Publiek in Nisse schreeuwt springruiters omhoog en vooruit
SPORT 15
Limburgse ruiter is
met overwinningen
op zaterdag en
zondag de grote
man bij Jumpin'
De Weel.
Amazone
gewond
na val
Improviseren op 'natte donderdag',
recorddrukte op laatste zaterdag
Voor Pieter Keunen kon
het niet beter bij Jum
pin' De Weel. De 38-ja-
rige springruiter uit
het Limburgse Linne
(nabij Roermond) zag
tot zijn grote plezier dat het publiek
bij het paardensportevenement in Nis-
se rijendik stond. Zowel op de zater
dag als de zondag. „Er is toch niks
mooiers dan joelende mensen langs
de kant! En als je dan ook nog eens
wint..."
Keunen was met twee spectaculai
re overwinningen (met twee verschil
lende paarden) de grote man bij de
springwedstrijden in de Zak van
Zuid-Beveland. Op zaterdag schreef
hij - samen met zijn stalgenoot Michel
Hendrix - het onderdeel 'six bars' op
zijn naam. Ronde na ronde komen bij
die discipline de hindernissen hoger
te liggen. Uiteindelijk gingen ze bei
den over 1,92 meter heen. „Elet blijft
natuurlijk hoog", zei Keunen nuchter.
„Maar ik wist wel dat Alban, mijn
paard, dat kon. Ik ben al eens met hem
over 2,20 meter gegaan. Goed, dat was
dan weliswaar bij het onderdeel puis
sance, waarbij je maar één hindernis
hebt. Maar 2,20 meter is wel gi-gan-
tisch hoog."
„Het mooie is dat er hier ontzet
tend veel publiek langs de bak stond",
vervolgde hij. „En als dan alles lukt op
zo'n zaterdagavond, kom je in een
flow. Daardoor ging het vandaag een
stuk makkelijker. Ik was een stuk re
laxter dan anders. Als je een concours
hebt waarbij alles aan het begin tegen
zit, ga je forceren en lukt er steeds
minder."
Op de slotdag van het concours
deed Keunen het nog eens dunnetjes
over met Alban. In de belangrijkste ru
briek, de Grote Prijs Rabobank Ooster-
schelde, werd hij met dat paard derde.
Maar hij had een nóg betere viervoe
ter bij zich: Mojito. Met die ruin
scheerde hij over de hindernissen,
maakte hij korte wendingen en werd
hij eerste.
Weigering
Van de 38 ruiters en amazones die
aan de Grote Prijs begonnen - een fina
le over hindernissen van 1,40 en 1,50
meter hoog - bleven er slechts vier
foutloos. Een ongewoon laag aantal. Er
varen mannen als Michel Hendrix en
Arnold Boerekamps stootten één of
meerdere balken eraf of hadden een
tijdsoverschrijding. Jil Buijze uit Baar
land en Thomas Verschoor uit 's-Hee-
renhoek overleefden de schifting ook
niet. Buijze had op één van de
stijlsprongen een weigering, waarna
hij bij een nieuwe poging dwars door
NISSE. Een pony
rijdster uit Lim
burg is gisteren
bij Jumpin' De
Weel gewond
geraakt. Ze liep
een lichte hersen
schudding en
een gescheurd
trommelvlies op.
Omdat er bloed
uit haar oor
kwam, werd er
een traumaheli
kopter naar Nisse
gestuurd. Deze
werd overigens
niet gebruikt. De
arts uit de heli be
sloot dat ze naar
het ziekenhuis
van Goes ver
voerd kon wor
den. Nog dezelf
de middag mocht
ze naar huis.
dezelfde hindernis heen reed. Ver
schoor ging de mist in op de drie
sprong. „Je kunt niet echt zeggen dat
al die 34 anderen fouten hebben ge
maakt", zei Keunen. „Soms heb je
echt gewoon pech. En mij lag het par
koers in de finale ook wel. Ik houd wel
van het rijden van lange lijnen. Ande
ren vinden het minder prettig als die
erin zitten."
Luxe
De Limburger had de luxe van
twee paarden in de barrage. Hij mocht
starten met Alban, waarmee hij weer
goed rondging in een tijd van 43,28 se
conden. De Overijsselse Ellen Zwij-
nenberg dook er met Con Corrado on
der (41,95) en de Gelderse Kevin Ols-
meyer was ook sneller (42,48), maar
hij tikte er een balk af. Het slotwoord
was aan Keunen, die met Mojito in
41,03 finishte.
„Met Mojito kun je in zo'n barrage
wat meer dan met Alban", legde Keu
nen uit. „Je kunt met hem wat bruta
ler rijden. Hij heeft minder tijd nodig
om over een hindernis te springen; hij
remt op zijn eigen moment af en gaat
op het juiste moment omhoog. Bij Al
ban is er iets meer remwerk en stu
ring nodig."
De Limburger was tien jaar geleden
voor het laatst bij Jumpin' De Weel ge
weest. Toen het concours nog klein
was. „Nu zijn ze al veel verder. Het is
echt een topconcours geworden", zei
hij. „En met zo veel mensen langs de
kant... Dat zie je niet overal."
Keunen was met zijn gezin naar
Nisse gekomen. Terwijl hij met zijn
paarden in de toprubrieken reed,
sprongen zijn twee kinderen mee bij
de pony's. Hadden die ook succes?
„Nee, dat ging niet best", zei de Lim
burger lachend. „Maar ze hebben wel
plezier gehad en weer veel geleerd."
NISSE. De veertiende edi
tie van Jumpin' De Weel
was er eentje van uiter
sten. Verschillende da
gen was het weer bar
en boos. In het week
einde van 25 en 26 juli,
toen er dressuur en men
nen op het programma
stond, was er de zomer
storm. En donderdag 30
juli, op de tweede dag
van het springen, verre
gende het evenement.
„Maar gelukkig hebben
we daarna nog drie da
gen geweldig weer ge
had", zei Kees Wille-
boer, de voorzitter van
het organisatiecomité.
Met name de „natte don
derdag" zorgde voor veel
problemen. De inrijbak
bij de tweede piste was
geruïneerd. In allerijl
moest er geïmprovi
seerd worden. „Dat heeft
wel wat van onze vrij
willigers gevergd. Die
hebben op hun tenen
moeten lopen", stelde
Willeboer. „We hebben
de hele toplaag afgegra
ven en er een nieuw laag
zand aangebracht. Om
23.00 uur lag er weer een
mooie bodem. Gelukkig
maar, want anders had
den we echt niet verder
gekund."
Het mooie weer dat volg
de, zorgde voor blije ge
zichten in Nisse. Vele
duizenden mensen kwa
men namelijk naar het
terrein, voor de sport,
het nevenprogramma én
het feest in de grote tent.
Willeboer: „Al jaren heb
ben we een overloopter
rein voor de auto's. Tot
zaterdag hebben we dat
nooit hoeven gebruiken.
Maar nu stonden er liefst
zevenhonderd auto's.
Het is niet eerder zó
druk geweest."
MAANDAG 3 AUGUSTUS 2015
Keunen vliegt met Alban
en racet met Moj ito
door Roeland van Vliet
Pieter Keunen
zet met Mojito de
snelste tijd neer in
de Grote Prijs. Hij
springt foutloos en
wendt na de hin
dernissen snel.
Thomas Verschoor was één van de twee Zeeuwen in de grote finale van Jumpin' De
Weel. Hij haalde de barrage niet. foto's Johan van der Heijden
