René de Visser, directeur Zeeuws Veilinghuis
12 PORTRET
Rene de Visser, directeur van het Zeeuws
Veilinghuis, is net terug uit Indonesië.
„Ik heb een aangenaam beroep", glimlacht
de man die het Zeeuws Veilinghuis
de 21e eeuw inloodste.
Veertien jaar nadat
René de Visser de
veilingwereld in
stapte, ervaart hij
elke dag nog als
een avontuur. „Er
is een wereld voor me openge
gaan. Hoe meer je ervan weet,
hoe interessanter het wordt. In
2006 kregen we een schilderij
aangeboden van de paleisschilder
van Soekarno, Lee Man Fong. Het
werd geveild voor een goed doel
Wij hadden geen idee van wie
het was; de signatuur was heel
onduidelijk, maar het zag er wel
bijzonder uit. We hebben een
halfjaar uitgetrokken om het uit
te zoeken. En toen we het goed
gedocumenteerd hadden, bracht
het ineens 125.000 euro op."
Antiek is niet meer het appeltje
voor de dorst waar velen het nog
voor houden.
„Dat klopt. 'Tin heeft geen
zin', zeggen wij altijd. En ook ko
peren ketels, buikkasten, Friese
staartklokken, Delfts Blauw en
dergelijke zijn niet meer courant.
Alleen de topstukken doen het
nog goed. Mensen denken soms
dat ze op een miljoen zitten, ter
wijl het allemaal ouwe sannie is.
Maar het omgekeerde komt ook
nog steeds voor. Laatst kwam er
iemand naar me toe met een
schilderij dat al vijftien jaar op
zolder stond. Het werd ingezet
op 10.000 euro. Uiteindelijk ging
het voor 110.000 weg."
Waarom heeft u een dependance
geopend?
„Zeeland vergrijst. De stort
vloed aan inboedels heeft ons eni
ge tijd geleden doen besluiten
een tweede vestiging te openen
en zo het veilinghuis op te split
sen in twee delen. Nu zit aan de
Korendijk een dependance waar
de wat gewonere spullen naartoe
gaan en de kijker soms al voor
een paar tientjes iets leuks kan ko
pen. In het pand aan de Heren
gracht handelen we in prestigieu-
zere objecten en begint het bie
den bij zo'n 500 euro."
„Voor verzamelaars van tops
tukken kan het veilinghuis zich
nu beter profileren vanaf de He
rengracht. De focus ligt onder
meer op Zeeuws erfgoed, acht-
tiende-eeuws Hollands zilver en
Chinees porselein. Voor Europese
schilderijen en schilderijen uit
voormalig Nederlands-Indië wor
den aparte veilingen georgani
seerd. Het Zeeuws Veilinghuis
heeft op dat gebied internatio
naal een grote naam. Zo verkoch
ten we een Indisch schilderij
voor liefst 750.000 euro. De stuk
ken die op de Herengracht ver
handeld worden, krijgen een top-
behandeling. Stel dat we een
schilderij op 2500 euro taxeren,
dan moeten we kunnen garande
ren dat het een bepaalde kwali
teit heeft. Daar zit veel werk in.
We onderzoeken de herkomst en
de staat van het stuk, zorgen voor
goede foto's en een goede be
schrijving voor de catalogus, het
wordt optimaal gepromoot en
eventueel aanbevolen bij mensen
van wie ik weet dat ze er speciaal
in geïnteresseerd zijn. Dat kost
tijd. Maar bij stukken van goede
kwaliteit, waarvoor een markt be
staat, loont dat de moeite. Het
grappige is, dat veel van onze
'Laatst kwam hier nog
een Chinees die zomaar
voor 70.000 euro aan
Chinese stukken kocht'
f
nu: €80,-
oude klanten de Korendijk veel
leuker vinden. Door de lagere prij
zen is de drempel lager. Dat is
een van de grootste misverstan
den over veilingen: dat het altijd
om grote bedragen gaat."
Wat gaat er allemaal schuil in de
zalen van het veilinghuis?
„Schilderijen, schalen, glas
werk, koper en curiosa, allerlei ob
jecten die wachten op de veiling
van 29 en 30 september. Of die
nog moeten worden opgehaald.
Deze enorme vaas heeft een Ame
rikaan gekocht. En betaald: 3000
euro. Die staat hier nu al een jaar.
Dat gebeurt vaker, dat mensen
wel betalen maar daarna heel
lang niets van zich laten horen.
Op deze plank bijvoorbeeld staan
dingen die ter veiling aangebo
den zijn in 2012, maar niet ver
kocht. Ze moeten nog altijd wor
den opgehaald."
U werkt in een herenhuis met
marmeren vloeren, hoge plafonds,
authentieke details. Hoe woont u?
„Monumentenpanden zijn
mooi, maar ik hecht toch ook wel
aan comfort. Momenteel woon ik
in een bescheiden appartement
aan de Vlissingse boulevard. Als
ik verhuis, zal het eerder naar een
duurzaam, zelfvoorzienend huis
zijn. Dan mag er best ergens een
oude meester hangen, of een en
kel impressionistisch doek aan
een witte muur, maar er zal ook
zeker wat modern design bij zijn.
En niet te veel spullen. Bezit
geeft zorg."
Dat klinkt niet alsof antiek uw
eerste liefde was.
„Echt logisch is het niet dat ik
hier zit. Ik ben er min of meer in
gerold. Na het vwo heb ik de Ho
gere Zeevaartschool gedaan. Ik
ben best avontuurlijk ingesteld
en heb een brede interesse. Ik
had een romantisch beeld van
het zeemansleven: blauwe zeeën,
palmbomen, exotische havens.
Maar het was oersaai. Ik voer op
een grote containerbak van Nedl-
loyd. De bestemmingen waren in
teressant genoeg: Kuala Lumpur,
Hongkong, Shanghai, Singapo
re..alleen, als je op zo'n schip
werkt, kom je bijna niet in de ste
den. Vandaar dat ik besloot aan
de TU Eindhoven te gaan stude
ren, Techniek en Maatschappij.
Daar is mijn interesse voor duur
zame energie gewekt. Alleen in
de vakanties voer ik nog, op coas
ters. En dat was wel leuk. Van Fin
land naar Portugal, van Portugal
naar Turkije..en als je vrijdag
aanlegde, was het weekend vrij."
Van de TU Eindhoven stapte u
over op het Zeeuws Veilinghuis. Hoe
dat zo?
„De directeur was een goede
bekende. Hij had specialisten in
huis, maar zocht iemand om lei
ding te geven, voor management
en promotie. Wilde ik dat eens
een halfjaar proberen? Ik ben ie
mand die zich graag in nieuwe
avonturen stort. Dus ik zei: ja.
Het ging er toen, veertien jaar ge
leden, in veilinghuizen ouder
wets aan toe. De mogelijkheden
van internet werden niet benut.
Digitaal gesproken stond alles in
de kinderschoenen."
U heeft het veilinghuis de 21e
eeuw ingeleid.
„Onze website www.zeeuws-
veilinghuis.nl is drukbezocht en
daarnaast tonen we de stukken
op Duitse, Franse, Engelse, Ameri
kaanse en Chinese veilingportals.
Het bereik is hierdoor erg groot.
Vier keer per jaar zetten we een
catalogus van de volgende veiling
online. We besteden veel aan
dacht aan fotografie en teksten.
Onze nieuwsbrief gaat alleen de
deur uit als we echt iets bijzon
ders te melden hebben. En na
tuurlijk is het Zeeuws Veiling
huis ook actief op social media
als Facebook. Ik herinner me nog
dat het veilinghuis zei:
'Telefonisch bieden? Daar begin
nen we niet aan.' Ik vond dat zo
lachwekkend. Je kunt toch niet
verwachten dat mensen van Am
sterdam, laat staan vanuit het bui
tenland, op precies dat moment
dat jij een veiling hebt in jouw
veilingzaal zijn? Je moet mensen
de mogelijkheid bieden om het
aanbod te komen bekijken. Maar
bieden moet ook vanuit huis kun
nen, via de telefoon of de compu
ter."
Hoeveel mensen komen er op
zo'n veiling af?
'Dat is een van de
grootste misverstanden
over veilingen: dat het
altijd om grote
bedragen gaat'
„Vroeger zaten de zalen afgela
den vol. Bij de Korendijk nog
steeds wel; hoe goedkoper de han
del, hoe voller de zaal. Maar bij
de Herengracht kan het best zijn
dat er maar vijftig mensen zijn,
terwijl via de telefoon en compu
ter een veelvoud daarvan mee
biedt. Mensen die zich niet wil
len laten zien en ook mensen die
gewoon te ver weg wonen. Ons
klantenbestand is zeer internatio
naal. Laatst kwam hier nog een
Chinees die ik nog nooit eerder
gezien had; die kocht zomaar in
eens voor 70.000 euro aan Chine
se stukken. Wij zijn gespeciali
seerd in Chinees porselein. Maar
je moet er erg mee uitkijken. Je
kunt het zo restaureren dat er
van scheurtjes niets meer te zien
is, maar dan daalt de waarde
enorm. Dat moet je dus heel zorg
vuldig onderzoeken."
Hoe ziet de toekomst eruit?
„Soms denk ik: misschien moe
ten we langzaam wat meer naar
het modernere toe, werk van Jan
Schoonhoven, de jaren zes
tig-kunst, dat soort dingen. Het
wordt steeds moeilijker om tops
tukken te kunnen blijven aanbie
den. Negentig procent van de In
donesische schilderijen en veel
van het Chinese porselein gaat
naar buitenlandse kopers. Het
wordt hier steeds meer zoeken
naar een speld in een hooiberg.
En het is ook een kwestie van ge
luk. Zo kwamen we via een kring
loopwinkel aan een schilderij dat
16.000 euro opbracht en hebben
we voor datzelfde bedrag eens
twee tekeningen van Piet van der
Hem geveild die bij het vuilnis
gezet waren."
Dus als iemand nog wat op zol
der heeft?
„De herfstveiling komt eraan.
Inleveren kan tot 4 september."
Antiek is niet meer de
goudmijn die het was
door Ondine van der Vleuten
Eikenhouten Friese
staartklok, 19e eeuw.
nu: €300,-
20 jaar geleden €3.000,-
Koperen doofpot,
Holland, 19e eeuw.
30 jaar geleden €600,-
Aardenwerken 'Yixing' theepot,
China, 18e eeuw. H. 14,5 cm
nu: €80.000,-
20 jaar geleden €2.5000,-
I I
Eikenhouten kabinet,
Holland, Empire.
nu: €500,-
20 jaar geleden €5.000,-
Rudolf Bonnet (1895-1978), 'Drie
Balinese vrouwen'. 72 x 96 cm
nu: €380.000,-
30 jaar geleden €20.000,-
René de Visser foto Mechteld Jansen