Nee, dan in Türkije: dertien weken vrij!
Waar is moederhond Galice gebleven?
vindingrijkheid van werkende ouders Familie en buren brengen uitkomst
ZEELAND 3
-JÊPL
Hoe lang de zomervakan
tie duurt, verschilt per
land. Franse en Bel
gische schoolkinderen
hebben negen weken vrij. Die in
Spanje elf tot twaalf weken. In Ita
lië duurt de vakantie twaalf tot
dertien weken en in Turkije ook.
Zijn de kinderen in die landen
dan beter af? Dat is maar de vraag,
want er zijn meer verschillen. Zo
werken nergens ter wereld zoveel
vrouwen in deeltijd als in Neder
land. Dat heeft gevolgen voor de
manier waarop kinderopvang gere
geld is. De Nederlandse vrouw
werkt gemiddeld twee a drie da
gen per week. Blijft over: twee a
drie dagen die in veel gevallen bin
nen het informele circuit worden
opgevangen. Dat vergt nogal wat
logistiek: heen en weer gesleep
met de kinderen, dus. In veel ge
zinnen worden de agenda's om de
zoveel weken naast die van fami
lie, goede buren of vrienden ge
legd, om tot een sluitend systeem
te komen voor de dagen dat mama
werkt. De vakanties betekenen
een extra uitdaging, maar ook die
wordt meestal zo getackeld.
In landen waar veel moeders
traditiegetrouw niet werken, zijn
de lange vakanties uiteraard geen
probleem. Anders is het in Frank
rijk en België: veel (voltijds) wer
kende vrouwen, en een vakantie
die ruim twee maanden duurt. De
oplossing: zomerkampen. In Ne
derland zijn ze er ook, maar het
aanbod is veel beperkter. En waar
het in Frankrijk heel normaal is
om les enfants een aantal weken of
zelfs de hele vakantie op zomer
kamp te sturen, vinden Nederlan
ders één weekje meestal wel het
maximum. Zo'n zomerkamp
wordt toch wel een beetje gezien
als 'kind dumpen'. En natuurlijk:
het kost geld.
Toch worden ze ook in Neder
land steeds populairder. En geen
wonder. Wat te denken van: zeil
vakanties, een oertijdkamp, een
meidenkamp 'Hoe overleef ik',
een singer-songwriterkamp. Sites
als www.zomerkampen.net geven
een indruk van het ruime aanbod.
En dan wordt één ding duidelijk:
zomerkamp is géén straf.
Heel erg emotioneel lijkt Jan niet
onder het verlies. En dan zegt hij
terloops: „Ik ben m'n maatje
kwijt." Vier jaar geleden kocht Jan
de hond die hij Galice noemde.
„Ze heeft al eerder een nest pup
pies gehad", vertelt hij, „en toen
ging ze er geen stap vandaan."
Jan kan slechts raden wat er is
gebeurd. Hij woont in het buiten
gebied van Koewacht, vlak bij de
buurtschap Nieuwe Molen, waar
de hoofdweg tussen Koewacht en
Axel loopt. Het lijkt Jan sterk dat
Galice daar is doodgereden. „Weet
je hoeveel auto's daar 's avonds rij
den? Die zijn op de vingers van
één hand te tellen." Hij kan zich
ook nog wel voorstellen dat ie-
'Iemand kan haar onder zijn
arm hebben meegenomen.'
mand de hond heeft meegeno
men. Galice is immers een ras
hond en ze weegt niet veel, vijf
tien kilo. „Je neemt haar zomaar
onder je arm mee."
Galice liet vijf puppies achter,
van zes, zeven dagen oud. Zulke
diertjes voeden is voor mensen
een volle dagtaak, als het al lukt.
Jan is bekend in de jachtwereld.
„De hond van een vriend had net
negen pups gehad", vertelt hij,
„vijf weken geleden. De negen
pups hoefden niet meer door de
moeder gevoed te worden, maar
ze gaf nog wel melk. Ze is naar
ons gebracht. Het gaat prima, ge
lukkig."
Al veertig jaar werkt Jan met
honden. Hij heeft niet eerder mee
gemaakt dat hij op deze manier
een hond verloor. Een groep men
sen uit Tholen met speurhonden
heeft hem aangeboden te zoeken
naar Galice. Jan heeft daar niet
heel veel vertrouwen in, al zou hij
het wel 'mooi' vinden, als ze
wordt gevonden. Ook al is ze
dood. „Je kunt dan afscheid ne
men."
ZATERDAG 15 AUGUSTUS 2015
HSBOERKF
Dick en Wil Ockhuijsen met kleinkinderen Amber (2) en Levi (4). Opa en oma zijn het favoriete oppasadres voor werkende ouders die geen vakantie kunnen opnemen, foto Ruben Oreel
door Harmen van der Werf
KOEWACHT. Een moederhond laat
haar puppy's nooit alleen, dacht
Jan van Cadsand uit Koewacht. En
toch is het gebeurd. Jan liet vorige
week zaterdagavond Galice, een
Epagneul Breton-jachthond, even
buiten. Sindsdien is ze foetsie.
Jan van Cadsand, Koewacht
Een oppashond voedt de kleintjes nu moederhond Galice verdwenen is.
foto Peter Nicolai