijn of de mensen die ik aanstuur
bij Staatsbosbeheer - veel zelf in
vullen. Ik wil dat managen. Als
we even alleen naar TOP kijken:
ik denk dat de spelers heel veel in
hun mars hebben en ik wil dan
ook dat ze dat gaan benutten.
Kijk, we maken wel allemaal af
spraken met elkaar. En daar moet
iedereen in het veld zich ook aan
houden. Maar er is nog heel veel
ruimte om zelf te benutten. Spe
lers moeten bij problemen zelf
met oplossingen kunnen komen.
En ik vind het dan mooi om te be
kijken hoe ze daar steeds beter in
worden."
ZATERDAG 29 AUGUSTUS 2015
de kust, de natuur en korfbal
Arco Goedkoop: „Het gebied is
prachtig."
foto Marcelle Davidse
.-f*
