IP
'i
Steffen Brinkhaus (26) heeft een koffiehuis, platenzaak en barbershop in één
12 PORTRET
Steffen
Brinkhaus
N
Hij vond
zichzelf niet
leuk genoeg
als cabaretier.
Nu vermaakt
Steffen
Brinkhaus
mensen
met espresso,
vinyl en
baardolie.
5L _Jb -t— l_^i FyJg^R 1 '*liW B1 _g». 4iÉüi LnL) f JMTTWli
tl T1 i m «•- z h [^inr^^e-,1,^1101 B'
'De naam
Robuust verwijst
naar de sfeer die
ik wil creëren:
rauw, stevig. En
robusta is ook
een koffieboon.'
e lat ligt altijd
hoog voor Stef
fen Brinkhaus.
Niet goed ge
noeg als acteur.
Niet leuk ge
noeg als cabaretier. Maar wel te
creatief voor de horeca. Zijn zoek
tocht naar een bestemming in
het leven bracht hem naar de
Markt in Middelburg. Daar com
bineert hij drie passies: koffie
huis, muziekwinkel, barber
shop. Robuust heet zijn zaak, die
hij drijft met vriendin Milou.
„De naam verwijst naar de sfeer
die ik wil creëren: rauw, stevig.
En robusta is ook een koffie
boon."
Als startende ondernemer maakt
hij een vliegende start. Zijn
roem was hem vooruitgesneld.
Nog voordat Robuust begin juli
opende, deden verhalen de ron
de over een bijzonder zaakje dat
zich op de Markt zou vestigen.
En dan ook nog in één van de be
kendste winkelpanden, van siga
renwinkel C.F. Diesch, met bo
vendien het mooiste uitzicht.
Die grijze kiosken voor zijn
deur? Die vallen niet eens op;
het Stadhuis aan de overkant eist
de aandacht op.
Steffen glundert, maar waakt
voor jeugdige overmoed. „Het
gaat inderdaad fantastisch. De
eerste paar weken waren zelfs
zwaar. Té druk voor ons tweeën.
Nu hebben we drie mensen die
op de piekuren bijspringen met
afwassen en bedienen. Er zijn
meer piekuren dan gedacht.
Maar we zitten nu volop in het
toeristenseizoen hé! En het is
vrij vaak slecht weer. Daar moe
ten we ons niet op verkijken.
Het zou gek zijn als we nu niet
goed zouden draaien."
„Ik vind het veel te gevaarlijk om
dat nu al te zeggen. Straks, als
het winter is, dan moet blijken
of we echt goed draaien. Toch
heb ik wel het gevoel dat we
goed geschoten hebben. Het eer
ste bericht over ons op Facebook
door Wij zijn de stad schijnt
26.000 keer bekeken te zijn. En
op Facebook heeft onze pagina al
1500 likes."
„We spreken een heel grote
groep mensen aan. Twintigers en
dertigers, maar dat is niet zo
moeilijk. Maar ook jongeren die
kapsels uit de jaren vijftig en zes
tig willen. En liefhebbers van
muziek, vooral vinyl. Mannen,
jong en oud, komen voor de bar
bier. Ook vrouwen, meisjes van
13 en jonge gezinnen voelen zich
hier prettig."
„Ik had al op meerdere plekken
in de horeca gewerkt. Steeds had
ik het gevoel: dit is het niet. Ik
kon mijn creativiteit niet kwijt.
Zo kwam ik tot de conclusie dat
als ik het bij anderen niet kon
vinden, dat ik het dan maar zelf
moest gaan doen."
„Nou hou ik erg van muziek,
vooral van vinyl. Dus een platen
zaak zag ik wel zitten. Toen ben
ik met Bart Gabrielse gaan pra
ten, van De Drvkkery. Hij had
ooit een platenzaak op het Dam
plein, maar waarschuwde me:
met platen alleen lukt het niet.
In de horeca vond ik werken met
koffie altijd al het interessantst.
Zo werd het een espressobar met
vinyl. Met Anne-Bouk van der
Hoeven en Koen Tesselaar, van
het Sint Jacobscafé in Vlissingen
waar ik heb gewerkt, had ik het
eens gehad over een barbershop.
Ik kan mijn baard hier in de
buurt niet door een barbier laten
trimmen. Met een barbier erbij
was het concept compleet."
„Geen bevestiging, wel toetsing.
Als ik een idee heb, wil ik er met
zo veel mogelijk mensen over
praten. Om informatie in te win
nen. Ik heb ook met Cees Rijn
van De Vriendschap gesproken,
waar ik ook heb gewerkt, en met
Tonnie Dieleman van De Spot,
over optredens die ik in Robuust
mogelijk wil maken. Van zulke
mensen wilde ik weten waar het
mis zou kunnen gaan. Het idee
zat al in mij, dankzij hen is het
gelukt."
„Daarom heb ik een goede aan
Milou, mijn vriendin. Zij stu
deert voor horeca ondernemend
manager aan Scalda. Zij zei hielp
me met het bedrijfsplan en zei:
let hier op, let daar op. Dat vond
ik in het begin niet leuk, want ik
zat helemaal in een positieve vi
be. Maar het was heel goed dat
ze dat deed, zij zorgde voor de ba
lans. Een familielid zorgde voor
het geld om te kunnen investe
ren. Hij geloofde in het plan en
zei: jaag je droom maar na!"
„Dat was in 2012 ja. Maar het be
gon anders, en eerder."
„Mijn eerste droom was om het
theater in te gaan. Mijn moeder
speelde altijd in kerstmusicals.
Als kind ging ik ook meedoen.
De eerste keer dat ik meespeel
de, was in Oliver Twist. Ik was
een jaar of vijf en had maar één
zin. M'n opa zei toen al: 'Die gaat
het theater in.' Op mijn twaalfde
had ik met een andere jongen de
hoofdrol in Kees, de jongen.
Daar genoot ik enorm van. Met
zijn tweeën aan het einde dat ap
plaus in ontvangst mogen me
nen, dat wilde ik vaker! Op mijn
zestiende had ik een rol ik een
Rotterdamse voorstelling. De re
gisseur van dat stuk zei: 'Jij moet
iets met cabaret gaan doen. Vol
gens mij vinden mensen jou
heel grappig.' Dat had ik zelf niet
ingezien. Ik zie mezelf sowieso
niet als grappig, nog steeds niet
eigenlijk."
„Ik heb toen met een eenakterfes
tival in Middelburg meegedaan.
Dat was in het Spiegeltheater.
Mijn voorstelling was gebaseerd
op mijn ideeën maar geschreven
door een ander. De reacties wa
ren goed en toch voelde het raar:
ik stond toch gewoon te acteren.
Daarom ben ik zelf teksten gaan
schrijven. In 2012 stond ik inder
daad op Camaretten in Rotter
dam. Ik was één van de achttien
cabaretiers. Leuk, maar dat zal
niet veel worden, dacht ik. Ron
de na ronde kwam ik verder. Tot
mijn verrassing. En daar stond ik
hoor, in de halve finale, in het
oude Luxor!"
Dat hij niet de finale haalde,
deed hem beseffen dat hij niet
grappig genoeg was. Hij zocht en
kreeg professionele begeleiding
van acteur en regisseur Herman
Bolten. In 2013 stond Steffen
Brinkhaus in het Vestzaktheater
in Vlissingen. „Weer een groot
succes in Zeeland. Er werd hard
op gelachen. Maar toerend door
het land zag ik: het is niet goed
genoeg. Wel voor Zeeland, niet
voor Nederland." Zoekend naar
het verschil, vraagt hij zich af:
„Lachen ze misschien omdat ze
mij kennen? Als dat zo is, ben ik
gewoon niet goed genoeg. Ik
kwam niet vooruit."
„Ik weet niet eens of ik echt te
leurgesteld was. Ik had het toch
geprobeerd! Maar het kostte me
alleen geld. Ik hoefde er niet rijk
van te worden, zo veel waarde
hecht ik niet aan geld. Maar ik
moest in feite betalen om op te
kunnen treden. Tegelijkertijd zag
ik dat andere cabaretiers wel ver
der kwamen. Sommigen met wie
ik heb opgetreden, spelen nu in
tv-series en films."
„Ook niet. Ik heb er ook geen be
hoefte aan. Om dezelfde reden:
ik ben niet goed genoeg. Ik had al
lerlei voorstellingen gedaan in
Zeeland en wilde graag verder.
Dat is niet gelukt. Als ik nu nog
eens word gevraagd voor een goe
de grotere productie, dan doe ik
het misschien. Maar hetzelfde
doen wat ik al jaren heb gedaan?
Nee, daar voel ik nu niks voor. Ik
wil niet terug naar waar ik van
daan kom."
„Altijd. Ik vind iets niet snel
goed genoeg, dat is zo."
„Nee, dat niet. Ik ga er juist altijd
helemaal voor. Ik wil alles eruit
halen wat er in zit. Maar ik kan
ook goed inschatten of dat lukt,
of ik goed genoeg ben. Ik hoop
niet dat mensen nu denken dat
ik arrogant ben, want dat ben ik
niet. Ik ben wel eerlijk."
StefFen Brinkhaus is nu 26. De ja
ren tot zijn zestiende waren 'pit
tig', zegt hij. „Ik heb een lastige
jeugd gehad." Zijn ouders gingen
uit elkaar toen hij 9 was. Die er
varing maakte hem vroeg volwas
sen. „En in groep 7 en 8 van de
basisschool in Oost-Souburg ben
ik heel veel gepest. Omdat ik
theater deed. Theater, dat was
voor homo's. Het pesten was zo
heftig dat ik niet meer naar
school wilde. Ik ging ook niet
meer."
„Het heeft me uiteindelijk ster
ker gemaakt. In de eerste klas
van de middelbare school op de
CSW in Middelburg werd weer
geprobeerd me te pesten. Toen
besloot ik: niet weer! Ik heb er
meteen korte metten mee ge
maakt en toen hield het op. Ik
sta sindsdien sterk in mijn schoe
nen. Daarna was de middelbare
school een hele leuke tijd. Nog
steeds draaide alles toen buiten
schooltijd om theater. Ik deed
soms twee voorstellingen tege
lijk."
„Voor mijn cabaret was het dage
lijks leven mijn inspiratiebron.
Ik schreef en vertelde over din
gen die me opvielen, dingen
waaraan ik me stoorde. Mijn laat
ste cabaretvoorstelling heette
Kiezen of Delen. Het ging over
moeite hebben met keuzes ma
ken. Over dat je vastloopt, dat je
moeite hebt een doel te vinden.
Ik was heel vaak bezig met zoe
ken naar een doel in het leven."
„Dit is wat we nu doen en daar
ben ik gelukkig mee. Laten we
eerst maar eens zien hoe het in
de winter gaat, en dan het con
cept doorontwikkelen. Ik ben
voorzichtiger geworden. Ik kijk
niet te ver meer vooruit."
y t H - 1 v jgrv^i
Pionier met vele passies
door Maurits Sep
Op 6 maart 1989 wordt
Steffen Brinkhaus
geboren in Vlissingen.
Hij groeit op in een
gezin in Oost-Souburg,
met een broer en een
zus. Zijn ouders
scheiden als hij 9 jaar
oud is. De middelbare
school volgt hij op de
CSW; het eerste jaar
in Middelburg,
daarna in Vlissingen.
Daarna studeert hij
mbo sociaal-cultureel
werk in Goes. Na
diverse banen in de
horeca heeft Steffen
Brinkhaus sinds 4 juli
een eigen zaak aan
de Markt in Middel
burg: Robuust. Dat is
een espressobar,
platenwinkel en
barbier in één.
D
i
I
Het lijkt wel een schot in de roos.
Kun je dit snelle succes verkla
ren?
Hoe ben je op het idee gekomen
om koffie, elpees en een barber
shop te combineren?
Zocht je bevestiging bij anderen?
Het is inderdaad nogal een risico
om in deze economisch moeilijke
tijden een nieuwe winkel op te zet
ten.
Terwijl je eigenlijk ergens van
droomde, toch? Je was bezig met
een carrière als cabaretier. Je
stond in de halve finale van Cama-
retten.
Hoe groot was de teleurstelling?
Je voelde je niet grappig genoeg
als cabaretier. Doe je nog wel iets
met theater?
Ben je altijd zo veeleisend ge
weest?
En geef je snel op als het niet
lukt?
Hoe ben je daar uit gekomen?
Heb je met Robuust nu je doel ge
vonden?
