'Ik weet: ik ben schoon'
Niets dan superlatieven voor gouden WK-sprint van Dafne Schippers
NIEUWS 3
SON
Sommige prestaties worden pas later pas
op waarde geschat. Nu wist iedereen het
meteen: Dafnes race is historisch.
O
obnir r w
SËuing^
ROTTERDAM/PEKING. Een blank
meisje met een paardenstaart uit
Utrecht werd gisteren wereldkam
pioen op de 200 meter sprint.
Lees deze zin nog eens.
Een blank meisje met een paar
denstaart uit Utrecht werd giste
ren wereldkampioen op de 200
meter sprint.
In 21 seconden en 63 honderd
sten verwierf Dafne Schippers we
reldfaam, die tot in de lengte der
jaren zal duren. Ze bewaarde giste
ren voor het oog van de wereld de
rust met stapels dynamiet in haar
benen.
Niet voor niets kwamen er zo'n
veertig minuten later uit de mond
van Ellen van Langen niets anders
dan superlatieven. „Jeetje mina,
jeetje mina", stamelde de Olym
pisch kampioene van 1992 in Bar
celona op de 800 meter. „Niet te
geloven. Dit is buitengewoon.
Wat Dafne hier doet is écht héél
erg bijzonder. En weet je? Dat is ei
genlijk nog een understatement."
Een gouden plak in de atletiek
is voor Nederland sowieso al een
uitzonderlijke prestatie, maar de
sprint van Schippers is om meer
redenen historisch. Vanwege haar
leeftijd (23!), haar voorgeschiede
nis (ze koos op 3 juni van dit jaar
pas vol voor de sprint), haar huids
kleur en achtergrond (blank en Eu
ropees!) én haar duizelingwekken
de tijd (kampioenschapsrecord,
Europees record en derde snelste
vrouw op de wereld ooit).
Het is daarom niet gek om haar
een wonderkind te noemen. Ga
maar na. Overal op de wereld
wordt er gelopen. En zij, het meis
je uit Utrecht, mag zich nu als be
gin twintiger de snelste noemen
op de sprint; veruit het meest po
pulaire onderdeel van de Moeder
der Sporten.
Die enorme snelheid moet al
tijd in de gouden dijen van Dafne
hebben gezeten. Dat denkt ook
Jos Hermens. „Natuurlijk komt de
ze prestatie ook en vooral voort
uit hard trainen, haar lichaam ont
wikkelen en zoeken naar progres
sie. Maar dit is ook een kwestie
van natuurtalent. Zo'n atleet
wordt maar eens in de honderd
jaar geboren."
Hermens, oud-topatleet en in
middels al jaren atletenmanager,
bemachtigde een plekje zowat op
de finishlijn, waar Schippers als
eerste naartoe snelde. „Een histo
risch sportmoment", vindt Her
mens. „Dit is van Fanny Blan-
kers-Koen-niveau."
De vergelijking met de vrouw
die in 1948 vier gouden medailles
won op de Olympische Spelen
kon niet uitblijven. Schippers
treedt met haar kunststukje in Pe
king een beetje in de voetsporen
van haar befaamde voorganger.
Het goud van Schippers heeft
extra glans door de tijd op de
klok: 21,63. Zeventien jaar lang
liep er geen dame sneller op de
200 meter dan zij.
Slechts twee vrouwen liepen
ooit nóg sneller dan Schippers gis
teren deed. Florence Griffith-Joy-
ner en Marion Jones. De namen
van die twee zijn besmet.
Grifïïth-Joyner, nog altijd de
wereldrecordhoudster met 21,34,
werd weliswaar nooit betrapt op
het gebruik van stimulerende mid
delen, maar haar prestaties wer
den al tijdens haar carrière met ar
gusogen bekeken. In 1998 overleed
ze plots als gevolg van een hart
aanval. Over Marion Jones bestaan
geen twijfels meer. Zij bekende in
2007 doping te hebben gebruikt.
En veel Europese dames, vooral
afkomstig uit de voormalige DDR
en het Oostblok, die in het verle
den hoge ogen gooiden op de
sprintnummers, bleken later volge
stopt met stimulantia. Het is daar
om te verklaren dat er nu ook vra
gen bij de prestatie van Schippers
worden gesteld, zegt Hermens.
„Maar voor mij staat haar pres
tatie buiten kijf. Tijden verande
ren. De baan is van beton zo hard
en het materiaal is verbeterd. Ik
kan mij er bij Dafne ook helemaal
niks bij voorstellen. Juist door
waar ze vandaan komt. Haar ach
tergrond met haar nuchtere dood
gewone familie. Ik zie gewoon
een buitengewoon talent." Want
als kenners, zoals Hermens, naar
haar lichaam kijken, valt één ding
op: „Ieder mens krijgt een lading
hormonen mee en Dafne heeft ge
noeg mannelijke hormonen mee
gekregen. Niet te veel, want ik zie
nog steeds een prachtige en
mooie blonde vrouw, maar wel
één die verschrikkelijk hard kan lo
pen."
Of zoals Ellen van Langen zegt:
„Dafne is gewoon knettergoed.
Dat wisten we al, maar ze heeft
nu bewezen dat ze koelbloedig is.
Ze bewaarde de kalmte en rust.
Ze blijft zichzelf en laat zich door
niets of niemand wat aanpraten.
Het is ook niet zo dat ze met een
mazzeltje wint. 21,63, tussen alle
donkere dames. Het is... ongeloof
lijk."
PEKING. Internationale journalis
ten geloofden hun ogen gisteren
niet: een blank meisje uit Utrecht
loopt met 21,63 de derde snelste
tijd ooit op de 200 meter. Alleen
Florence Griffith Joyner (21,34) en
Marion Jones (21,62) - de eerste
verdacht van dopinggebruik, de
tweede ooit geschorst vanwege
steroïden - waren ooit sneller. Bo
vendien loopt Schippers het 36
jaar oude Europese record 21,71
van Marita Koch (1979) en Heike
Drechsler (1986) uit de boeken.
Beiden waren producten van het
Oost-Duitse sportsysteem waar
doping systematisch gebruikt
werd.
Een Duitse journalist vraagt wat
Schippers wil zeggen tegen de
mensen die aan haar prestatie
twijfelen? „Alles wat ik kan zeg
gen is dat ik weet dat ik schoon
ben", zegt een licht geïrriteerde
Schippers. En haar coach, Bart
Bennema, vult aan: „Al sinds 2010
heeft ze een bloedpaspoort, ze
wordt 60 keer per jaar gecontro
leerd. Wat moet je meer doen om
te bewijzen dat je schoon bent."
ZATERDAG 29 AUGUSTUS 2015
cIJINL
In de laatste meters weet Dafne Schippers haar naaste concurrente, de Jamaicaanse Elaine Thompson (niet zichtbaar), nog net voorbij te snellen, foto Christian Petersen/Getty Images
Prestatie voor de eeuwigheid
door Pim Bijl
21,63
Schippers liep de ongelooflijke tijd
van 21,63. Zeventien jaar lang liep
er geen dame sneller op de 200
meter dan zij. Slechts twee vrouwen
waren ooit nóg sneller.
