Kermis
Zurhen
IL
STREEKTAAL
ZEELAND 7
RUDENRIEMENS.COM
k
Snel, sneller, snelst.
Hoog, hoger, hoogst,
Achterstevoren, ondersteboven, binnenstebuiten.
Gekatapulteerd in een kakofonie van bassen en lichtflitsen.
Met altijd de Lange Jan als baken.
Kermesse onder het toeziend oog van Zeeuwse graven en gravinnen.
Dan vlieg je niet uit de bocht.
Ruden Riemens fotografeert Zeeland.
De foto's zijn gebundeld in drie boeken:
Kust, Land en Feest.
Fotografie: Ruden Riemens. Tekst: Jan van Damme
Midden in de nacht
wier ik wakker dü n
getik. De vrouwe zei
glieke: „Jao, 't is a 'n
stuitje bezig", 't Dee vrêêselijk ard
rehene, dust ikke d'r uut. t Lek-
kede op de rand van 't baade. „Je
zou toch bienae uut baade spoe-
le", zei de vrouwe. Ze doe aoltied
zo reaheere bie kleine rampen,
weet je.
Ikke wï trug, want as ik a wat
ao kunne doe, dan toch nie op
zó n ure. „Ik gae ma wat meer
naer 't midden laahe", zeid'ik in
de vrouwe glieke: „Dan oortt
toch nog gezellig". M'n vrêêd ge-
lache in d'n aoren ochen bin'k
op 't dek geklomme om n paer
pannen rechte te laahen, want dat
was 't êêle ver'ael.
Wat eitn maans toch aoltied
vee zurhen om z'n bezit. Noe mó
je d'r wi vö zurhe, dat j'n uus ener-
giezunig is, want aalke uzenbezit-
ter krieg 'n pepier in dat gee de
maete van energiezunig'eid an. 'n
Energielabel.
Enkelt 't woord is a genocht om
je zunig te late kieken. Wat mó je
noe doe? De ruumte tussen de mu
ren laete volmaeke? 't Dek laete
bekleêje an de binnekant? Wat an
de vloer laete doe? Aomè vraehen
in Delta wil joe graeg aalpe, o die
maansen van Delta bin zö aordig.
Ze geve goeie raed, zodat je min
der stroam za gebruke, ma as ons
mit z'n aolen dat gae doe mö je 's
kieke oe rap Delta de pries nae bo-
ve za laete gae.
Bezit gee zurhen. Je mot dan
netuurlijk wè wat bezitte. Ons
waere bie maansen in Ecuador in
ik j
rj
Voor de gesproken rubriek zie
www.pzc.nl/streektaal
die aode toch nog nie 't minste
van wat ons daer ezien want d'r
waere daer ok uusjes, wae dat wul-
der onze oenders nog nie in zou-
we steke. Ma dit was dan nog 'n
echt uus. De muren waere gemae-
kt van steênen die ze zaalf ebak-
ken aode. Z'aode aoles binne ge
woon beplakt mit krantepepier. In
wulder ma om de paer jaer
be'ange of sauze of grenólle. Toe
dat ons de trap bete bekleêje ze
daehen ewaarkt. Ma bie die femiel-
je in Ecuador moste m'n 'n trap
op, dat waere stokken. Ik docht
toe: oe zouwe ze dat doe, as ze nie
goed mï kunne loape?
Ier zouwe ze glieke vraehe om
'n traplift. Ik gunne iedrendêên
die traplift, ma ik lae t verschil
even zie.
Wat ons zaehe in Ecuador was
nog eêl mooi verheleke mit wat
ons in Zuud-Afrika in de 'towns
hip' Soweto bie Johannesburg zae
he. Eên eêl klein kaemertje, waer
of de femielje dee slaepe in mit
slecht weer ete. Ik most toe toch
even dienke an't kleinste uusje
op Renisse, waer in de jaeren dar-
tig van de vorihe eêuw 'n gezin
mit tien kinders woonde. Oe ze
aomè daer konde slaepe weet ik
nie, de Renissenaer die 't mien ver
taalde zei: staepele. Mit droag
weer zaete de kinders bute op 't
walletje mit ulder bordje op
schoot t'eten.
In China zaehe m'n in 'n uus
waer ons in mochte kieke 'n
'kang'. Dat was 'n groöte ver'
oahieng waer of je overdag an kon
ete in 's nachts lag d'eêle femielje
daer op te slaepen. As 't mot bin
de maansen wè slim. In z'è niks te
vee, dat maekt't we makkelijker.
Daer ei je dan gin zurhen over.
Wulder bin blie mit 'n rom-
melmart om de spullen, die m'n
tevee mee te geen. In dan gae
m'n toch nog lengst de kraemen,
om te kieken of t'r niks leit wat
of m'n kunne gebruke. Dat bin
dan onze zurhen.
ZATERDAG 1 AUGUSTUS 2015
door Henk Blom
1»*
V
