Nee, dan in Türkije: dertien weken vrij! Waar is moederhond Galice gebleven? vindingrijkheid van werkende ouders Familie en buren brengen uitkomst ZEELAND 3 -JÊPL Hoe lang de zomervakan tie duurt, verschilt per land. Franse en Bel gische schoolkinderen hebben negen weken vrij. Die in Spanje elf tot twaalf weken. In Ita lië duurt de vakantie twaalf tot dertien weken en in Turkije ook. Zijn de kinderen in die landen dan beter af? Dat is maar de vraag, want er zijn meer verschillen. Zo werken nergens ter wereld zoveel vrouwen in deeltijd als in Neder land. Dat heeft gevolgen voor de manier waarop kinderopvang gere geld is. De Nederlandse vrouw werkt gemiddeld twee a drie da gen per week. Blijft over: twee a drie dagen die in veel gevallen bin nen het informele circuit worden opgevangen. Dat vergt nogal wat logistiek: heen en weer gesleep met de kinderen, dus. In veel ge zinnen worden de agenda's om de zoveel weken naast die van fami lie, goede buren of vrienden ge legd, om tot een sluitend systeem te komen voor de dagen dat mama werkt. De vakanties betekenen een extra uitdaging, maar ook die wordt meestal zo getackeld. In landen waar veel moeders traditiegetrouw niet werken, zijn de lange vakanties uiteraard geen probleem. Anders is het in Frank rijk en België: veel (voltijds) wer kende vrouwen, en een vakantie die ruim twee maanden duurt. De oplossing: zomerkampen. In Ne derland zijn ze er ook, maar het aanbod is veel beperkter. En waar het in Frankrijk heel normaal is om les enfants een aantal weken of zelfs de hele vakantie op zomer kamp te sturen, vinden Nederlan ders één weekje meestal wel het maximum. Zo'n zomerkamp wordt toch wel een beetje gezien als 'kind dumpen'. En natuurlijk: het kost geld. Toch worden ze ook in Neder land steeds populairder. En geen wonder. Wat te denken van: zeil vakanties, een oertijdkamp, een meidenkamp 'Hoe overleef ik', een singer-songwriterkamp. Sites als www.zomerkampen.net geven een indruk van het ruime aanbod. En dan wordt één ding duidelijk: zomerkamp is géén straf. Heel erg emotioneel lijkt Jan niet onder het verlies. En dan zegt hij terloops: „Ik ben m'n maatje kwijt." Vier jaar geleden kocht Jan de hond die hij Galice noemde. „Ze heeft al eerder een nest pup pies gehad", vertelt hij, „en toen ging ze er geen stap vandaan." Jan kan slechts raden wat er is gebeurd. Hij woont in het buiten gebied van Koewacht, vlak bij de buurtschap Nieuwe Molen, waar de hoofdweg tussen Koewacht en Axel loopt. Het lijkt Jan sterk dat Galice daar is doodgereden. „Weet je hoeveel auto's daar 's avonds rij den? Die zijn op de vingers van één hand te tellen." Hij kan zich ook nog wel voorstellen dat ie- 'Iemand kan haar onder zijn arm hebben meegenomen.' mand de hond heeft meegeno men. Galice is immers een ras hond en ze weegt niet veel, vijf tien kilo. „Je neemt haar zomaar onder je arm mee." Galice liet vijf puppies achter, van zes, zeven dagen oud. Zulke diertjes voeden is voor mensen een volle dagtaak, als het al lukt. Jan is bekend in de jachtwereld. „De hond van een vriend had net negen pups gehad", vertelt hij, „vijf weken geleden. De negen pups hoefden niet meer door de moeder gevoed te worden, maar ze gaf nog wel melk. Ze is naar ons gebracht. Het gaat prima, ge lukkig." Al veertig jaar werkt Jan met honden. Hij heeft niet eerder mee gemaakt dat hij op deze manier een hond verloor. Een groep men sen uit Tholen met speurhonden heeft hem aangeboden te zoeken naar Galice. Jan heeft daar niet heel veel vertrouwen in, al zou hij het wel 'mooi' vinden, als ze wordt gevonden. Ook al is ze dood. „Je kunt dan afscheid ne men." ZATERDAG 15 AUGUSTUS 2015 HSBOERKF Dick en Wil Ockhuijsen met kleinkinderen Amber (2) en Levi (4). Opa en oma zijn het favoriete oppasadres voor werkende ouders die geen vakantie kunnen opnemen, foto Ruben Oreel door Harmen van der Werf KOEWACHT. Een moederhond laat haar puppy's nooit alleen, dacht Jan van Cadsand uit Koewacht. En toch is het gebeurd. Jan liet vorige week zaterdagavond Galice, een Epagneul Breton-jachthond, even buiten. Sindsdien is ze foetsie. Jan van Cadsand, Koewacht Een oppashond voedt de kleintjes nu moederhond Galice verdwenen is. foto Peter Nicolai

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2015 | | pagina 35